Matt's POV Kinakabahan na ako. All- set na ngayon ang simbahan kung saan gaganapin ang wedding namin.
1pm... Papunta na kami ngayon sa Manila Cathedral sa bayan ng intramuros. Mamayang 2:30 mag uumpisa ang seremonya ng aming pag iisang dibdib ng aking iniibig na binibini.
"Kinakabahan ka ba?" Tanong ni daddy. "Yes dad. Masyado po kasi akong naeexcite para rito. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi." Sagot ko. "Alam mo anak, normal lang 'yan ganyang ganyan din ang naramdaman ko nung araw ng kasal ko. Para akong nagdadalawang isip noon kung tama ba ang naging desisyon ko, tinatanong pa ako ng lolo mo kung handa na ba talaga ako sa buhay may asawa. Hindi madali lalo na't babae ako. Siyempre nung mga panahong yaon, iniisip ko pa rin kung handa na ba talaga ako. Hanggang sa napagtanto kong handa na nga talaga akong harapin ang panibagong kabanata ng buhay ko kasama ang daddy mo. Well, normal lang yang nararamdaman mo." Sabi ni mommy. Sa pakikinig ko sa kanya, nagising ako sa katotohanang handa na nga talaga ako para sa panibagong kabanata ng buhay ko kasama ng taong mahal ko. Marami pang maaaring mangyari. Marami pang pagsubok na darating sa aming dalawa pero kailangan kong magpakatatag.
2pm..... Nandito na kami ngayon sa simbahan at kasalukuyan naming hinihintay ang bride.
2:15.... "Okay everybody settle down. Get ready. The bridal car is already here. Sa mga magiging bahagi ng wedding Entourage, get ready.... We'll start in 15 minutes." Sabi ng namamahala sa simbahan.
2:30... "We are gathered here today to witness the union of Gianmatteo Vittorio Fernan Guidicelli and Sarah Asher Tua Geronimo." Panimula ng pari. At nagsimula na ang seremonya ng aming pag iisang dibdib.
3:00pm... Wedding vows. "I can't wait to experience a whole new life with you, love. For six years, we've been looking forward into doing more things together. Getting a chance to travel the whole world, staying up late, doing long drives whenever we want. Before, we can't just go out or travel alone. But now, we can do it anytime we want. I can imagine you taking care of our 12 kids. I can imagine you being the best wife and mother to our future family. I would like to thank God for giving me someone whom I can share my future dreams and goals in life. Someone who can easily get along with my "kalokohans". Wala na akong ibang nakikitang makakasama ko habang buhay kundi ikaw. You are my strength and at the same time, my weakness as well. You give me so much trust when you gave your heart to me six years ago. Dati pa lang crush na kita. Alam mo yan. Hanggang ngayon, lalo pa kitang mamahalin, lalo pa kitang hahangaan kasi dati pinapangarap ko lang naman to lahat tapos ngayon abot kamay ko na. Salamat sa lahat. Sa pagmamahal, sa pagtitiwala, sa patuloy na pagsuporta. Ikaw yung una kong minahal. Mahal na mahal kita. Ikaw lang at wala nang iba." Sabi ko.
"Noong una, natakot akong magtiwala kasi natatakot akong masaktan. Natatakot ako na baka kapag nagmahal ako, magkamali ako ng taong mapagkatiwalaan. Minsan kasi nakakatakot magmahal at magtiwala. Lalo na kung hindi ka sigurado. Matagal bago ako natutong magmahal at magtiwala sa ibang tao maliban sa pamilya at mga kaibigan ko. Hindi ako sigurado kung tama ang mga magiging desisyon ko sa buhay. Hanggang sa nakilala kita, unti unti kong natutunangsumugal sa pag- ibig. Natuto akong magtiwala sa isang taong hindi ko alam kung mabuti o masama. Madali mong nakuha ang aking tiwala dahil sa mabuti mong puso at kalooban. Bukod sa mayroon kang maamong mukha na animo'yanghel na bumaba sa lupa, mayroon ka ding karisma't ugali na sa akin ay nagbigay ng rason para sa iyo'y magtiwala. Lumipas ang mga taon. Kung paano kita nakilala hanggang ngayon, wala ka pa ring pinagbago. Ikaw lang ang lalaking mamahalin ko hanggang dulo. Ikaw ang una't huli. Una't huling pag- ibig ko. Mahal na mahal kita aking ginoo." Sagot niya.
Nagpalitan kami ng singsing.
"By the power vested in me by the republic of the Philippines and by the church of our Lord, the Savior Jesus Christ through the Manila Cathedral Church. In the name of the father, and of the son and of the holy spirit. I now pronounce you before God and your family, friends relatives and visitors, man and wife. You may now kiss the bride." Pagtatapos ng pari.
At pagkatapos ay dumiretso kami sa sasakyan papunta sa reception.
At Blue Gardens Wedding and Events Venue...
Ganito ang set up....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ang ganda. Sobra talagang pinaghandaan.
Sarah's POV Nandito na kami ngayon sa reception. Ngayon, nagsimula na ang party.
Nagbigay na ng message ang maid of honor.
"May we ask our dearest maid of honor miss Mia togive her message to our newlyweds." Announce ng emcee.
Pumunta si Mia sa harap. Pagkatapos nag- umpisa siyang magbigay ng mensahe.
"Magandang gabi po sa ating lahat. Ako ay isa sa mga nakasaksi ng kanilang pag- iibigan mula sa pagliligawan hanggang sa sinagot, naging sila. Lahat yan alam ko. Madalas kasi kaming magkasama at madalas magkwento ang pinsan ko. Well, take care of her. Ako ang makakalaban mo bukod kay tito. Maaasahan ko ba yun? Char. Pero seryoso na. Sana maging strong pa yung relationship niyo. Keep the love burning. Alam kong mas magiging matatag pa yung pagsasama niyo lalo na kapag nagkaaanak kayo. Mas magiging masaya at matatag ang pagsasama niyo. Tsaka sana mas maging open pa kayo sa isa't isa. Dami kong wishes para sa dalawang to. Jusko. Basta mahal na mahal ko kayo. Yun lang. Congratulations!!" Sabi niya.
Natapos ang party. Sobra akong nag enjoy. Sana matupad yung mga wishes ni Mia.
"Love, I love you." Sabi ni Matt. "Asus. Umiral na naman po yung kasweetan niya. Sige na. I love you more. Good night na. Kasi bukas e maaga pa tayong gigising." Sabi ko. "Okay love. Good night! I love you so much. This is the best night ever." Sabi niya.
The next morning, late akong nagising. Mag aalas nuwebe na nung nagising ako. Si Matt kasi hindi ako ginising kaagad. Yan tuloy late na.
Pagbaba ko.... "Good morning, love! Kain na tayo?" Bati niya. "Good morning! Bakit naman hindi mo ako ginising? Para sana man lang, natulungan kitang magprepare ng breakfast." Sabi ko. "Love, kaya ko naman. At tsaka hayaan mo na ako. First time ko din namang gawin to. And besides, promise araw araw ipagluluto kita ng iba't ibang mga Italian dishes. Yung mga patok na putahe ng Da Gianni Resto tsaka yung mga favorite mo. Mabuti pa kain na tayo." Sabi niya. Kumain na lang kami ng breakfast. Naenjoy ko ang unang umaga ko bilang misis. Well, nasa adjustment period pa rin naman ako. Kasi the fact na nasanay akong si mommy ang nagluluto, nanibago ako bigla nung nakita kong iba na yung nagluluto para sa akin.
