Onze Stalker ✔

- tien

Sean kijkt me vragend aan en ik begin met praten.

'Ik word sinds een paar dagen "gestalkt" door een nummer dat ik niet ken en hij voorspelde ook dat het vandaag een bijzondere dag zou worden enz. En hij heeft mij en jou vanmiddag ook gezien,' zeg ik in een,adem en neem dan een hap lucht.

'Ik heb precies hetzelfde,' zeg Sean en hij pakt zijn mobiel. Hij opent een gesprek met 'Stalker' en hij laat de berichtjes lezen. Het laatste berichtje is raar.

'Sara is hot, maar vuur is heter'

Hij ziet mij raar kijken en vraagt wat er is.

'Dat laatste berichtje krijg ik net ook binnen, maar dan met jou naam erin. Wat bedoelt hij ermee?' vraag ik, terwijl ik me afvraag waar dat laatste appje op sloeg.

'Alle appjes die hij heeft gestuurd zijn waar, dus zal er dan brand zijn?' hoor ik Sean zich afvragen.

En dan dringt het pas tot me door, ik heb een vliesdeken over de verwarming heengelegt en die staat nu waarschijnlijk in de fik.

'Sean,' zeg ik in paniek en ik sla op zijn been. 'We moeten hier weg!' roep ik uit. Ik gooi met een ruk mijn deur open. Sean rent achter me aan en we rennen als twee idioten naar beneden, het huis uit.

'Sara, rustig maar,' zegt Sean, maar dat kan ik nu niet. Ik raak in paniek en begin te huilen. Sean pakt me vast en trekt me in een knuffel. Hij fluitert lieve woordjes in mijn oor en geeft af en toe een kus op mijn hoofd.

-

De brandweer heeft alles geblust, maar er is niks meer van ons huis over. Sean heeft mijn ouders net gebeld en mijn moeder is onderweg naar huis.

'Gaat het een beetje Saar?' vraagt Sean lief en hij aait over mijn rug. Ik knik en zie mijn moeder aan komen rijden. Ze stapt uit en loopt naar ons toe.

'Och kindje, gaat het een beetje?' vraagt mijn moeder overbezorgd, terwijl ze me in een knuffel trekt. Ik knik, maar meen er niks van. Ze kijkt naar Sean en knikt goedkeurend.

'Lekkerding heb je aan de haak hoor,' zegt ze met een grijns als ze me los laat.

'En hoe gaat het met jou, eh..'

'Sean, mevrouw,' vult Sean mijn moeder aan.

'Och kind, gaat het goed met je? En noem me maar Chantal anders voel ik me zo oud,' zegt ze met een knipoog.

'Jahoor, met mij wel,'

Mijn moeder knikt even en belt dan mijn opa op.

'Heey pap,'

'...'

'Tja_, ons huis is afgebrandt,'

'...'

'Ja, dat zou fijn zijn!'

'...'

'Tot straks dan,'

'...'

Ik kijk mijn moeder aan als ze ophangt en wacht op haar stem die zal vertellen waar we kunnen slapen.

'We kunnen voorlopig bij opa en oma slapen,' zegt ze opgelucht.

Ik ben weer naast Sean op het bankje in onze tuin gaan zitten en hij heeft zijn arm om mij heen geslagen.

'Maar, hoe zit het dan met school?' vraag ik aarzelend.

'Je kan ook bij opa en oma in de buurt naar school,'

'Mam, ik wil op deze school blijven. Hier heb ik mijn vrienden en mijn sporten,' probeer ik haar over te halen.

'Misschien kan je bij je vriendje slapen?'

Ik kijk naar Sean en zie dat hij grijnst.

'Mam, Sean is niet mijn vriendje,'

'Maar binnenkort wel,' fluistert Sean in mijn oor.

✋

Als alles met een rede gebeurd,

Waarom voel ik me dan zo kut?!

✋