"Thats too much butter"
"Make sure chop the garlic finely"
"Pour the Milk"
"Hand me the Chicken broth"
"Chef, Make sure to pat dry the steak"
"Chef, steak mignon now ready"
"Chef, chill kanina ka pa stressed diyan" natatawang puna sa akin ng isa sa mga kasama kong chef dito.
"Ayoko lang makadis-appoint chef" ani ko habang tuloy pa rin ako sa pag-gagarsnish ng isa sa mga signature dessert namin dito.
"Mango panacotta table 19" agad na sabi ko sa isa sa mga waiter namin.
"Atong, enough na okay? Youre not dis-appointing anyone. Kanina pa tapos shift mo. You better rest. Kanina ka pang umaga nandito" ani nito
"Chef naman papadating pa lang ang mga tao, I just want to he...." katwiran ko sana dito pero kaagad din itong nagsalita.
"You wouldnt want me reporting this to him, right?" Nakangiting tanong nito sa akin kaya isang buntong hininga na lang ang binigay ko bago ko inalis ang suot kong apron. Thats wasnt even a question, that was a threat. Bakit ba kasi natatakot ako everytime sinasabi nila na isusumbong ako sa kanya?
"Ikaw talaga" nakangiti ko na lang sabi
"Kaya na namin to Chef. Umuwi ka na, baka kami pa pagalitan ni Sir if malaman nun na youve been working here way past your shift" sagot nito
"Alright Chef. Salamat." Ani ko bago ako tuluyang lumabas sa kitchen area sabay diretso sa locker area namin kung saan naabutan ko pa ang ibang waiters namin na mukhang patapos na din sa shift nila.
"Chef kanina pa tapos ang shift mo ha? Sipag naman talaga" Masayang bati sa akin ng isa sa mga waiter na lagi ko na din nakakabiruan.
"Chef ka dyan? Sabing wag na akong tawaging chef pag di ko na suot yung toque (chef's hat). Kaltukan kaya kita" biro ko dito na ikinatawa naman nito.
"Hahaha sensya na Atong, nasanay lang. Ano plan mo? Tara pre two botts muna tayo" aya nito
"Olol dadamay mo pa ako. Umuwi ka ng maaga sa inyo hinihintay ka ng asawa mo haha. Iinom ka pang ulol ka eh" tanggi ko dito na ikinakamot naman nito sa ulo.
"Atong bilis na inom lang tayo saglit. Ako na sa alak ikaw sa pulutan, off ka naman bukas eh" pilit pa nito
"Bigwasan kaya kita? Saka kilala kita uy, malulugi ako sayo sa lakas mong magpulutan. Saka uuwi akong Bulacan bukas kayo negative ako ngayon bui" ani ko dito sabay kuha ng messenger bag ko sa locker ko at labas sa backdoor ng resto.
"Hay buhay" bulong ko sa hangin habang binubuksan ko ang pintuan ng sasakyan ko.
Biruin mo yun after two weeks ngayon na pala yung force leave na sinasabi nila? Hindi ko nga alam kung isang araw lang ba ito ewan ko sa boss namin, siya naman mag-dedesisyon eh. Well actually that was his idea, after kong ilang beses saluhin ang mga emergency leaves ng mga kasamahan ko sa restaurant. Wala naman din kasi akong gagawin kaya might as well pumasok na lang din, may pera pa. Mukhang pera alert haha.
Ilang taon na ba ang nakalipas? Patignan naman sa book one, biro lang. Its been 5 years na din mga bui, 5 long years of trying to become a better version of me,5 years of unleashing my potentials. It's like waking up one day realizing that I can do better, that I should do better.
