Onze Stalker ✔

- twaalf

Tja ik ben nog steeds ziek :(

Maar toch een chappie :)

-

Ik ga als eerste douchen!' roep ik terwijl ik al halverwege de trap ben. Ik ren de badkamer in en Sean glipt snel achter me aan.

'SEAAAANN!! GA WEG! IK WIL DOUCHEN!' schreeuw ik.

'Je kan ook douchen als ik hier zit,' zegt hij zittend op het toilet.

'MAAR IK GA NIET DOUCHEN ALS JIJ HIER BENT!' schreeuw ik op mijn beurt.

'Je zal wel moeten,' zegt hij grinnikend.

'Sean, kom op. Ga gewoon weg!' smeek ik hem.

'Wat doe je als ik wegga?' vraagt hij met een grijns.

'Alles,' zeg ik, maar dat had ik beter niet kunnen zeggen. Ik zie Sean's grijns al groeien.

'Deze hele week?'

'Oke dan,' zeg ik met een zucht.

'Kus me,' zegt hij grijnzend.

'Wat?!' zeg ik ongeloofwaardig.

'Je hoorde toch wat ik zei?'

'Moet dat echt?'

Hij knikt en ik geef hem snel een kus op zijn mond.

'Hmm, dat was geen zoen he?! Naja, dat komt later deze week wel. Daaagg,' zegt hij grijnzend.

Hij loopt naar me toe en knijpt even in mijn kont. Ik kijk hem boos aan en sla hem op zijn arm. Hij loopt grijnsend de badkamer uit en sluit de deur.

Ik kleed me uit en ga onder de warme douche staan. Ik begin te zingen.

'Dansing in the mirror,
Singing in the shower,
Lalalalalalala'

'Sara, als je binnen een minuut de badkamer niet uit komt, kom ik binnen!' hoor ik Sean roepen.

Oh god, misschien moet ik even opschieten. Ik spoel snel mijn haren uit en zet de douche uit, waarna ik me afdroog.

'Shit!' roep ik. Ik ben vergeten schone kleren te pakken. Ugh, heb ik weer!

Ik bind mijn handdoek rond mijn lichaam en open de deur. Sean staat daar te wachten in zijn onderbroek en kijkt mij met een grijns aan.

'Kleren vergeten?' Ik knik en loop snel naar mijn kamer. Ik hoor Sean nog grinniken, voordat hij de badkamer in loopt en de douche aanzet.

Ik pak ondergoed uit mijn kast en laat mijn handdoek vallen. Ik trek het snel aan en bind de handdoek als een indianenhoed rond mijn haren.

'Als je aandacht wilt, kan je dat ook vragen in plaats van in je ondergoed te gaan staan,' hoor ik ineens een stem heel dicht achter me zeggen. Ik draai me snel om en zie Sean op mijn bed zitten in alleen een onderbroek.

'Iel, ga van mijn bed af!' roep ik, maar hij blijft gewoon zitten.

'Eerst een kusje,' Hij wijst met zijn vinger naar zijn mond. Ik zucht en loop naar hem toe. Ik geef hem snel een kusje op zijn mond, maar struikel dan over de sneakers die ik midden in mijn kamer heb uit gedaan en val op Sean.

'Uh haai,' zeg in beschamend als ik op Sean lig. Ik probeer op te staan, maar Sean trekt me terug.

'Lig ik niet lekker ofso?!' vraagt hij grijnzend. Ik kijk ongemakkelijk om me heen en schud mijn hoofd.

'Dan mag je nog wat langer blijven liggen,' zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Ik zucht diep.

'Ja oke Sean, je ligt hardstikke lekker. Maar mag ik nu van je af?' Hij kijkt me aan en laat me dan los. Ik sta gelijk op en loop naar mijn kast. Ik pak een blauw hempje en een trui zonder capuchon en trek het aan. Daarna pak ik een joggingsbroek van mijn bed en trek die ook aan.

'Zit mijn bed zo lekker ofso, dat je erop blijft liggen?' vraag ik met een grijns op mijn gezicht.

'Ja eigenlijk wel,' Hij blijft liggen op mijn bed en ik laat hem daar gewoon liggen. Hij gaat er toch niet af als ik het vraag. Ik pak mijn duits boeken en begin mijn huiswerk te maken.

'Ugh, kut duits!' roep ik gefrustreerd en gooi mijn boeken van mijn bureau af. Ik voel twee armen om me heen en ruik een lekkere geur. Sean. Ik voel kriebels in mijn buik. Oh nee, ik ben toch niet verliefd aan het worden op hem?!'

'Moet ik helpen babe?' Ik kijk hem aan en knik dan.

'Nou je moet bij dit woord die uitgang gebruiken bij deze persoon. Snap je het?' Ik knik en kijk hem dankbaar aan.

'Dankjewel!' zeg ik en omhels hem. Hij knuffelt mij terug en ruikt aan mijn haar. Ik begin te lachen en laat hem los.

'Waarom ruik je aan mijn haar?'

'Omdat het lekker ruikt,' zegt hij blozend.

*Tjierp tjierp*

Ik pak mijn mobiel en open het appje.

'Je haar ruikt dan wel naar rozen, maar pas op dat je niet de verkeerde kleur pakt'

'Waar slaat dit nou weer op?!' roep ik door de kamer heen en besef dat Sean naast me zit en nu ongeveer doof is.

'Dat zijn geheimen die je moet ontcijferen,' zegt hij serieus.

'Krijg jij ook nog berichtjes van hem?' vraag ik nieuwsgierig.

Sean knikt en pakt zijn mobiel uit zijn zak. Hij opent whatsapp en geeft zijn mobiel aan mij.

'Blijf staan als de deur opengaat, voor je het weet heeft ze je omgeblazen'

Ik begin te lachen en val van mijn stoel, waardoor ik nog harder moet lachen. Sean kijkt me raar aan en begint dan ook te lachen.

De deur gaat open en we kijken beide om. Daar staat Paul.

'Waarom lachen jullie zo? Mag ik meelachen?'

Sean en ik kijken elkaar aan en beginnen nog harder te lachen.