Onze Stalker ✔

- veertien

IK BEN LEKKER VRIJ DOEI.

-

'Nu is het geen geheimpje meer,' zegt hij blozend.

Ik kijk diep in zijn ogen, draai ons om en zoen hem op zijn mond.

'Dus..' zegt hij stamelend als ik terug trek.

'Het is wederzijds,' zeg ik met een glimlach en Sean krijgt een lach op zijn gezicht. Hij knuffelt me en ik knuffel terug.

'Dus..' zegt hij stamelend, terwijl ik hem met een lieve glimlach aankijk. 'Wil je vanavond op date?'

Ik knik en kus hem weer.

'Maar ik wilde je wat laten zien,' zeg ik als ik de kus beëindig en opsta. Sean staat ook op en houd me vanachter vast bij mijn heupen.

'Wat wilde je laten zien, babe?' vraagt hij lief en ik wijs naar de tuin.

'Zie je die tekst in het zand?' Hij knikt. 'Kan je het ook lezen?' Hij schud zijn hoofd.

'Er staat: "Apart zijn ze allebei een hel, maar samen vormen ze heaven'.

'Gaat dat over ons?' vraagt hij met een glimlach. Ik haal mijn schouders op.

'Ik heb geen idee. Het stond er al voordat jij mij begon te kietelen,' zeg ik en ik zie de teleurstelling in zijn ogen.

'Over wie gaat het dan?'

'Misschien over Pim en Sasja?' zeg ik, maar het komt er meer uit als een vraag.

'Die zijn samen nog een grotere hel, I think,'

'Tja, we zullen het zien,' Ik draai me om en druk mijn lippen weer op die van hem. Ik voel hem tegen mijn mond aan glimlachen en moet daardoor ook glimlachen, waardoor ik onze kus beëindig. Ik leg mijn gezicht in Sean's nek en ruik zijn lekkere deo.

'Misschien moeten jullie minder zoenen en meer verven,' hoor ik twee stemmen zeggen. Ik kijk op en zie daar Sasja en Pim staan. Oh god, niet hun twee weer..

'Waarom zouden we?!' vraag ik brutaal.

'Die zwarte streep op je muur ziet er nou niet echt fancy uit,' zegt Sasja met een grijns op der baby face.

'Wie zegt dat mijn kamer fancy moet zijn?!'

'Nou aangezien Sean hier vaak zal zijn, zou die wel in een normale kamer willen zitten en niet in een of andere kamer van een emo,'

'Dat maakt mij geen reet uit hoor, als ik maar met mijn meisje ben,' hoor ik de liefste stem van de wereld zeggen. Ik voel hoe hij een kus op mijn hoofd geeft en ik versterk mijn grip eventjes.

'Nou, wij laten jullie tortelduifjes wel even alleen. Byee,' zegt baby face weer en ze loopt samen met Pim de trap af.

-

'Saar, zullen we gaan verven?'

'Uh ja, goed idee,' zeg ik grinnikend en ik laat Sean los.

'Ik haal het water wel!' roep ik als ik al halverwege de trap naar beneden ben. Ik pak een emmer en vul hem met water. Ik loop rustig de trap op en zie Sean uit het raam kijken. Ik zet de emmer neer en loop heel zacht naar Sean toe.

Als ik bij hem ben wil ik hem laten schrikken, maar hij is me voor. Hij draait zich om en pakt me vast.

Ik gil heel hard en iedereen komt naar boven om te kijken wat er is. Mijn moeder, Sasja, Pim, Paul en zelfs mijn cavia's beginnen heel hard te piepen.

'Oeps,' giechel ik. Sean laat me los en we gaan heel serieus de verf mengen.

Na een paar minuten, als iedereen weg is, beginnen we vol te lachen.

'Oke, dat was awkward,' zegt Sean lachend.

'Tja, er zullen nog wel meer awkward momenten komen,' zeg ik als een grapje en doop de kwast in de verf. Ik maak een streep op de muur en het is paars.

Ik maak een vreugdedansje en ga daarna weer verder met verven. Sean komt achter me staan en pakt mijn hand vast.

En nu staan we dus met zijn tweeën de muur te verven met een kwast. Uhu logicaa!

Ik hoor een klikje en er is een foto gemaakt. Ik kijk naar de deur en zie Sasja daar staan.

'Grrrrr je gaat dood!' roep ik. Ik wil achter haar aanrennen, maar Sean houd me stevig vast.

'Saar, het maakt niet uit aan wie ze die foto laat zien. Je bent mijn meisje,'

-

Mijn boeken hebben gewoon coole swek ja.

Want chocoladewafels zijn lekker.