BIG BOSS | TAEKOOK

20

3K OLMUŞUUUZZZZZ 🥳🥳🥳

OKUYAN GÖZLERİNİZDEN ÖPÜYORUM SİZİ, ÇOK ÇOK ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM 💜💜

Geçen bölüm oldukça uzun bir bölüm yazmıştım, okurken sıkıldınız mı? Çünkü bu bölümde oldukça uzun olacak ve okurken "Yazar bitir yazar" diye küfür etmenizi istemem fdjhdjfhdjf

Aslında part olarak bölebilirdim fakat düşündüm ve dedim ki; "Genelde uzun bölüm yazmıyorsun nemesis, bir kaç bölüm uzun olsa ne olacak kızmazlar sana." Doğru demişim dimi? Hikayenin akışını bölmek istemedim aslında, bundan dolayı part şeklinde ayırmadım ve uzunca bölüm yazdım

Ve şimdi geldik fasulyenin faydalarına dsjhdjfhf Jungkook'un geçmişine göz atalım, Yoongi neden böyle öğrenelim, Jimin niye böyle bir şey yaptı onu da öğrenelim fazla uzadı bu iş safjsajfgaf

Bu bölümde tarihler olacak, kafanız karışmasın.

Madem 3K olduk, bende uzunca bölüm yazmışken sizde uzunca yorumlar yapın olur mu?

Parmak uçlarınızdan öpüyorum

Okuyan gözlerinize sağlık

SİZİ SEVİYORUM

***

1 OCAK 2012

Berbat hissediyordum. Bu lanet okuldan, çevremdeki insanlardan bir an önce uzaklaşmak istiyordum. Mezun olacaktım, çok kısa bir süre sonra hiç birinin yüzünü bir daha görmeyecektim. En mutlu olduğum olayda buydu ya zaten. Okul tuvaletinde artık dayak yemeyecektim mesela. İğrenç bakışların odağı olmayacaktım. İnsanlar bana tiksinerek bakmayacaklardı artık. Üstelik tiksinmelerini gerektirecek tek bir sebep yoktu ortada. Onlara göre en büyük sebep, eşcinsel olmamdı. Fakat sikimde değildi. Onların bana ne gözle baktıkları, umurumda değildi.

Okulun tuvaletinde bir kaç tane homofobik piçten dayak yediğim günlerden biriydi yine. Kendilerince bir grup kurmuşlar ve sürekli olarak bunu tekrar ediyorlardı. Beni dövmeyi kendilerine görev görüyorlardı. İsteseydim elbette bende karşılık verirdim ama vermedim. Karşılık verirsem bu olayın uzayacağını hatta aileme kadar gideceğini bildiğim için sessizce dayağımı yedim. Darmadağındım. Üniformam pislenmişti. Eve gittiğim zaman anneme yine aynı yalanı söyleyecektim. "Çocuklarla maç yaptık, özür dilerim." Yalandı tabii. Değil maç yapacak arkadaşlarımın olması, tek bir arkadaşım bile yoktu benim. Fakat üzülsün istemiyordum. Son zamanlarda babamla arasının oldukça bozuk olduğunu düşünürsek, birde beni düşünüp üzülmesini istemiyordum. Ailem, özellikle babam homofobik biriydi. Kesinlikle bunu kabul etmediği gibi, beni de evden kovardı. Liseden mezun olduktan sonra gidecektim elbette fakat zamanı vardı. En azından kovularak değil, kalan bir ayımı da ailemle normal bir şekilde yaşayıp öyle gitmeyi düşünüyordum. Tabii işler hiç bir zaman benim düşündüğüm gibi ilerlemedi.

Evin kapısına vardığım zaman, evden Min Soon hyungun çıktığını gördüm. Babamın yakın bir arkadaşıydı. Sürekli bize gelir, babamla zaman geçirirdi. Bakışları her zaman rahatsız ederdi beni. Eşcinsel olduğumu biliyordu. Okula yaptığı yüklü bağışlardan dolayı, okuldaki her şeyi bir şekilde öğreniyordu. Tabii eşcinsel olduğumu bütün okulun bildiğini düşünürsek, Min Soon hyungun bilmiyor olması tuhaf olurdu. O gün bana ilk defa farklı bakmıştı. Her zaman üzerimde hissettiğim tiksindirici bakışları, bugün yerini alaycı bir gülüşe bırakmıştı. Göz göze geldiğimiz an, selam vermek amacıyla başımı eğmiş ve gülümsemiştim. Sevmiyordum onu. Hatta nefret bile ediyor olabilirdim ama saygı duyuyordum. Babamın yakın arkadaşı olduğundan dolayı saygı duyuyordum, ya da mecbur bırakılıyordum. Aslında bana yapmış olduğu bir kötülük yoktu, yalnızca üzerimde daima hissettiğim çirkin bakışları vardı. Bir kaç kez ellemeye çalışması da yeterince nefret etme sebebim olmuştu. Min Soon hyungun arkasından bakarken, babamın oldukça yüksek çıkan sesi irkilmemi sağlamıştı. "Jeongguk içeri gir!" Öfkeliydi sesi. Oldukça sinirliydi. İkiletmeden içeri girdiğim anda, başımın dönmesini sağlayacak kadar sert bir tokat atmıştı. Henüz hiç bir şey bilmiyordum. Neden tokat attığını bile anlamadığım esnada, ikinci tokatı atmıştı. Babamın bulunduğu yerden geri geri adımlarken, burnumun aktığı hissettim. Elimin tersiyle silerken gördüğüm kan, korkudan ağlamamı sağlamıştı. Neler olduğunu anlayamıyordum.