Kabanata 4
I bit my lower lip and glanced at him. He looks completely stunned just because I smiled at him.
Anong meron sa ngiti ko?
Pagkatapos ng sinabi niyang 'yon. Tumayo ako at mabilis na naglakad. Iniwan ko siyang nakatulala ro'n na akala ko ay hindi niya ako susundan.
Malapit ng dumilim kaya kailangan ko ng umuwi at magpahinga. I have my duty tomorrow morning.
"A-Are you alright?" sinundot ko ang braso nito. "Hey..." sambit ko.
Hindi pa rin siya bumabalik sa huwisyo. Naglalakad nga siya pero para siyang tanga at hindi pa kumukurap-kurap. Pinitik ko pa ang daliri ko sa harapan niya pero wala rin.
I sighed. Malakas kong binangga ang braso niya. Doon lang siya natauhan.
"Mukha kang tanga." asik ko. I crossed my arms in my chest and walked faster.
"H-Hey..." tumabi siya sa akin. "Eh, kasi ang ganda ng ngiti mo. Unang beses pa lang na makita kitang ngumiti. Palagi ka kasing nakasimangot sa tuwing kasama ako." he said.
Umiling-iling ako.
"Sa first encounter natin kasi nainis na ako sayo kaya sa tuwing nakikita kita automatic na sisimangot ako," tinuro ko siya gamit ang hintuturo ko. "At ikaw, ang hilig mong mang-asar." umirap ako.
He chuckled. "Ang cute lang kasing tingnan kapag magsasalubong ang kilay mo while rolling your eyes. Damn." aniya.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya. Naramdaman ko na naman ang pag-init ng mga pisngi ko.
Gustong-gusto niya ba talaga ang pagiging suplada ko sa kanya?
Ang akala ko ba nakaka-turn-off para sa mga lalaki ang babaeng suplada kasi mas prefer nila ang tahimik at mahinhin.
"Salamat nga pala sa libre." sambit ko.
"Welcome. At tsaka madami pang next time na sabay tayo kakain."
I turned my gaze to him giving him my confused look.
"Next time?" I asked.
He nods his head. "Yes."
"Hindi naman palagi na ikaw lang ang magbabayad lilibre rin kita minsan."
Nagpatuloy ako sa paglalakad.
"Okay. I am looking forward to that..."
Tumango ako. May sarili akong pera at nakakahiya naman na siya ang palaging magbayad sa tuwing kakain kami.
"By the way..." tumigil ako sa waiting bus line. "Saan ka ba umuuwi?"
"Beverly Hills," he said.
I slightly parted my lips then nods my head. Malayo 'yon dito ah?
"Ibang route ang sasakyan mo 'di ba?"
He shook his head. "I have my own service, Muriel..." biglang may isang lalaki ang lumapit sa'min.
He's wearing a black tuxedo and he looks so formal.
Lumayo ako ng kaunti. Ryker glanced at me.
"Don't wait for me, Mr. Will. I need to take care of her." Ryker said. Tumango ang lalaki at ibinigay ang susi kay Ryker bago ito umalis. Nang lumingon si Ryker sa gawi ko ay umiwas ako ng tingin.
Is he a goddamn rich?
"Let's go."
"S-Saan?" utal kong tanong.
BINABASA MO ANG
Found Myself In You ✔
Romance[ TO BE PUBLISHED ] He painted her soul with the colors of the rainbow, and she cherished his heart with her painted soul. Muriel desires the true meaning of art. She put her half-life on it, but when it comes to romance stuff she doesn't even care...