She's My Innocent Girl

SMIH:Chapter 47

Lorence POV

"Ahh guys, pahinga na muna kayo, kami nalang ang magbabantay kay baby aye" matamlay na sabi ko.

"Oh sige" sabi nila except sa mga pinsan namin dahil gusto din nilang magbantay.

"Ahh Kevin, pwede pakidalhan nalang si Xander ng mga damit? Mukhang ayaw pang umuwi" sabi ni Warren na nakatingin kay Xander na nakaduko pa din.

"Oh sige, ihahatid ko nalang mamaya" sabi ni Kevin.

"Michael and Wayne ihatid niyo na ang mga girlfriend niyo" - Harold.

"Lester, ihatid niyo din sina sarah"- Harry.

"Sige, babalik nalang kami dito bukas"- Paul.

"Sige mag-ingat kayo" - kuya kyle.

Kaya umalis na sila at kami nalang ang naiwan.

Alexander POV

It's been five days since na-ospital si Nicole and fuck! Hindi pa din siya nagigising.

Palagi din silang dumadalaw pagkatapos ng mga klase nila at palagi din akong sinasamahan ng mga kapatid at mga pinsan niya sa pagbantay tuwing gabi. Ako lang ang magbabantay sakanya tuwing umaga dahil pinilit ko silang pumasok ang mga kapatid niya sa mga klase nila.

At ngayon ako lang mag-isa dahil pumapasok sila.

Wala din akong masyadong kain dahil talagang wala akong gana sa tuwing makikita ko si Nicole na nakahiga sa hospital bed.

"Baby, kailan kaba magigising? Please wake up na! I love you" mahinang sabi ko.

Dumuko nalang ako sa tabi niya habang hawak ang kamay niya. Wala din akong masyadong tulog dahil palagi ko siyang pinagmasdan.

Hanggang sa ako ay nakatulog.

"Mmnnn" nagising ako dahil sa parang may umungol. Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Nicole na parang nasasaktan.

"Shit! Shit! Nicole" nag-alalang tawag ko sakanya.

"Mmmm h-hubby" mahinang sabi niya at dahang dahang minulat ang mga mata niya.

"Are you okay? Are you hurts? Tell me" nag-alalang tanong ko.

"H-hubby ang s-sakit ng katawan ko" mangiyak ngiyak na sabi niya. Damn!

Tumabi ako sakanya habang hawak ko pa din ang kamay niya. Inihiga ko siya sa dibdib ko at hinimas himas ko ang kamay niya.

"Ssssshhhhh. Don't cry" mahinang sabi ko. Tumahan naman siya pero halata sa mukha ang sakit. Damn! What should I do?

Maya maya ay parang wala na ang sakit na naramdaman niya kaya nakahinga na ako ng maluwag.

"H-hubby tubig" mahinang sabi niya kaya inalalayan ko siya maka-upo at isinandal.

Pinainom ko siya ng tubig hanggang sa mawala ang uhaw niya.

"Are you hungry?" Tanong ko.
Tumango naman siya.

Kinuha ko ang pagkain na palaging hinahatid ng mga kapatid niya at tumabi ulit sakanya.

"Let me feed you" sabi ko at sinubuan siya.

Subo lang ako ng subo at siya naman ay kain lang ng kain. Pfffttt. Para siyang patay gutom. Hahah sssshhhhh.

"Ilang araw ba akung tulog hubby?" Tanong ni Nicole sa kalagitnaan ng pagkain.

"5 days" simpleng sagot ko.

"Ahb kaya naman pala gut.....tom...ako" mahinang sabi niya at bigla nalang tumulo ang luha niya. Shit!