Bilinmeyen: Gece,
Bilinmeyen: Cevap ver artık.
Bilinmeyen: 2 hafta oldu,
Bilinmeyen: 2 haftadır ne okula geliyorsun ne de haber alabiliyoruz senden.
Bilinmeyen: Berke bile haber alamıyor.
Bilinmeyen: Her şeyi göze alıp evine bile geldik ama hiçbir haber yok Gece.
Bilinmeyen: Kafayı yemek üzereyim!
Bilinmeyen: Neredesin, nasılsın, ne yapıyorsun?
Bilinmeyen: Evin önünden ayrılmıyorum seni bir dakikada olsa görebilmek için.
Bilinmeyen: Ama ne penceren açılıyor, ne de balkon kapın...
Bilinmeyen: Hadi güzelim çık artık ortaya.
Bilinmeyen: Ben kafayı yemeden çık.
Bilinmeyen: Senin kokun oksijenimdi benim,
Bilinmeyen: Sen yokken nefes alamıyorum Gece...
Bilinmeyen: İnanmıyorum beni hayatında istemediğine.
Bilinmeyen: Bir şey oluyor, bir şey saklıyorsun.
Bilinmeyen: Asla bırakmayacağım ellerini.
Bilinmeyen: Her şeyin üstesinden beraber geleceğiz demedim mi sana?
Bilinmeyen: Nereye gittin?
Bilinmeyen: Dön artık Gece.
Bilinmeyen: Yalvarırım dön.
Bilinmeyen: Sen yokken ben hiçim, boşluktayım, nefessizim.
Bilinmeyen: Dön ve kurtar beni.
Bilinmeyen: Beni kurtar ki seni her şeyden koruyabileyim, Her şeyde yanında olayım.
Bilinmeyen: Seni seviyorum güzel kızım...
*
Merhaba! Nasılsınız?
Sizce Gece nereye gitti, ne zaman ortaya çıkacak? Yada ortaya çıkacak mı?
Diğer bölümde görüşürüz! Kendinize iyi bakın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE |TEXT
Short Story"Gece..." "Efendim Bilinmeyen." "Sen... Nasıl... Sen..." Kelimeleri toparlayamıyor gibi bir hali vardı. "Söyle." dedim. Kalbim sıkışmaya başlamıştı. "Sen nasıl dayanıyorsun?" "Neye?" "Yaşadıklarına."
