FOREVER TOGETHER | Diabolik Lovers

Episode 33

Vampir gücümü kullanarak hızlı bir şekilde Mukamilerin Malikanesinin önüne gelmiştim.

Korkularım beni ele geçiriyordu.

Ya Yui beni yanında istemezse,ya da Yui'ye bir zarar vermişseler,o zaman ben ne yaparım?

Nasıl yaşarım?

O benim yaşama kaynağımken,onsuz geçen her dakika nefes alamazken,şimdi beni istemezse ne yapabilirdim?

Tabiki çekip gitmek.

Evet,ardımda her şeyi,herkesi bırakarak çekip gitmek.

Çünkü o ne derse ben onu yapmalıydım.

Onun sözlerine,onun isteklerine saygı duymalıydım.

Biliyorum onu canımdan daha çok seviyordum ama onun beni istemeyişini de kabullenirdim.

Ama ona zarar gelmesini asla kabullenemezdim.

Onun canının her yandığında benim kalbim daha da parçalanıyor.

Her ağlayışında vücuduma sanki bir kılıç saplanıyor.

Her kılıç saplanışında da vücudum onarılamaz hâle geliyordu.

Kalbimin bir yanı onu al ve sonsuza kadar birlikte yaşa,bir yanı da bırak kimi isterse onunla olsun diyordu.

Ben her zaman bencildim.

Her şeyin,herkesin bana ait olduğu gerçeği bana daha iyi geliyordu.

Çünkü onlar yanımdayken ben daha mutlu oluyordum.

Onlara sahip olmak,onların yanımda olmaları beni çok başka biri yapıyordu.

Şimdi nedense bencil olmak bana iyi gelmiyordu.

Çünkü karşımdaki kişi beni sevmezse,ben ona nasıl sahip olabilirdim ki?

Her şeyden önemlisi kalbine sahip olamadıktan sonra bedenine sahip olsam ne değişecekti?

Kalbim artık atıyordu ve o attıran kişi de Yui'ydi.

Kalbimi dinlemek şu an belki daha mantıklıydı.

Bunca senedir anneden yoksun,babadan yoksun ve en önemlisi de sevgiden yoksundum.

Ama Yui hayatıma gireli beni baştan sona kadar değiştirmişti.

Sevgi nedir bilmezken,kalbimi sonsuza kadar ona teslim etmeye hazırdım.

Evet,hazırdım.

Onun bana sahip olmasına hazırdım.

Belki de değildim,bilmiyorum duygularım bir karmaşa içerisine girmişti.

Ne yapacağımı ve ne diyeceğimi bilmiyordum.

Ben kendimi bile çözemiyordum.

Kafamda milyonlarca soru cevabını beklerken gözlerimi gökyüzüne çevirip baktığımda tanıdığım bir ses bana ismimle hitap ediyordu.

Kafamı aşağıya indirip baktığımda ise yüzündeki büsbütün gülümsemesiyle bana doğru koşan bir Yui vardı.

Kalbim onu görünce ritimlerini değiştirip,hızlanıyordu.

İşte bir gülümsemesi bile bana yetiyordu.

"Ayato"

Sesini duymayı bile o kadar özlemişken şimdi bana doğru geliyordu.

Konuşamıyordum,sadece ona bakmakla yetindim.

Bütün kokusu burnumu doldururken elleriyle beni kendine daha fazla bastırıyordu.