That Loveless Marriage(Completed)

Chapter 17

(Ashley)

It's been two days since the day i confessed to Blue pero hanggang ngayon naiilang pa din ako.God!Hindi ko alam kung bakit ko sinabi yun sakanya.I told him i like him but yun yung nararamdaman ko,what i feel is more than like.It's love.Kinakabahan ako. I'm scared that Blue will not feel the same for me.Gusto kong umasa na pwedeng mahalin nya ako like the way i feel pero may nagpipigil.

Hindi ko alam kung praning lang ba ako o ano pero hindi ako mapapanatag hanggang nandito yung ex nya,si Elexa.

Hindi ako tanga para sabihing wala lang yung pagbabalik ng higad na yun.It's been a while since the day na nagkita kami sa opisina ni Blue.Ramdam kong may laman yung sinabi nya.

Kung matino kang babae at may respeto ka sa sarili mo dapat ay hindi ka na pumunta sa ex mo or should i say sa may asawang tao?Yeah...Na-iirita ako na isang tawag lang sakanya ng asawa ko eh para namang kating kati kung makapunta agad.

If i was her,siguro iiwasan ko na ang ex ko.Ayokong makasira ng relasyon o pamilya.Hindi ako desperada na kahit nakatali na pilit pa din puputulin ang tali para maikabit sa tali nya.Shit!

It hurts me by the tought of Blue having an affair with that bitch.Shit!Ano na ba tong iniisip ko?I trust him.I know he can't do that to me especially now that he knows what i feel for him.Hindi man ako sigurado pero susugal ako.It's better to try than never.Mas nakakagago na hindi mo susubukan at basta-basta mo na lang sya bibitawan,right?

"Earth to my honey?"napapitlag ako ng inkbayan ako ni Blue.

"Nandito ka na pala"

"Actually,kanina pa ako nandito but it seems na ang lalim ng iniisip mo,care to tell?"

Nandito kami ngayon sa dalampasigan,nakaupo sa buhangin at pinapanood ang araw na lumubog.Na-una lang ako dito kay Blue kasi sinabi nyang may aasikasuhin sya kaya hinayaan ko na lang.

"Blue, you're not going to leave me,right?"tanong ko.Kailangan kong makasiguro.

Kumunot naman ang noo nya.

"Ofcourse not,what makes you think that?"

Umiling naman ako."Wala naman, it's just that,i..uhm...i need a closure"

Mas lalo namang nadagdagan ang kunot ng noo nya."Closure for what?"

"Blue,natatakot ako.Natatakot akong maiwan ulit.I know it's selfish pero gusto kong nandito ka lang sa tabi ko.Now you know what i feel for you sana....sana hindi mo ako iwan.Blue hindi ko man masabi sa ngayon yung tatlong katagang yun pero alam kong importante ka sakin.Blue kasi...pwede bang dito ka lang?"

"Honey,no need to be scared.Don't be afraid.Stay still,i want you to be selfish when it comes to me.Blythe,honey.Hindi man tayo pareho ng nararamdaman sa ngayon,i promise you na hindi kita iiwan.Gusto kong hintayin mo ako na sabihin ang tatlong katagang yun.This marriage,hindi man natin mahal ang isa't isa bago tayo ikinasal.We'll make it work,okay? Everything will worth the wait,honey.Hindi man ngayon pero alam kung darating ang panahon na mamumuhay tayong masaya na pareho ang nararamdaman.Blythe pag dumating ang panahon na yun,pinapangako kong ihaharap kita sa altar ng buong puso.Na walang pag-alinlangan.I know it's too much too ask but can you trust me for that?"

Tumango ako."Please don't leave me hanging,it will hurt the whole me."

"I'm not.I will not leave you hanging because i don't want to hurt the whole you,baby"

After he said that he claimed my lips.A kiss that is so passionate and gentle.

Pilit ko mang pigilan ang luha na papatak,hindi ko pa rin nagawa.What did Blue said makes my heart melt at the same time happy.

"H-hey,honey.Don't cry,okay?I am not going to do that"aniya at pinahiran ang luhang kumawala sa mga pisngi ko.

"I know,i know.Masaya lang ako.Hindi ngayon pero aasa akong mamahalin mo ako.I trust you"and with that ako na ang unang humalik sakanya.

Wala na akong pakialam sa makakakita samin,all i want to do is kiss him till it ends.

Ramdan kong binuhat ako ni Blue at dinala nya ako sa kubo namin without breaking our kiss.

Sinarado nya ang pinto gamit ang paa nya at tumungo sa kama.The time we enter our place ay hinubad na ni Blue ang saplot ko sa ibabaw.

Hindi ko alintana ang tingin nya sa dibdib ko.Gusto kong pasayahin sya.I want him to feel me.

Nakahiga kami ni Blue habang habol ang hininga.

Hindi ko pinagsisihan na ibinigay ko ang sarili ko sakanya.Isa ito sa mga alaalang babaunin namin hanggang sa tumanda kami't bawian ng buhay.

Napapangiti ako ng maalala ko ang ginawa namin kanina.It makes me blush.

Naka-akbay sya sakin habang nakahiga kami na paramg inaakap nya ako.So that,niyakap ko din sya  at isiniksik ang sarili sakanya sa ilalim ng kumot na nakahubad.

"Thank you,honey"usal ni Blue.Hindi ako nagsalita at pinakinggan ko lang ang susunod nyang sasabihin.

"Thank you for giving yourself to me.Sobrang saya ko na pinagkatiwalaan mo ako at pinaubaya ang sarili mo sakin.Blythe,ayoko ng pakawalan ka.Siguro naman i can be selfish too when it comes to you,right?Gusto ko akin ka lang.Gusto kong ipagdamot ka kahit kanino.Gusto kong sakin lang ang atensyon mo.I don't care if it's too much to ask for you but hell yeah,im captivated.Gusto kong angkinin ka ng paulit ulit hanggang sa mabuntis ka at makabuo tayo and i promise we will be happy when that time comes"

Napangiti ako sa sinabi nya.Hindi sya pumalya kahit kailan kung paano ako pasayahin at tunawin ang puso ko sa mga sinasabi nya.Kanina lang,i'm having the tought of-Oh,whatever!I don't want to ruin the moment.

"Make me pregnant,then"i said.

Natigilan naman si Blue at tiningnan ako.

"You sure?"

Ngumisi naman ako at tumango.

"Honey,i don't want to pressure you.If napipilitan ka lang kaya ko naman mag-antay eh.For now-"hindi ko na sya pinatapos.

"Cut the crap,honey.Hindi na rin naman tayo bumabata kaya naman hanggang kaya,kayod"

Napatawa naman sya sa sinabi ko."Naughty girl,huh?"

"Sayo lang,Blue"

And with that,inangkin na nya ulit ako na parang wala ng bukas.

I'm serious.Gusto kong pasayahin sya.Gusto kong maging ina ng mga anak nya.I want to bear the child of Santiago.And when that time comes,sisiguraduhin kong magiging masaya kaming dalaw kasama ang mga anak naming dalawa.

I just don't like you,Blue.I love you.Mahal na mahal kita.