Oppressed Devil

chapter 1

(جیمین)
با صدای جیغ مامانم چشمامو باز کردم. یک ربعی بود که بیدار بودم ولی حالا که دیگه جیغ زد مجبورم پاشم.
م: توله سگ کوفت گرفته پاشووووو!
از زیر پتو اومدم بیرون و خودمو توی حموم اتاقم پرت کردم.
از وقتی که از سئول به لس انجلس اومدیم، زیاد توی این خونه اروم و قرار ندارم یه جوریه. وقتی همه ی دیوار ها شیشه ای باشه و کارات رو هر ادمی که رد میشه بتونه ببینه خیلی غیرعادی عه.

شیر آب رو باز کردم و رفتم زیرش. به دغدغه ی این چند هفته م فکر کردم. به مدرسه ی جدید رفتن واسه منی که همونجوریش توی اون مدرسه ی قبلیم به زور عادت کرده بودم خیلی سخت بود. خیلی سخت!
اصلا دوست نداشتم که توی یه مکان جدید و با ادم های جدید و پولدار و پرو سروکله بزنم. معمولا با کسی حرف نمیزنم ولی قلدر های مدرسه اذیتم میکنن. حالا هم که یه دبیرستان مشهور و مال ادم پولدارا قراره برم که دیگه بدتر.
از حموم اومدم بیرون و لباس فرم جدیدم رو پوشیدم.

رفتم جلوی آینه و موهای سرمه ایم رو شونه کردم و سشوار کشیدم. رنگ کردن موهام تنها کاری بود که برای بالا رفتن اعتماد به نفسم انجام داده بودم.
کیفم رو برداشتم و از اتاق رفتم بیرون. از پله ها رفتم پایین ولی با صحنه ای که دیدم پشمام همش ریخت!
مامانم نشسته بود رو کانتر و بابام تو حلق مامانم بود!!!! جلو چشمامو گرفتم و روم رو اونور کردم و جیغ کشیدم.
- یااااااا بخدا اتاق خوابو واسه همینا درست کردن نه اون کانتری رو که من روش غذا میخورمممم!😫
بابام شش متر پرید عقب و مامانم هم از داد من داد کشید.
م: ایییی مرگگگگ خو بگو داری میااای!
روم رو برگردوندم و دیدم خیلی شیک و مجلسی طوری که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده نشستن دور کانتر و دارن پنکیکشون رو میخورن😐
با بدبختی رفتم و کنارشون نشستم. والا بعضی اوقات خیلی ترسناک میشن. البته زیاد موقع این کارا مچشونو گرفتم ولی دیگه تا به حال ندیده بودم بپره رو کانتر!