Onze Stalker ✔

- vijfentwintig

Don't hate me when you read the A/N, because I love you ❤

-

Er zijn twee dagen voorbij sinds ik het hoorde van die dreigbrief. Ik ben heel erg op mijn hoede en schrik van alle knallen of onverwachte bewegingen.

Mijn moeder denkt minstens dat ik verkracht ben en Paul denkt dat ik in elkaar geslagen ben. Sean daarintegen weet wat er gebeurd is en staat me bij.

We zijn de laatste dagen onafscheidelijk. We hebben eergister en gister met Peeta en Gale afgesproken op verschillende plekken en vandaag hebben we weer afgesproken. Dit keer bij een pannenkoekenboerderij.

'Sean, hoelaat moeten we gaan?' Ik smeer twee crackers met pindakaas en geef er ook een aan Sean. Ik neem een hap en kijk hem aan. Hij pakt zijn mobiel en scrollt door zijn gesprek met Peeta heen.

'Uhm, half 2,' zegt hij als hij zijn eten heeft doorgeslikt. Ik knik en neem nog een hap.

'Zullen we gaan aankleden? Het is half 12,' zeg ik als ik de laatste hap van mijn cracker doorslik. Sean stemt in en we lopen samen naar boven. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden. Ik pak mijn mascara en breng het aan op mijn wimpers. Ik spuit wat parfum op van mexx en loop dan naar de slaapkamer.

'Sixpack-boy,' zeg ik met een grijns als ik de kamer binnenkom en Sean zonder shirt aan zie staan. Hij krijgt blosjes op zijn wangen. Hij wilt zijn shirt aantrekken, maar ik houd hem tegen.

'Wat doe je?' vraagt hij met een schuin hoofd.

'Jou tegenhouden ' zeg ik simpel.

'Ja dat snap ik, maar waarom?'

'Zonder ben je nog sexier, als dat een woord is.'

'Uhm jaa,' zegt hij ongelovig.

Ik trek mijn joggingsbroek uit en trek een skinny jeans aan. Ik trek mijn trui en oversized shirt uit en pak mijn hempje. Ik doe hem over mijn hoofd, maar Sean trekt hem uit.

'Wat doe je?'

'Zo ben je nog sexier, als dat een woord is,' zegt hij grijnzend.

-

'Sean, Sara, kunnen we weg?' vraagt Paul. We zijn allebei helemaal aangekleed en hebben onze haren gedaan. We lopen naar beneden en trekken onze nike's aan. Daarna trekken we onze jassen aan en ik doe nog een sjaal om. We stappen achterin de auto bij Paul en hij brengt ons naar de pannenkoekenboerderij.

-

'Nou veel plezier! Ennuh bel maar als ik jullie op moet komen halen.' Paul geeft ons allebei een kus op ons voorhoofd en stapt dan weer in zijn auto. We zwaaien hem uit en lopen langs de pannenkoekenboerderij naar de achterkant, daar staat de auto van Gale. We stappen achterin in. Gale rijdt en Peeta zit op de bijrijdersstoel.

'Waar gaan we heen?' vraag ik terwijl ik verbaast om me heen kijk. We rijden op een boerenweggetje en ik zie links en rechts alleen maar maïsvelden.

'Rustig maar babe, we rijden naar het cafe van Gale's en Peeta's opa,' zegt Sean geruststellent. Hij legt zijn hand op mijn been en wrijft er overheen.

-

'We zijn er!' roept Gale enthousiast. Hij zet zijn auto uit en stapt uit. Hij houdt de deur voor mij en Sean open en ook wij stappen uit. Met z'n vieren lopen we richting het gebouwtje en we staan stil voor de deur.

'Iedereen weet wat het plan is?' Gale en Sean knikken. Ik kijk verwart om me heen en snap er niks van. Peeta opent de deur en Gale loopt als eerste naar binnen. Sean en ik volgen en als laatste Peeta, die daarna de deur ook weer sluit.