-Ayatodan
Çok sıkılmıştım.Acaba düz göğüs neredeydi?O olunca kendimi nedense mutlu hissediyordum.İçimde bir şeyler hep konuşuyordu.Bu sesler hiç susmuyordu.Bilmiyorum,şuana kadar kaç tane kızın kanını içtim ama Yui'ninki farklıydı.Onun kanı eşsiz bir tada sahipti.Kalbi de öyle.Ben aslında korkuyordum.Çünkü sevmek ve sevilmek nedir hiç bilmiyordum.
Cordelia sürtüğü bütün duygularımı alt üst etmişti.Bir kişinin annesi böyle mi olurdu ki?O beni hiç sevmemişti.Hep beni birinci olmam için zorluyordu.Çocukluğumu bile bana yaşatmamıştı.Ama bana bir söz vermemi istemişti.
"Eğer bir gün bu kalbin birisi için çarparsa onu sakın durdurma.Çünkü kalbin artık doğru kişiyi bulmuştur."
Benden bunun için söz vermemi istese de ben hiç o kişiyi bulamamıştım ki?
Ama belki de bulmuşumdur.Kendime bunu itiraf edemiyorumdur.Kendi kendime düşünmeyi kestikten sonra bahçeye gitmeye karar vermiştim.Yavaş adımlarla bahçeye doğru ilerlerken gözlerim kocaman açılmıştı.
Sadece donup kalmakla yetinmiştim.Subaru ve Yui öpüşüyorlardı.Bağırmak ve çağırmak istiyordum.Elimi yumruk yapıp sıktım.Şuan Subaru şerefsizini öldürmek istiyordum.Ama yapamadım.Olmadı.Sadece bakmakla yetindim.
Çünkü Yui masumdu.Biliyorum onun bana ait olmasını istiyordum.Ama Yui kalbi kimin için çarpıyorsa onunla olmasını istiyordum.Kalbimdeki sesler artık bir nefrete dönüşmüş iyice alevleniyordu . Susturmam çok zordu.
Hızlı şekilde her zaman kendimi sakinleştirdiğim bahçedeki kulübeme gittim.Burası benim üzüldüğümde,ağladığımda,
sinirlendiğimde geldiğim yerdi.Burası benim için çok özeldi.Aslında burayı hiçkimseye söylememiştim.Her zaman benim nereye gittiğimi merak ederlerdi.
Hafızamdaki şeyler hala gitmiyordu.Yui bana ait olmalıydı.Kanı,kalbi,bedeni,dudakları her şeyiyle bana ait olmalıydı sadece bana...
-Yuiden
-Subaru dayanamayıp beni dudaklarımdan öpmüştü.Aslında kendimi biraz kötü hissediyordum.Çünkü Ayato bu dudaklar sadece bana ait demişti.Bu yüzden ona ihanet etmiş gibi hissettim.Ama o zaten bir bencildi.Her şeyin kendisinin olmasını istiyordu.Kendisine bendeniz diyerek büyüklük taslıyordu.Bu yüzden ona bu konuda sinirleniyordum.
Kalbim artık ikiye bölünmüştü.Birisi Subaru için,birisi de Ayato için.Bu aşk üçgeninde kazanan bir kişi olacaktı.Bunu da zaman gösterecekti.
-Subarudan
Kendimi tutamayıp Yui'yi dudaklarından öpmüştüm.Çünkü Ayato'nun merak edip buraya geleceğini biliyorum.Bu yüzden Yui'yi hemen öpmüştüm.Ayato'nun öpüşürken bizi izlediğini hissetmiştim.Bu sefer bencil olan taraf ben oldum.Çünkü kalbim yıllar sonra tekrar atmıştı ve bu sefer bunu kaçırmak istemiyordum.Onu Ayato'nun ellerine teslim edemezdim.
Geçmişimi artık unutmak istiyordum.Yeni bir sayfa,yeni bir hayat kurmak istiyordum.
Bu yeni hayatımda da Yui olmalıydı.Sadece o ve ben...
-Ayatodan
Hayatımda ilk defa bir kıza bir şeyler hissetmiştim onu da Subaru şerefsizi paramparça etti.Hayatımda ilk defa bir kişiye güvendim.İlk defa bir kişiyi düşündüm.Onun masum ve saf düşünceleri.İnsanın içini bir güneş gibi ısıtan gülüşlerini.Durgun denizdeki bir dalga gibi beni harekete geçiren davranışlarını.Hepsini deli gibi düşünüyordum.Ben ondan önce deliydim şimdi daha da uslanmaz bir deliye dönüştüm.Onu ellerimin arasından kayıp giderken görmek beni çıldırtıyordu.Ama bunu Subaru şerefsizinin yanına koymamaya kararlıydım.
Kalbimi söz geçiremediğim bu hisleri bir toz beziyle silemezdim.Bu hisler kalıcı olmalıydı.Sonsuza kadar kalıcı...
🔹Evet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik.Umarım beğenmişsinizdir. Bundan sonra bölümleri biraz daha kısa atacağım.Uzun olunca okuması sıkıcı olur çünkü.Bakalım bu bölümden sonra Yui ne yapacak?Peki Ayato bu aşka giden macerayı son bulduracak mı?Subaru'nun geçmişte sakladığı şeyler mi var?
🔹Lütfen yorumlamadan ve oylamadan geçmeyin.Sizleri çok seviyorum.🌹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FOREVER TOGETHER | Diabolik Lovers
RomansaHayatı,annesinin ölümüyle âdeta yerle yeksan olmuştu.Annesi onun için umut ışığıydı ve bu kazayla artık o ışık sonsuza dek görünmez oldu.Ağladı.Her sözde,her fotoğrafta onun anıları vardı.Onu unutmak diri diri ölmekti ve yaşarken bir ölüye dönmüştü...