Bölüm şu zaman diyorum hep bir aksilik çıkıyor onun için bölüm şu gün demicem artık.
Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. Moralim bozuk birazcık. Yorumlarınızı okuyarak moralimi yükseltmek istiyorum.
İyi okumalar!
Bu hayatta ne zaman tam anlamıyla mutlu olduğunuzu hissettiniz? Şuan çok mutluyum, derken aklınıza sizi üzen şeyler gelmedi? Doya doya ne zaman güldünüz en son? Kahkahalarınız özgürce uçuştu havada?
Ben... Bilmiyordum. Hatırlamıyordum. Tam mutluyum derken hayat beni üzecek şeyleri sıralıyordu önüme. Hastaneden çıktıktan sonra "Tamam." demiştim. "Artık mutlu olacağım. Kötü günler geride kaldı." demiştim. İlk zamanlar gerçekten güzel gitse de şuan aynı şey geçerli değildi.
Zeynep abla ve Mert abiye gün geçtikçe daha da çok ısınıyordum. Aynı zamanda onlarda bana. Aramız gittikçe dahada iyi oluyordu. Aramızdaki bağ büyüyor, sağlamlaşıyordu. Bunu hissediyordum. Zaten onlar da bana bunu hissettiriyorlardı.
Fakat Berke... Berke gün geçtikçe daha da tuhaflaşıyordu. Aramıza duvarlar örüyordu sanki. Bunun nedenini bilmiyor olmam da daha çok yıpratıyordu beni. Eskisi gibi değildik onunla. Yeniden o günlere geri dönebilecek miydik deli gibi merak ediyordum. Bunu düşünmemek için sürekli ders çalışıyordum. Kafamı meşgul etmem gerekiyordu ve ders çalışarak bunu başarıyordum. Hatta o kadar çok ders çalışıyordum ki eksiklerimin büyük bir kısmını kapatmıştım.
Bir haftayı geçiyordu sayın A'nın teklifini kabul edeli. Berke'ye ne zaman anonimi anlatmak istesem olmuyordu. Ona danışmak, ondan akıl almak istiyordum ama bir türlü konuşamıyorduk. Ne zaman konuşmak istesem kaçıyordu hep. Bu hareketleri de aklımı kurcalıyordu.
Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkilerek düşüncelerimden sıyrıldım ve kalemi testin üstüne bırakıp telefonu elime aldım.
A: Napıyosun güzelim?
Gece: Ders çalışıyorum.
Gece: Sen?
A: Seni düşünüyordum.
A: Dedim ki bugün hiç konuşmadık bir mesaj atayım,
A: Canımın içi ne yapıyormuş öğreneyim.
Gece: :')
A: Nasıldı günün?
Gece: Her zamanki gibi.
Gece: Ders ders ders...
A: Anladım.
A: Yapacağını biliyorum bir tanem.
A: Sınavda soruların canına okuyacak ve istediğin o mimarlık fakültesini kazanacaksın.
Kaşlarım benden bağımsız çatılmıştı. Mimarlık okumak istediğimi kimseye söylememiştim ben. Bunu bilmesine imkan yoktu.
Gece: Sen?
Gece: Sen benim mimarlık istediğimi nereden biliyorsun?
Gece: Ben sadece Berke'ye söylemiştim.
A: Berke'ye anlatırken duydum.
A: Seni görürüm belki diye oraya gelmiştim,
A: Şansıma Berke'yle beraber balkondaydınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE |TEXT
Cerita Pendek"Gece..." "Efendim Bilinmeyen." "Sen... Nasıl... Sen..." Kelimeleri toparlayamıyor gibi bir hali vardı. "Söyle." dedim. Kalbim sıkışmaya başlamıştı. "Sen nasıl dayanıyorsun?" "Neye?" "Yaşadıklarına."
