FOREVER TOGETHER | Diabolik Lovers

Episode 36

Yorumlarınızı bekliyorum ponçikler.<3

Gözlerini benden bir türlü alamazken dediklerimi de duymuyordu.Bu adam beni gerçekten sinir etmekte bir numaraydı.

"Ayatooo gelipte yardım etsen mi acaba?Hadi ama."

"Güzelim,senden gözlerimi alamıyorum.Ne yapayım sende bu kadar güzel olma o zaman."

"Tanrıya şükür! Sonunda dediğime cevap verdin.Eğer beni izlemeyi bırakmazsan yaptığım hiçbir yemeği sana yedirtmem."

"Hm bana uyar.Bende seni yerim o zaman."

"Ayato yemin ederim şunu kafanda kırarım.Beni deli etme!"

"Tamam güzelim geliyorum.Seni kırar mıyım ben hiç."

"Bir saattir kapıda dikilip bana bakıyorsun ve dediklerimin hiçbirini duymuyorsun."

"Güzelliğin karşısında bütün uzuvlarım işlevini yitiriyor.Beni güzelliğinle büyülüyorsun."

"Az sonra sinrimi senden çıkartırsam emin ol hiçte güzel olmam."

"Hahahhaha ya sen ne kadar da tatlısın böyle."

Yanıma gelerek yanağımı sıkıp küçük bir buse kondurdu.

"Hmm ne kadar da tatlı.Valla ben yemek yemesemde olur.Seni yesem doyarım."

"Sapıklaşma.Hadi bana yardım ette şu yemekleri bir yapalım."

"Hahha sapıklaşma mı?Sen daha benim sapık tarafımı görmemişken bunu demen biraz saçma oldu.Hatta bayağı saçma oldu."

"Hm demek sapık tarafını daha görmedim.Peki bende beklerim."

O her sözde beni kendine daha fazla bağlarken kullandığım kelimeleri bile sanki ben söylemiyordum.Çünkü ben önceden hiç böyle birisi değildim.Sınırlarımı gerçekten fazlasıyla aştırıyordu bu adam.

"Güzelim merak etme.O günlerde gelecek.Sadece birazcık sabret.Hem sen bayağı bayağı değiştin ha benim yanımda dura dura."

"Diyorum ya beni baştan aşağı değiştirdin."

"Sende öyle.Sende beni baştan aşağı değiştirdin.Benim kilitlere vurulup üstüne toprak atılan kalbimi tekrardan bana kazandırdın."

Elimle yüzünü avucuma alarak,

"Peki bundan memnun musun?Yani o kararmış,tozlanmış kalbini temizleyip sana geri kazandırdığım için."

Pembelerimle yeşillerine öyle derin bakıyordum ki şimdiden bizim bir geleceğimizin olabileceğini görüyordum.Bu aşk kutsal ve sonsuz olacaktı.Biz ölsek dâhi bu aşk ebedi olarak yaşayacaktı.

"Memnun ne kelime.Sana tapıyorum kızım tapıyorum.Sen benim güzellik ve aşk tanrıçamsın."

Sözleriyle kalbimi fethederken sıcak nefesini yüzümde hissediyordum.O benim umutlarımın anlamıydı.Bu kalbimi annemden sonra tekrar bana kazandırandı.O kusursuz ve mükemmel olduğu gibi muhteşem bir kalbe de sahipti.Sadece onu annesinin yüzüne keşfedememiş ve bir avuç toprağı üzerine atıp sonsuza dek sevgiye kapatmıştı.

"Hm sende benim yakışıklı mı yakışıklı,tatlış mı tatlış oyuncak ayımsın."

"Oyuncak ayı mı?"

Bunu dediğimde yüzündeki gülümseme daha fazla artarken dediğim şeyi açıklamak için düşünmeye başladım.Aslında çokta düşünmeye ihtiyacım yoktu.Çünkü bir anlık aklıma gelen bir kelime olduğu için cevabımı da verebilirdim.