The Nerdy Girl [COMPLETED]

TNG: Chapter 49

Mabilis akong nakarating sa hospital at hinanap ang room ni mommy.

"Miss, Anong room number po Yung kadadala lang dito na babae?" Tanong ko sa nurse.

"Ahmm. Room 309, 14th floor po." Tumango lang ako at agad hinanap ang room na yun.

Nang mahanap ko ay pumasok agad ako at nadatnan ko sina kuya at ate kasama si mommy na nakahiga sa higaan at natutulog.

"Ate, kuya, anong nangyari? Bat kayo umiiyak?" Tanong ko at lumapit sa kanila.

Hindi pa rin sila nagsasalita kaya tumahimik muna ako at hinintay na lang muna na kumalma sila.

Maya Maya, niyaya ako ni kuya na umakyat sa rooftop.

"Uhmm. Kuya, ano ba talagang nangyare?" Tanong ko, dahil iba ang kutob ko eh.

"Listen carefully, Trysh. A-actuall---Aish!!!"

"Come on kuya, spill it." Sabi ko.

Pero tumulo ulit ang luha niya and di ako komportable, ayaw ko ng may nakikitang ganitong sitwasyon eh, lalo na pag mga Mahal ko sa buhay.

"K-kuya...." Sabi ko. "Trysh, promise me muna na hihinahon ka , at wala kang gagawin.." Naguguluhan man pero um-oo na lang ako.

"Inatake ng heart attack si Mommy because of what happened..."

Nakakunot ang ulo ko, Alam ko na iyan dahil yan yung sinabi niya sakin kanina sa phone pero kasi parang may kulang eh.

"Then? Kuya pabitin ka Naman eh...spill it." Sabi ko.

"Inatake siya kase, Daddy's.....g-gone." w-what?.

"Daddy's what?!" Naintindihan ko sinabi niya pero ayaw iprocess mg sistema ko.

"Daddy's gone, Trysh." Sabi niya at tumulo na Naman ang luha niya.

Tumulo na din ang luha ko, lalong kumirot ang puso ko sa narinig ko.

"You're lying right? Kuya, you are,!" Sabi ko habang umiiyak na.

"No. I'm not! Daddy's gone! Daddy's gone!! DADDYS GONE!!"

"NO!!!" That can't be! He's not! I know he's not! Because he's strong right? Kuya, tell me." Sabi ko, napapahagulgol na ako.

"Our princess..."

"You're right kuya. I'm your princess. That's why no one should be died, because we are strong enough.. right? K-kuya. P-please, tell me. That's not true!?"

"Stop princess. Calm down, you might be attact by your asthma.."

"K-kuya, h-how can I calm down??? It hurts, it f-feels like, I broke into two times or more than that. Tell me how, h-how did that happened?" I asked him.

"He supposed to come here, to surprised you because it's your birthday. But while he's in his car, someone put a bomb in his car, then....that h-happened. And on the news, we heard it. And mom knows it first, then that happened too..." Sabi niya.

Shoot!!! Triple kill.

Sa sobrang hagulgol ko, nahihirapan na akong huminga. Unti-unti nang napapapikit ang mata ko.

"K-kuya. I hope, when I wake up. Everything is just a dream." Sabi ko at napapikit na ako.

"P-prinnn...."

*****

*Singing a birthday song*

Nakatingin lang ako ngayon dito sa cake na nasa harapan ko.

"Happy birthday our princess. " Nakangiti nilang bati sakin pero nakatitig Lang ako sa kanila.

Late na nacelebrate ang birthday ko dahil nakaconfine pa si mommy nun sa hospital habang ako pagkatapos atakihin ng hika ko ay inuwi nila ako dito sa bahay at inalagaan din.

"Thank you." Sabi ko at pilit ngumiti dahil Wala pa akong energy ngayon. Yung parang Wala pa akong gana.

Pagkatapos naming mag usap. Naiwan na ako dito mag isa sa kwarto ko. It's Sunday, at pasukan na Naman bukas.

Hinawakan ko Yung kwintas na nasa leeg ko ngayon. It's a picture of Dad. Pakiramdam ko isang panaginip lang ang lahat, pero di ko matatakasan ang katotohanan. Sariwa pa ang lahat.

Nagsimula na Naman magsituluan ang mga luha ko.

Una. Yung nangyare sa rooftop ng school. The breakup, ewan ko Kung break up yun. Baka nga walang kami, dahil isang kalokohan lang Naman ang lahat. *Chuckled* isang katangahan.

Pangalawa. Yung inatake si mommy ng hika niya. Unexpected din Yung pangyayareng yun.

Pangatlo. Ang pagkamatay ni Daddy na Hindi ko talaga inaasahan. Namin! Pero nangyare sa isang iglap lang.

Pang apat. Yung birthday ko. Pano ko nakalimutan ang mahalagang pangyayare na iyan. Dahil sa isang kahibangan.

Pang Lima? Meron paba? Ah oo. Yung habang nagdudusa ako, ni isang kaibigan ko walang pumunta. Ewan ko Kung anong nangyare sa kanila. Simula nung nagpaalam sila sa akin isa isa. May napapansin na ako HAHAHA.

Hindi lang pala triple kill yun. Tsk. How stupid I am.!!!

Kumikirot na Naman ang puso ko at nahihirapan na Naman ako huminga. Kinuha ko agad Yung inhaler ko at nilagay sa ilong ko.

Nang maayos n-- ay di pa pala maayos. Ano bayan? Para na akong baliw dito.

My birthday was one of my worst thing that happened in my life. Tsk. I'm sure magang maga na Yung mata ko.

Hayss. Titigil na nga ako. Pinunasan ko ang luha ko at tumayo. Kumuha na lang ako ng libro at nagbasa, siguro sa gawain kong ito. Nagbabakasakali lang ako na mawala na Yung sakit na nasa puso ko.

"*Crying* B-bakit kase g-ganito to.  N-nakakaiyak Naman eh!" Sinarado ko ulit ang libro at pumunta sa kama ko at humiga tsaka tumingin sa kisame.

Hanggang Kailan ba matatapos ang nararamdaman ko? Dapat panandalian lang eh, bakit kase pinapatagal Yung ganitong sakit eh? Kailangan talaga pahirapan muna?

Niwaksi ko na lang muna sa isipan ko iyon at kinuha ang phone ko. Sinubukan kong tawagan ang mga friends ko pero ni isa walang sumasagot.

What's really happening to them?

Nung time na nagdudusa pa kami sa pagkamatay ni Daddy, pumunta naman sila tita (mommy nila) then tinanong ko sila about dun sa dahilan ng anak nila nung bago ako pumunta sa rooftop, sabi nila, Wala namang ganung pangyayare, wala Naman silang sinabi sa anak nila na meron silang ganun. Then tinanong ko ulit Kung nasan sila, sabi ng parents nila, nasa bahay daw.

Suspicious!!! Nahh. Stop it, trysh, they're your bestfriends. Don't think them in that way.

Kase!!! Bat ayaw tumigil ng luha ko. Like wtf, tapos na yun. Di ko na dapat pang problemahin,

Pero bakit yung isip ko, iniisip pa din ang mga sakit at alaala na yun. Pero bakit ang puso ko, dinadamdam padin Yung mga hinanakit na iyon. Kahit pilit nang pinipigilan ng katawan ko.

Aish. Ayoko na eh!!

Brain and heart, please stop what you're doing. I can't help it, it really hurts!! Please cooperate. I don't want to feel this shit anymore.!! Damnit!!