Found Myself In You ✔

31

Kabanata 31

We went to the condominium where Dexter lived in. I saw a policeman. It will not reach about 25 workers. They shifted their eyes on us.

Ryker held my hand. We walked towards them.

"Goodmorning, Mr. Lincoln." A man greeted Ryker. "He's still not coming out. And earlier in the morning at exactly 8:12 am, I heard a loud bang noise coming to his floor. He also pointed the gun at us. We might use the force continuum."

"Don't. This woman beside me can help us. Her name is Muriel, she will handle everything." pagpapakilala niya. Nilingon ako ni Ryker maging ang police officer kaya ngumiti ako. "By the way, she's my girlfriend." dagdag niya.

"I-I'll try my best to stop him and talk to him just for a minute," I said.

They nod their head. Hinawakan kong mahigpit ang kamay niya nang inassist pa kami ng dalawang pulis papasok sa condominium. May mga tao akong nakita sa labas na sinundan lang kami ng tingin. Nag-elevator kami, ang police ang nagpindot ng floor button.

I deeply sighed and closed my eyes to calmed myself. This is the only way to make him stop doing this, I need to talk to him and settle this mess.

Nang marating ang floor ay sinusundan lang namin ang police hanggang sa may makita muli akong apat police na naka-bantay sa labas ng isang kwarto, at sa tingin ko ay 'yon na ang kay Dexter.

"Thank you, Sir." Ryker said. Lumingon ito sa'kin, maliit na ngiti ang binigay ko sa kanya. Nakakaramdam din kasi ako ng takot na baka mapahamak si Ryker dito, na may gawin si Dexter sa kanya. "Are you okay?" He asked.

"Y-Yes."

Pinisil nito ang kamay ko na hawak. "I'm here. I'll protect you, baby." Aniya.

Ang mga police ay nagtago sa isang sulok na medyo malapit-lapit lang sa aming pwesto para hindi mag-panic si Dexter kapag nakita niya ang mga ito.

Bumuga ako nang marahas na hininga at tinaas ang kamao para kumatok. Tatlong beses akong kumatok pero walang sumagot. Kumatok muli ako.

"Dexter." tawag ko. "This is Murie—" hindi pa ako tapos magsalita ay bumukas na ang pintuan, iniluwa si Dexter. Sabog ang buhok niya, pulang-pula ang mukha, ang damit ay gusot na gusot at mapupungay ang mga mata na para bang hindi nakatulog, naaamoy ko din ang alak na kaagad akong napaatras.

Ryker's hand went to my waist. I took a glance at him and back to Dexter.

"Hey, you're back."

Lumunok muna ako bago nagsalita. "Dexter, please stop. You need to surrender and—"

"Me? Surrending myself? No way. I'm not a fucking criminal. I can't imagine myself in jail, holding the railings and eating a little of food and the disgusting place of that area!" At lumihis ang tingin nito kay Ryker. Kaagad kong nakita ang galit sa mga mata ni Dexter, nilingon ko si Ryker na kalmado lang ang mukha.

That's right. Behave, Ryker.

"What the fuck are you doing here, bastard?" Dexter grins.

Ryker didn't answer him.

Hindi na ulit nagsalita si Dexter at tininginan muli ako. Pinilit ko ang aking sarili na umiyak, kahit na kaunti. Naramdaman ko ang panunubig ng aking mata baka sa pamamagitan non ay maawa o bumalik sa tamang huwisyo ang isip niya.

His lips parted and started panicking. "I'm really sorry, Muriel. I'm so sorry..." And he kneeled in front of me. Nagulat ako dahil sa ginawa niya kaya napaupo ako, pinagpantay ang aming mukha.