𝘰𝘯𝘦 𝘸𝘰𝘳𝘥 𝘪𝘴 𝘦𝘯𝘰𝘶𝘨𝘩

|7| Юу болсон бэ?

Хусогийн талаас
Айшш! Яаж байгаад харчихав даа..Бүгд над руу харан гүйж эхэллээ.

"Хён юу хийгээд байгаам бэ? Тэр минийх шдээ холд л доо." Жонгүг хошуугаа унжуулан Хэбинийг өөрлүүгээ татлаа.

"АЙН?!" бидний бүгдэнгийнх нь нүд томрон түүн рүү хартал "Нүна минийх хён. Би хэнийг ч тэрэн рүү ойртуулмааргүй байна." тэр Хэбинийг тэврэн туулайн инээлтээрээ инээлээ.

ЮУ БОЛООД БАЙНА АА?! БАС ХЭБИН ЗҮГЭЭР Л ИНЭЭГЭЭД ТЭВРҮҮЛЭЭД БАЙХ ЮМ! ТЭД АРАЙ..?!!!

"Яа! Жонгүг гараа холдуул!" Жин хён Жонгүгийг чихнээс нь татан Хэбинээс холдууллаа."Хён~ Өвдөж байна шдээ." тэр улайсан чихээ барилаа.

"Нүна~ Жин хён миний чихийг яасныг хар даа! Өвдөөд байна." тэр хошуугаа унжуултал Хэбин түүн рүү алхлаа. Тэр чихийг нь зөөлөн илээд "Удахгүй зүгээр болчихноо." гэхэд Жонгүг инээн түүн рүү харлаа.

"Хөөш! Чи сая драм үүсгэх гээд байсан уу? Айш итгэмээргүй юм. Аягүү~" Жин цаанаас ёолоход Юнги хён тэдэн рүү уйдсан шинжтэй харна.

"Чи одоо дээрдсэн үү Хэбин?" Тэхён түүн рүү инээлээ. "Сайн уу~ Тэхён, тиймээ чиний ачаар." Хэбин тэрэн рүү инээлээ.

Бид бүгд харсан зүйлээсээ болоод шоконд орлоо... Энэ 3 аль хэдийн бие биенээ мэддэг юм шиг байх юм!!

ТЭР НАДАД ТАЙЛБАРЛАХ ИХ ЮМ БАЙНА ДАА.

"Кхм..Сайн уу.. Хэтэрхий найрсаг байхаа больё Хэбин. Хоёулаа ярилцах хэрэгтэй байна." би түүн рүү муухай харлаа. Тэд шокны царай гаргах үед би яаснаа мэдэн "Ахх... Миний хэлэх гээд байгаа зүйл гэхээр бид яриагаа арай дуусгаагүй байгаа шдээ, Хэбин."

"Аан за тэгье. Өөр тийшээ явъя. Дараа уулзъя." тэр бусад руу инээн надтай алхлаа.

Бид явах үед тэд чанга орилон,хөөрч байлаа. Айшш! Энэ залуус аль хэдийн тэрний инээмсэглэлд хайлж урсах нь.

Хэбиний талаас
Хусог ах ууртай харагдаж байлаа.. Би яачихсан юм бол? Би зүгээр л Тэхён, Жонгүг хоёртай аль хэдийн цагийг хамт өнгөрөөсөн болохоор л найрсаг байсаншд.. Буруу юм гэж үү?

Би тэрэн рүү хартал тэр над руу хамгийн аймар харалтаараа харлаа.

"Тэгэхээр Хэбин гуай... Надад тайбарлаж болох уу?"