°Eylense POV°*
Dalawang subject wala si Trysh. Ang tagal naman yata n'ya, aaminin kong sobrang laki ng school ni Tita pero kailangan bang 3 oras mawala sa klase?"Nasaan na ba si Aicyll? Ang tagal naman n'ya ata." Tanong ng katabi kong si Yana. Nagkibit-balikat na lang ako. Hindi ko rin alam eh.
Hanggang matapos na ang panghuling subject namin para sa lunch, wala pa rin s'ya. Kung nagtatanong kayo kung bakit kami nasa cafeteria nang wala pang lunch kanina, ay dahil pang-breakfast lang naman yun eh.
"Sabay na kami." Biglang sabi ni Alex na hindi namin napapansin na nasa likuran na pala namin. Hindi na lang kami sumagot.
Habang papasok na kami sa cafeteria nagtaka kami kung bakit nagkukumpulan ang mga kababaihan sa iisang table samantalang ang mga lalaki naman ay tahimik lang na nakaupo at kumakain.
"What's happening there?" Tanong ni Andrialle. Mula dito sa entrance ng cafeteria ay makikita parin kung sino ang nasa loob ng kaguluhang iyon kaya sinilip ko. Hindi naman malabo ang mata ko para hindi makita kung sino ang nandoon. Tsk. It's Trysh. And wait--with four boys sitting infront of her. At mukhang masaya pa sila. Really? Is she talking with strangers? Akala ko ba hindi s'ya nakikipag-usap sa mga taong hindi n'ya kilala.
Nilabas ko ang phone ko at tinext s'ya.
To: Trysh
Who are you talking with? Stranger? Really? I thought you don't want to talk to strangers? Do you know them?
Pagka-send ko ng text ay kitang-kita ko pa kung pano s'ya tumigil sa masayang kwentuhan nila at kinuha ang phone n'ya sa bag n'ya saka tinignan ang text. Bahagya pang kumunot ang noo n'ya. Ghad! Is she doesn't aware that they are surrounding by the b*tch girl student?
To: Trysh
Are you doesn't aware that you are surrounding by many girls because you are with that stranger? Come on. Trysh.
Muli kong pag-text sa kan'ya. Saka naman s'ya napalingon sa paligid n'ya at nahiya pa. Naglakad kami papalapit sa kanila. Kasama namin ang grupo ni Auxcez kaya siguro sila nagsitabihan sa dinadaanan namin.
Nang nasa harapan na nila kami saka kami huminto at hinarap s'ya.
"3 hours that you were gone. We are really worried at you thinking that there's something bad happened to you but seeing you happy with this stranger..." Sabi ko at nilingon ang apat na lalaking kaharap n'ya. Tinitigan ko muna sila ng limang segundo at saka binalik sa kan'ya ang tingin. ".....Made us feel annoyed at you." Sabi ko. Napakunot naman s'ya ng noo.
"Your still the Eylense I've used to know.." Napakunot naman ako ng noo ko dahil sa narinig ko. Did he know me?
Hinarap ko naman s'ya. "Excuse me? Do I know you?" Pagmamataray kong tanong. Napatawa naman s'ya kaya napakunot ulit ako ng noo ko.
"Kaharap mo ako at walang madadaanan dito, humarap ka sa gilid mo at doon ka dumaan. And yes I know you for a very long time." Nakakalokong sabi n'ya.
Inis ko namang hinarap si Trysh na tumatawa na rin ng palihim. Nawala na nga s'ya, sinabi n'ya pa ang pangalan namin. I don't know kung sinabi n'ya nga dahil sa nakikita ko ay bago pa lang ang apat na lalaking ito dito sa school. For sure sa tatlong oras nilang nagkasama, marami na s'yang nakwento. Hindi ko lang alam kung ano-ano yun.
"Trysh." Inis kong tawag sa pangalan n'ya.
"Aicyll." Tawag ni Yana. "Anong pinagsasabi ng lalaking 'yan tungkol kay Eylense. Don't tell me, pati kami rin." Sabi n'ya. Tinignan lang n'ya kami.
"Nainis na nga kami nakuha mo pang tumawa. You know, wag ka nang umasa na papansin ka pa namin dahil sa ginawa mo." Sabi ko. Umayos naman ulit s'ya at hinarap na talaga kami. Eto namang si Auxcez, hindi nilalayo ang girlf--- Oh right. Fake lang pala sila.
"Don't you remember them?" Duh! Talaga bang nagtatanong s'ya o nanloloko.
"Of course. Magtatanong ba kami kung kilala namin sila. Tsaka ayaw namin silang makilala, masyado silang panget lalo na pag pinakilala mo pa sa amin." Sabi ko.
"Nahiya naman kami sa itsura n'yo.. Lumaki lang tayo pero lalo parin kayong naging Amazona."
Kilala nila talaga kami. But how?
"Okay. Okay. Yana. They our childhood friend. Xander, Zayne, Brian, Stefan." Sabi n'ya.
Hindi naman ako OA mag-react kaya tumango na lang ako at pinagmasdan ang mg pagmumukha ng childhood friend namin 'daw'.
"Come with me. Spend your whole day with me because you spend your 3 hours time with them." Aangal pa sana si Trysh nang bigla na lang s'yang hatakin ni Auxcez patayo at umalis sila. Napatayo pa nga si Xander dahil mukhang nasaktan pa si Trysh sa paghila ni Auxcez nang magsalita ako.
"Don't. She's okay and safe with her boyfriend." Sabi ko.
"Boyfriend?" Tanong n'ya. "Yes. That guy is her boyfriend. Any problem of that." Sabi ko. Napayuko na lang s'ya at umupo ulit. Lihim na lang akong napangisi.
Oo nga pala. Last na yung kanina na subject namin at wala ng kasunod pa. Pabayaan na lang namin yung dalawang yun unless may gawin sila. Tsk.
"May bofriend na ba kayong tatlo?" Tanong ni Zayne.
I just rolled my eyes and turn my back at them saka umalis. Ramdam ko namang nakasunod lang sa akin ang lima.
"Ba't tahimik kayo?" Tanong ko sa kanila habang naglalakad lang.
"Wala lang. Enjoy lang namin yung show eh. Didn't know na amazona ka pala." Sabi ni Ephraime.
Tsk.
Uwian na pala. Nagpa-tour lang pala ang apat na gunggong na yun tapos bukas pa papasok. Such a time seeker.
*phone vibrates*
Kinuha ko ang phone ko sa bag ko ng hindi tinitigil ang paglalakad.
From: Auxcez
We're here at my pad. Tell to tita. Don't worry. We're not doing anything.
Finorward ko na lang kay tita yung text at binalik na ang phone ko sa bag at naglakad. Mukhang ako yung leader ng grupong ito. *iling-iling*.
"Let's go to other place. Let's just don't ruin their moment." Sabi ko at nag-suggest na lang sila ng pupuntahan namin.
BINABASA MO ANG
The Nerdy Girl [COMPLETED]
RandomIt is hard to be a normal girl. Coz you can still encountered different things. Pretending is hard, so life too. Having a life is a blessing but being a lifeless is a worst feeling. It is not my fault if i lied because I just want to be a normal li...