Onze Stalker ✔

- acht

Ik kijk snel naar mijn voeten en voel al het bloed naar mijn hoofd stijgen.

Sean legt zijn hand op mijn been en ik kijk ernaar.

'Je hoeft niet verlegen te zijn, babe. Je bent prachtig,'

Ik glimlach en kijk dan naar de deur van de klas.

Hij gaat open en mijn mentor verschijnt in de deuropening.

'Oh sorry, moet ik de tortelduifjes even alleen laten?'

Ik bloos en begin te stotteren.

'Uh-uhm n-nee' stotter ik.

'Wat zei je, Sara?' vraagt mijn mentor.

'We hebben al lang genoeg in dit lokaal gezeten, toch Sara?' zegt Sean

Ik knik en ben blij dat hij het overnam.

Ik sta op en pak mijn tas. Ik loop naar de deur en Sean loopt achter me aan.

Als we het lokaal uit zijn en de trap aflopen, bedank ik hem even.

'Geen dank, Saar. Ik vond het best gezellig!'

Ik stem in en loop naar mijn locker. Ik stop mijn boeken erin en haal mijn wiskunde en duits boeken eruit.

Ik wil ze in mijn tas doen, maar laat ze ernaast glijden en vallen ze dus op de grond.

Ik kijk om me heen en zie Amber aan komen lopen. Ik ren naar haar toe en geef haar een knuffel.

'Waar was je net?' vraagt ze nieuwsgierig.

'Ik leg het zo wel uit,' zeg ik als Sean aan komt lopen.

Hij pakt mijn boeken en doet ze in mijn tas.

'Oh, dankjewel Sean,' zeg ik blozend.

Amber kijkt naar me en wiebelt met haar wenkbrauwen. Ik geef haar een boze blik en daardoor maakt ze het erger door te gaan fluiten.

Ik rol mijn ogen en sluit mijn locker. Ik pak mijn tas, haak mijn arm in die van Amber en we lopen richting de trap.

'En ik dan?' vraagt Sean en hij trekt een pruillipje.

Ik steek mijn arm lachend in zijn arm en zo lopen we met zijn drieeën door de school heen.

-

Ik was net het hele verhaal aan het vertellen over Sean in het lokaal, toen mijn docent ons stoorde.

'Sara, Amber, opletten!' roept hij door de gymzaal heen.

Ik houd gelijk mijn mond en kijk op.

'Jullie horen te voetballen. Als jullie wissel zitten, moeten jullie wel opletten he!' zegt Sean lachend en knipoogt even naar mij.

Ik lach en kijk Amber aan. Ze wiebelt met haar wenkbrauwen en ik moet nog harder lachen.

'Sara, ga maar op de gang zitten!' roept mijn gym docent.

'Meneer, het kwam door mij. Ik ga wel naar de gang,' neemt Sean het voor me op.

'Ga dan maar allebei!' roept mijn docent boos en alle gezichten richten zich op ons.

-

Op de gang proesten we het uit en geven we elkaar een high five.

'Wat kan die gast boos kijken zeg!' zegt Sean lachend.

'Je bent wel lekker bezig,'

'Hoezo?' vraagt hij verbaasd.

'In je eerste week er al uitgestuurd worden. Baddie hoor,' zeg ik met een grijns op mijn gezicht.

'Jij bent braaf zeker?!' zegt hij proestend.

'Eigenlijk wel ja, maar door jou niet meer,' reageer ik uitdagend.

'Kijk maar uit, anders pak ik je,' zegt Sean grijnzend.

'Ik ga alvast rennen,' zeg ik als een grap en kijk Sean uitdagend aan. De blik in zijn ogen die eruit ziet alsof hij iets van plan is, laat me mijn gedachten veranderen en ik begin te rennen.

Hij rent achter me aan en haalt me met gemak in. Ik ren zo zijn armen in en hij houdt me stevig vast.

'Weet je dat je best wel leuk bent?' zegt Sean verlegen en zijn wangen worden een beetje rood.

'Awh onze Sean is een beetje aan het blozen,' zeg ik grinnikend.

'Oke, dat had je niet moeten zeggen!'

Hij begint me te kietelen en ik gier het uit van het lachen.