Dissosiyatif Kimlik Bozukluğu(MYG)

Sonunda.)

Doktorun Dedikleri karşısında ikimizde şok içinde kalmıştık ben tam konuşacakken suga benden önce lafa girdi.
"Bu nasıl olur?"dedi benimde aklımdan aynı Soru geçmedi değil Aslında Doktora Şok olmuş gözlerle bakarken doktor lafa girdi"aslına bakarsak bende bu kadar erken beklemiyordum ama sanırım kişilikler yavaş yavaş bölünmeye başlıyor yani yok olmaya böyle giderse çok kısa bir zamanda iyileşe bilirsiniz" söyledikleri karşısına çok sevinmiştik yani suga iyileşecekti çok mutluyum bir yandanda aklım yu sub ve min ho'daydı acaba nasıl bölünüyorlar diye bir düşündüm çok canları yanıyor mu?

Bu düşünceleri aklımdan atarak bizimkilerin yanına gitik onlarda prova yapıyorlardı ne yapsınlar onlara değer veren bu kadar insan varken baska yapacak bir şey mi var en iyisi çok çalışıp onlara verdikleri değerlerin karşılığını vermek bazı insanlar ön yargılı yaklaşiyorlar bize ama biz asla o önyargıladıkları kişiler olmadık ve olmayacaz da daha çok çalışıp daha iyisini yapacaz.

Ben ve sugada Aralarına girerek prova yaptık 1 hafta sonra klip çekimlerimiz baslayacak bu yüzden çok çalışmamız lazım hemde gerğinden fazla bizde girince aralarına daha iyi bir dans çıkardık ortaya 6-7 saat çalıştıktan sonra şirketen çıktık öğleden sonra saat 4'dü bizde bir cafe ye gitmeye karar verdik ben bir sıcak çikolata aldım suga'da bir kahve aldı.
Uzunca bir Sohbetin ardından hepimiz evlerimize dağıldık aklıma bugün doktorun anlatıkları takıldı acaba min ho ve yu suba ne olacak çok merak etmiştim gerçektende yok mu olacaklardı.

Bu düşüncelerle odama doğru yürürken karşımda bir beden belirdi yüzüne baktığımda bu kişinin mia olduğunu gördüm bana dik gözlerle bakarken"ne oldu çok dalgın görünüyorsun"dedi gözlerini kısarak.
"Hiç sadece biraz yorgunum o kadar"dedim tavi bunu kendimede inandırmam lazım.
Mia bana inanmamış gözlerle bakarken onu aldırmadan yanından geçtim kolumdan tutup beni durdurdu" buna sen bile inanmıyorsun ama söylemek istemiyorsan da neyse"diyip kolumu bırakıp gitti.
Aslına bakarsak gruptaki en sakin üye aslıda mia ona hiç bir şey söylemesekte aklımızı okur sanki yaşadığım duyguları hep anlar ve bana hep bir abla gibi davranmıştır.
Düşüncelerimden sıyrılıp odama girdim üstümü çıkarmaya üşendiğim için saçlarımı öne eğerek ıslatıp kıyafetlerimi değiştirdim ve yatağıma girdim kendimi uykunun karanlık yüzüne bırakarak uyudum.

(Bölüm Sonu)

Evet benim ponçikelo ve tatlış okurlarım baya oldu biliyorum ama mallesef Uzaktan eğitim dolayısıyla ders çalışmam gerekiyor bölümler çok geç geliyor idare edin şu ponçik yazarınızı sizi çok seviyorum ve bende  herkes gibi #EvdeKalTürkiye diyorum evde kalın sağlıklı kalın:)