Kapının çaldığını duyduğumda çıkmak için tamamıyla hazırdım. Kapıyı açmak yerine telefonumu almak için az önce Rüzgâr'ı bıraktığım odaya geri döndüm. Bu evle bir alakam kalmamıştı, kapıyı da ben açacak değildim. Ben içeri girerken Yaprak'ın kapıyı açmak için yanımdan geçtiğini gördüm.
" Yasemin, beni bir dinle. Lütfen! "
Telefonumu yatağın üzerinden alarak Rüzgâr'ı duymamış gibi davrandım.
" Sen acımasız bir insan değilsin. Ben sözlerimin nereye gittiğini bilmiyorum. Yemin ederim ki seninle alakalı kötü düşüncelerim yok. Ben kendime kızdım, sinirimi senden çıkarmaya çalıştım. Hatalıydım. "
Ona sadece küçük bir bakış atmakla yetindim. Artık konuşmak için kendimi yormayacaktım. Konuşmanın bir faydasının olmadığını görmüştüm.
" Yasemin ne istersen yapacağım. Yeter ki gitme! "
" Rüzgâr, abicim kadınlar sözle anlatmak yerine icraatla göstermeni tercih eder. Kaç senedir benim kardeşimsin. Benden hiç mi bir şeyler öğrenemedin? "
Kafamı sesin geldiği yere çevirdiğimde sarışın, yeşil gözlü, Rüzgâr'ın biraz daha yaşlanmış haline benzeyen bir erkek versiyonunu karşımda bulmuştum. Ona döndüğümü fark ettiği anda Rüzgârdaki bakışlarını bana çevirerek samimi bir şekilde gülümsemişti.
" Konuşmanıza -daha doğrusu kardeşimin tek taraflı konuşmasına- bu şekilde dahil olduğum için üzgünüm. Ama yanlış bir davranış gördüğümde kendimi tutamam. Ah, bu arada kendimi unuttum. Ben senin asla dinlemek istemediğin bu şahsın abisi Alper. "
Bana doğru uzattığı eline kısa bir süre baktıktan sonra elini sıktım. Adamın değişik bir yapısı vardı. Sanki ne söylese sorgulamadan yapacakmışım gibiydi. Tabii kendime gelmem uzun sürmedi.
" Tanıştığımıza memnun oldum ve güle güle. "
Kapıdan çıkmak için hareketlendiğim sırada önüme geçerek çıkmama engel oldu.
" Ama ayıp ediyorsun. Kardeşim ve gelecekteki karısının evine yeni gelmiş bir insanım ben. Beni burada iki baş belası kardeşle bırakıp gitmeyeceksin öyle değil mi? "
" Aslında tam olarak öyle yapacağım, " dedim ellerimi belime koyarak. Adamın karnıma kayan bakışlarını gördüm. Hemen ardından ellerini karnıma yapıştırmış ve konuşmaya başlamıştı.
" Merhaba ufaklık! Ben senin amcanım! En sevdiğin amcan olacağıma eminim ve hayır bunun tek amcan olmamla alakası yok. Seninle ilgili bir sürü planım var. "
Kafamı çevirerek Rüzgâr'a baktığımda yüzünde hüzünlü bir gülümsemeyle abisini izlediğini gördüm. Kendimi geri çektiğim halde abisinin eli de benimle birlikte gelerek karnımı rahat bırakmamıştı.
" Rahat durur musun lütfen? Yeğenimle tanışma anımı bölüyorsun. Eminim yeğenim amcasının geldiğini hissedip bir tepki verecektir. "
" Tepki verebilecek kadar büyük değil, " dedim pes ederek. Bu ailedeki herkesin sorunlu olduğunu yavaş yavaş anlamaya başlıyordum.
" Tamam, seninle bir anlaşma yapalım. Burada bir süre kalacağım. Kardeşimin senin canını sıktığını biliyorum. Yani tam olarak ne olduğunu bildiğim söylenemez ama buna baş belası kız kardeşimin sebep olduğuna adım kadar eminim. "
" Abi! Benim hakkımda böyle konuşamazsın!" diyen Yaprak'a sert bir bakış attı. Yaprak'ın yerinde sindiğini gördüğünde " Seninle sonra hesaplaşacağız küçük hanım. Seni şımartan kişi ben olduğum için cezanı da ben vereceğim. "
