Hayatı,annesinin ölümüyle âdeta yerle yeksan olmuştu.Annesi onun için umut ışığıydı ve bu kazayla artık o ışık sonsuza dek görünmez oldu.Ağladı.Her sözde,her fotoğrafta onun anıları vardı.Onu unutmak diri diri ölmekti ve yaşarken bir ölüye dönmüştü...
Kalbimde sanki kelebekler uçuşuyordu.Bilmiyorum ben şıpsevdi birisiyim.Birisine hemen bir hoşlantı duyabilirim.Çünkü sevgiye acım.Babamın bana göstermediği sevgiye...Evet annem,hem anne hem baba oldu.Ama işte hala içimde bir burukluk var. Sonuçta babanın yerini kimse alamaz...
Derin bir nefes aldım ve odadan çıktım.Bu üstümdeki kıyafetleri çok merak etmiştim aslında çünkü biraz fazla açıktı.Acaba ne kadar absürd duruyordu üzerimde?
Hemen kendi odama geçtim.Odam gerçekten de ferahtı.Ama dışarıda bir rüzgar vardı ve pencere açıktı.Çok soğuk esiyordu bu rüzgar.Dayanamayıp pencerenin olduğu yere gittim.Tam pencereyi kapatacakken dışarıda birkaç tane oğlan gördüm.Bunlar Ayato'nun kardeşleri olmalıydı.Mor saçlı ve elinde bir ayıcık olan oğlan beni görmüştü.Bakışları çok korkutucuydu.Sanki insana benzemiyordu.Bense çok fazla merak etmeye başladım.
Bakışları derinleşti ve ben dayanamayıp hemen pencereyi kapattım.Kapatır kapatmaz kendi kendime bir oh çektim.Hemde çok üşümüştüm.Çünkü üstümdekiler kısa ve açıktı.
Yavaş adımlarla aynanın önüne geçtim.Bu,bu ben miydim gerçekten?Ben çok güzel görünüyordum.Saçlarımı toplayıp hafif topuz yapmıştım.Bu ben olamazdım.Hizmetçi kıyafetleriyle bile çok güzeldim.
Bir an Tougo Sakamaki'nin dedikleri aklıma geldi ve yüzüm kızarmaya başladı.Acaba Ayato bu yüzden mi benim yanıma yaklaşmıştı.Yani beni güzel bulduğundan...:)
Kendi kendime düşünüp dururken kapı çaldı.Kapı çalınca bende kapıya baktım.Ama kimse yoktu.İçimden acaba neydi ki bu?
Belki de rüzgardır.Rüzgar açmıştır kapıyı. Aynaya tekrar baktığımda bir anda irkildim.Çünkü arkamda bir oğlan duruyordu.Ne ara gelmişti.Hemde hiç ses bile duymamıştım.Saçları beyazdı,gözleri kırmızıydı.Gerçekten de çok etkileyici bir görünüşe sahipti.Boyu da benden epeyce uzundu.Arkama geçerek belime sarıldı.Ben şaşırmıştım ve ne yapacağımı bilmiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Merak etme sana zarar vermeyeceğim.Buraya seninle tanışmaya geldim.Artık bizimle birliktesin.Umuyorum ki güzel günler geçireceğiz.Yoksa aynada kendine mi bakıyordun?"
"Evet."
"Bence aynaya çok bakmamalısın.Çünkü bu güzelliğinle ayna kırılabilir ve sana zarar verebilir."
Yüzümde bir tebessüm oluşmuştu.Gerçekten de çok romantik birisiydi. Ayato gibi kendini beğenmiş birisi değildi.Benim de içim kaynamıştı.Hemen merakla ismini sordum.
"Acaba ismini öğrenebilir miyim?"
Tabiki benim adım Subaru Sakamaki.16 yaşındayım.Sen ismini söylemeyecek misin?"
Evet,benim adım Yui.Yui Komori.Buraya hizmetçi olarak geldim."
Senden bir şey istesem kabul eder misin?"diye sordu.
