Onze Stalker ✔

- achttien

Het is inmiddels al 24 december, kerstavond dus!

We zitten met zn zessen rond het vuur buiten in onze tuin. We zingen liedjes, roosteren marsmellows en praten gewoon gezellig met elkaar.

Er zit een relatie aan te komen tussen mijn moeder, genaamd Carla en Paul. Ze zijn de laatste tijd vaak bij elkaar en geven elkaar wel eens een kus op de mond in plaats van drie op de wangen.

Pim en Sasja hebben ook een relatie, maar willen het niet toegeven. Ze zoenen niet, maar geven elkaar wel knuffels. Best wel schattig eigenlijk.

Tussen Sean en mij gaat het nog steeds heel goed en we zijn erg close. Als Paul hier blijft slapen, slaapt Sean bij mij in bed en andersom ook.

'Sara, je mobiel blijft maar afgaan. Zet je geluid even uit,' hoor ik Paul zeggen. Ik pak mijn mobiel, zet mijn geluid uit en stop hem weer in mijn broekzak.

'Moet je niet kijken van wie je die appjes heb gekregen?' vraagt Sean, die nieuwsgierig aan het meekijken was op mijn mobiel.

Ik zit op zijn schoot en zijn armen vormen een cirkel om mijn middel. Het is aardig koud buiten en het vuur warmt me ook niet echt op.

'Tja, zou kunnen,' zeg ik heel droog en pak mijn mobiel er weer bij. Ik open whatsapp en zie dat het Stalker is die mij aan het spammen is. Ik open het gesprek.

Stalker 22:01

'Lekker warm bij dat vuurtje he?!'

Stalker 22:03

'Zit Sean's schoot lekker?'

Stalker 22:05

'Wil je weten wie ik ben?'

Stalker 22:06

'Ik zal je een hint geven'

'Je kent me alleen van beelden'

Stalker 22:09

'Oh sorry, spam ik je een beetje?'

Ik begin te blozen bij de vraag of Sean's schoot lekker zit, maar niemand ziet het gelukkig.

'En, wat heeft ie te vertellen?' vraagt sean nieuwsgierig. Ik geef mijn mobiel aan hem en hij begint aandachtig te lezen.

'Mag ik reageren?' Ik knik en richt me op mijn moeder die aan het zoenen is met Paul. Ik tik Sean aan en hij kijkt op.

'Aawh,' komt er uit onze monden, waardoor Sasja en Pim het ook door krijgen.

'Mam, doe normaal!' roept Sasja. Ik kijk haar boos aan en ze houdt meteen haar mond.

-

'Saar, heb jij enig idee wie hij kan zijn?' vraagt Sean als hij mijn mobiel terug geeft. Ik schud nee en lees het gesprek tussen Stalker en Sean op mijn mobiel.

Sean (via mijn mobiel) 22:12

'Waarom heb je Sean en mij bij elkaar gebracht?'

Stalker 22:15

'Waarom ik Sara en jou bij elkaar heb gebracht?'

Sean 22:16

Wow wacht, hoe weet jij dat ik Sean ben?'

Stalker 22:17

'Heb zo mijn connecties ;)'

Sean 22:18

'Maar waarom bracht je ons bij elkaar?'

Stalker 22:20

'Omdat jullie voor elkaar gemaakt zijn'

Sean 22:21

'Maar, ken je ons eigenlijk wel?'

Stalker 22:24

'Soort van'

Waarom wilt hij ons helpen, als hij ons amper kent?

Waarom zegt hij niet gewoon zijn naam?

Waarom komt hij niet gewoon naar ons toe?

Zoveel vragen spoken door mijn hoofd dat ik er hoofdpijn van krijg.

'Mam, Paul, ik ga naar bed. Ik voel me niet zo lekker,' zeg ik, terwijl ik opsta.

'Beterschap meissie!' zegt mijn moeder lief en zwaait naar me.

'Beter worden he,' zegt Paul en zwaait ook naar me. Ik zwaai terug en loop naar binnen. Met mijn schoenen en jas nog aan loop ik naar boven en plof op mijn bed neer. Ik schop mijn schoenen uit, trek mijn jas uit en ga onder de dekens liggen. Ik sluit mijn ogen en val in een droomloze slaap.

-

Ik voel het bed wat inzakken en iemand trekt me in zijn armen. Hij voelt koud aan en ik huiver even.

'Slaaplekker babe,' hoor ik Sean nog fluisteren, voordat ik weer in slaap val.