Kabanata 17
He's the only person that can make my heart beat faster and slower at the same time. Humiwalay ako sa yakap. Nagyon ay magkalapit na ang aming mga mukha.
Ang mainit nitong hininga ay tumatama sa aking labi.
We both smiled.
"Ang drama natin..." sambit ko.
He chuckled.
"Gusto mo na ba umuwi?"
Umiling ako. "Ayoko pa. I want to stay here a little more."
"With me?" tumaas ang kilay nito at ngumisi.
Tumango ako. He smiled. Tinagilid ko ang aking katawan at isinandal sa kanya. Ang isang kamay niya ay nasa beywang ko, hinapit palapit. Hinayaan ang aking ulo na isandal ito sa kanyang dibdib.
Napangiti ako ng marinig ang malakas na tibok ng puso niya.
We felt the same beat of our hearts.
Tahimik lang kami. Walang nagsasalita. Parehas na nakatingin sa mga ulap kahit na walang mga bituin pero ang makasama ko siya dito, sapat na sa'kin 'yon.
Hindi ko alam kung ilang oras na kaming nasa gano'ng posisyon. Minsan pa nga ay kinukurap-kurap ko ang aking mata dahil sa antok na nadarama. Umangat ang tingin ko nang marinig ang tawa niya.
"Why?"
He planted a soft kiss on my forehead. "Let's go. Inaantok na ang baby ko." He said. "Baka mag-alala na 'yung mga pinsan mo."
Snap!
Nakalimutan kong i-text sila. Tiningnan ko muna siya bago pumunta sa sasakyan niya at kinuha ang purse bag. I texted Matha kasi siya lang naman ang active sa phone niya sa ganitong oras.
To: Matha
Pauwi na ako. Kumain na ba kayo? May gusto kayong ipabili?
Ilang saglit pa ay nag-reply na siya.
From: Matha
Kumain na kami. Tinirhan ka namin ng makakain mo kung sakaling gutom ka. Nasa sala kami ni Matha, watching 365 days.
Binalik ko muli ang cellphone sa bag at tiningnan si Ryker na nakatingin na pala sa'kin. I open the car's door and slid inside the shotgun seat. Pumasok naman siya sa driver's seat.
"It's already 11 pm. Hindi pa naman sila tulog di'ba?" He asked.
I shook my head. "Nope. Gising pa sila. Paniguradong nanonood ng K-Drama." maikli kong saad. Tumango lang siya at sinimulan ang pagmamaneho.
Hindi ko maiwasan mapangiti habang nakatingin sa harap.
I'll cherish this moment, Ryker.
"Aba! Gabing-gabi na dai, ah!" bungad ni Matha ng makapasok na ako sa bahay. Sinarado ko ang pintuan at pabagsak na umupo sa gitna nila.
Bumuntong-hininga ako.
"May pinuntahan lang kami kaya gabi na nakauwi."
"Saan sa Hotel? Tapos nagjugjugan kayo?" Julie asked.
Mabilis kong kinurot ang tagiliran nito na ikinahiyaw niya nang malakas. Hinampas pa nga niya ako sa braso.
Humalakhak si Matha. Siya naman ngayon ang kinurot ko sa singit.
"Kayong dalawa, mga bibig niyo! Walang nangyaring gano'n. Nagpunta lang kami Sa Templin Highway. Alam niyo naman na malayo ang lugar na 'yon dito kaya gabi na talaga kami makakauwi." I said and rolled my eyes.
BINABASA MO ANG
Found Myself In You ✔
Romance[ TO BE PUBLISHED ] He painted her soul with the colors of the rainbow, and she cherished his heart with her painted soul. Muriel desires the true meaning of art. She put her half-life on it, but when it comes to romance stuff she doesn't even care...