Bölüm 31

893 44 20
                                    

1 ay sonra...

Berke'den

Oturduğum sıradan kalkıp bahçeye doğru adımladım. Bugün ikinci sınavların sonuncusuna girecektik. Sınavdan sonra gidecektim okuldan. Hala Gece'yi arıyordum. Rüzgar hiç iyi değildi. Benimle bile konuşmuyordu. Onunla konuşmak istediğim zamanlar olmuştu ama her seferinde başarısızlıkla sonuçlanmıştı. 

Gece'nin öldüğüne hala inanmıyordum. İnanmamak için çok güçlü sebeplerim vardı. Aradığım zaman telefonu çalıyordu, attığım mesajlar çift tik gidiyordu. Ailesinin çok kez kapısına dayanmış, onların anladığı dilden çok güzel konuşmalar yapmıştım onlarla. Ama hala bana Gece'nin mezarını ne söylüyorlar ne de gösteriyorlardı. Bu da ortada bir mezar olmadığı ve yalan söyledikleri ihtimalini kuvvetlendiriyordu. 

Zilin çalmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp sınıftan çıktım ve sınava gireceğim sınıfa gittim. Sırama oturduktan sonra bakışlarımı sınıfta dolandırdım. Kapıdan giren Rüzgar'la göz göze geldiğimizde Rüzgar bakışlarını kaçırdı ve önümdeki sıraya oturdu. Derin bir nefes alarak arkama yaslandım. Onu affetmeyecektim. 

Gece'nin ölümünü bu kadar çabuk kabullenmesi sinirime dokunuyordu. Benimle olan muhabbetini kesmesi kırılmama yol açmıştı. Onun yanında olmak istemiştim. Birbirimize destek olarak atlatmalıydık bu zamanı. Ama o duvarlar örmeyi seçmişti. 

Öğretmen sınıfa girip kağıtlarımızı dağıttığında adımı yazarak soruları cevaplamaya başladım. Yarım saat içinde biten sınav kağıdımı hocaya verip sınıftan çıktım. Ardından okuldan da çıkıp Gece'nin evine doğru yürümeye başladım. Antalya'nın altını üstüne getirmiştim. Gece'nin gidebileceği tüm şehirleride babamın adamları sayesinde didik didik etmiştim. Ama hiçbir yerde yoktu. Aklımda sadece yurt dışı ihtimalleri dönmeye başlamıştı. 

Gece'nin evinin önüne geldiğimde kapıyı çaldım. Bir süre bekledim fakat kapıyı kimse açmadı. Kaşlarımı çatarak yeniden zile bastım. Yine açan olmamıştı. Evin etrafını dolanıp pencerelerden iyice baktım. Evde kimse yoktu. Bende onlar gelene kadar beklerdim o zaman.

Karşı kaldırıma geçip sigara paketimi çıkardım. İçinden bir dal alıp yaktıktan sonra gözlerimi karşı eve diktim. Gece'nin balkonunun kapısı ve penceresi bana göz kırpıyordu. Şimdi o kapıdan çıksa, bana gülümsese her şeyi unuturdum. Pencereden yüzünü görmeye bile razıydım. 

Aklıma gelen şeyle sigarayı atıp yeniden yolun karşısına geçtim. Evde kimse yoksa bu küçük bir araştırma için iyi bir fikir olabilirdi. Böylece ne sakladıklarını öğrenebilirdim.

Çevik hareketlerle kendimi Gece'nin balkonuna attığımda soluklanmak için kendime biraz izin verdim. Kapı kulpunu çevirdiğimde açılmaması beklediğim bir şeydi. Kapıyı tekmelemeye başladığımda kapı zorlanmaya başlamıştı. Derin bir nefes alıp tüm gücümle yeniden kapıya yüklendiğimde kapı açılmıştı. 

Yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Kapıyı ittirerek içeri girdim. Gördüğüm manzara sendelememe sebep olmuştu. Kapıya tutunarak ayakta kalmayı başarmıştım. Dolan gözlerimi kırpıştırdım. Gördüğüm şey gerçek miydi?

*
Herkese selaaam! Nasılsınız?

Yine güzel bir yerde bitirdim bence sdfsgdfgsfdsj

Evet sizce Berke ne gördü?

Diğer bölümde neler olacak çok merak ediyorum. Sizde merak ediyor musunuz?

Diğer bölümde görüşürüz! Kendinize iyi bakın.

GECE |TEXTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin