TESADÜF

1.bölüm

/Multimedya:Berke/

Sabahın 6'sında metrobüste bir yere sıkışmak için çırpınıyordum.Bugün de arkadaşlarım beni sattılar ve her gün ki gibi yanlızdım.Belkide daha iyidir diye teselli ediyordum kendimi.Nihayet ki bir yere sıkıştım.İnsanların kinli bakışmalarını izlerken bir adamın bana dikkatli baktığını gördüm ve onu süzdüm.Tam orada telefonum çalıyordu ama ben çıkaramıyordum çünkü insanların elindeki son model telefonları görünce sessizce telefonumu kapattım.

Okula vardığımda arkadaşlarımı görmüştüm bana bakarak konuştuklarınıda anlamıştım.Onların yanına gitmeden bir yere sindim.Okulun kapısından bir motor göründü.Kaskını çıkardı.Bakışlarını pek sevmemiştim ama gözleri...

Neyse zengin birine benziyordu ve konuştuğu kızıda tanıyordum.Muhtemelen okuldaki zengin züppelerden biridir.Okulun içine doğru yönelmeden arkamda Dilara'yı gördüm.Bu kızdan nefret ediyordum.

"Selamm"cırtlak sesi yüzümü buruşturmama neden oldu."Naber Başak?"Boydan bir süzdü ve tekrar gözlerime bakmayı başarabildi.

"İyidir senden?"diyebildim ama bu kız gerçekten beni delirtiyordu.Onunla daha dün tartışmamıza rağmen hala bana selam veriyordu.Yüssüz!

"İyi"diyerek havalı bakışını attı ve motorlu çocuğun yanına gitti.

Okula girdim.Her zaman ki gibi bakışlar bendeydi.Dedikodulara başlamışlardı bile.Üstümdekilere karşın yorumlarınıda sesli ifade ediyorlardı.Ve çok gereksiz bir şeyi hatırladım ki bugün koşu antremanımın vardı.Spor salonuna ilerledim.Feci kalabalıktı direk soyunma odasına geçtim.

Ve gördüğüme inanamadım.Arkası dönük kaslı bir beden buldum karşımda.Yüzünü dönünce aşağıdaki çocuk olduğunu anladım.

"Pardon,çok özür dilerim"deyip hızlıca çıktım ki sertçe bileklerime yapıştı.

"Ne için özür diledin."dedi anlamamış gibi ama yüzündeki alaycı ifadeyi gördüm.

"Hiçbir şey.."demeden direk çıktım.O da çıktığında ben kapıda bekliyordum.Beni görmezden gelerek hışımla çıktı ve kızlarla yine konuşmaya başladı.Bende içeri girdim ve hızlıca giyindim.

Muhammet hocanın sinirli halini görünce direk koştum ve özür diledim.Basket oynayan o tanıdık yüzü görünce yüzüm buruşmuştu.
Bana baktı ama bakışlarını hemen çekti.
Ve antremanlar ısınmayla başladı ve sonrada 5 kez salonu turlayacaktım.

Ben başlarken yedeklerde oturduğunu gördüm.Voleybolcu kızlarla konuşuyordu.

Hızımı arttırdım.Hocanın yanına gidince hoca "Vav!"dedi.Güldüm, bugünlük bu kadar yeterdi.Soyunma odasına geçerken çıkışa gittiğini gördüm.Kabinlerden birine girdim ve hazırlanıp okuldan çıktım.Bahçede voleyculardan tanıdığım kızı gördüm. Ondan bilgi alıcaktım bakalım kimmiş bu züppe.
Bizim sınıftaki voleybolcu kıza ilerledim.
Beni görünce nefret dolu bakışlarını saklayarak"Aa Başak naber?"dedi çarpık gülüşüyle.

"İyidir"dedim ve duraksadım."Sana bir soru sorucam ama başka bir yere geçelim"dedim.Okulun banklarına geçtiğimizde bana bakmaya başladı.Ne diyeceğimi merakla bekliyordu.En sonunda gücümü topladım ve söze başladım.

"O çocuk kimdi?Yane sabah motorla gelen?" diye zorla sormuştum.

"Hee! bizim okula nakil geldi.Çok yakışıklı ve çok zengin.Spor salonunda bana senin sınıfını sordu.Ama bunu kimseye söyleme dedi."

"Ne dedin!!.Sende söyledin mi sınıfımı?Hem ne yapacakmış ki, kim oluyoda soruyor!Nasıl bir cürr..."demeden onu gördüm.Tamda yakınımızdaymış.Acaba duydu mu dediklerimizi?!