Kalbimin Komşusu

1.BÖLÜM

Kitaba başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz...

İyi okumalar...

Sabah büyük bir heyecanla uyandım. Bugün İzmir deki evimize taşınacaktık. Taşınmayı oldum olası sevmemişimdir. Tabi ev İzmir in deniz manzaralı tarafında değilse. Evet tam da düşündüğünüz gibi evimiz denize çok yakın hatta direk karşısında denilebilir. Bugüne kadar Aydın da oturuyorduk. Burayı da seviyorum elbette ama bana göre İzmir çok daha iyi.

" kızım, uyandın mı?"

Annemin nefes nefese kalmış telaşlı sesiyle hemen yatağımdan kalkıp mutfağa indim.

" günaydınlaar"

" günaydın, günaydın da sen odandaki eşyaları topladın mı da iniyorsun hemen"

" daha yeni uyandım yahu"

" hadi hadi babanla ben çoktan hazırız hızlıca toparlan kahvaltını da yolda yaparsın taşımacılar geldi neredeyse"

Kafamı sallayıp odama çıktım hızlıca. Önce üzerimi değiştirdim, sonra minik ve kırılmasını asla istemediğim değerli eşyalarımı sırt çantama doldurdum. Geriye kalan büyük eşyaları bir araya getirip dağılmamaları için bantlayıp tekrar mutfağa annemlerin yanına gittim. Babam kapıda taşımacılara yön verirken annemle ben arabaya bindik.

Arabada babamı beklerken son kez evimize baktım. Buraya bir daha gelemeyeceğim anca dank etmişti. Doğup büyüdüğüm eve baktım tekrar. Neredeyse her gece en yakın arkadaşım Azra ile oturduğum balkonda artık kocaman satılık yazıyordu. Sonra tam karşımızdaki eve baktım. Azra nın odasının penceresine. Yaz tatilindeydik ve saat sabahın 7 siydi, muhtemelen uyuyordu. Zaten dün uzun uzun ağlamıştık.

Azra ile dün birbirimize söz vermiştik. Asla bağımızı koparmayacaktık ve ya aynı yada çok yakın üniversite kazanıp beraber eve çıkacaktık. Tatilin son7nda 12. sınıf başlıyordu ve ben son sınıfımda okul değiştiriyordum. 

" hadi bakalım sağ sağlim gidelim yeni evimize" dedi babam arkadaki kamyona camdan işaret yaparken.

" amin" dedik bizde annemle beraber.

                                                                                              ***

İlk defa geldiğim yeni evimize baktım. Annem tamamen bitmeden görmemi istememiş sürpriz olsun istemişti. Benim için en önemli olan yere , balkona baktım. Yeterince büyüktü. Babam ve annem taşımacılarla içeri girdiler, arkalarından da ben. Tek tek odalara eşyaları koyup düzenledikten sonra beraber balkona oturmaya çıktık. Evin içi eşyalardan dolayı ne kadar aynı olsa da konumumuz, dışarısı ve manzaramız o kadar farklıydı ki.

Sırt çantamı boşaltmak için odama gittim. Hem etrafı kendime göre değiştirecektim. Ben odama çıktığımda kapımız çalmıştı. Muhtemelen komşularımızdan biriydi. 8 daireli bir apartmandaydık sonuçta. 

Bölüme bir emoji bırakabilirsiniiz <33