17

16 1 0
                                    

Kiss

~♡~

"Hahalik na yan. Hahalik na yan."

"Sige, balik na lang ako sa truth."

"No. Hindi pwede 'yon." James said.

"Bakit ba kasi ganyan? Ang hirap ng pinapagawa n'yo."

"Anong gusto mo? Paglakarin ka namin mag-isa sa doon? He pointed towards the seashore.

I gulped.

"Tapos may makikita kang multo roon?" He continued.

I rolled my eyes.

"Eh, 'di ba, dapat tinatanong n'yo muna si Rex kung okay lang ba sa kaniya."

"Sa truth or dare, walang kill joy. May agreement tayo, remember? Kiss lang, e. Go na!" Bryan said.

Napakagat ako ng mariin sa labi ko saka nilingon si Rex.

My heart starts to beat fast.

Lumapit ako ng bahagya sa kaniya. Pulgada na lamang ang layo ng mukha namin sa isa't-isa. Halos manginig ang kamay ko nang hawakan ko siya. Hindi siya kumikibo. Nakatitig lamang siya sa akin.

"Ang tagal. Kiss na."

I exhaled.

Lakas-loob akong lumapit pa kay Rex.

Lakas-loob na inilapit ang mukha ko.

Lakas-loob na tinignan ang mga mata na niya.

Pumikit muna ako saka tuluyang pinagtama ang mga labi namin.

Until I felt his lips on mine.

May kung anong dumaloy sa buong katawan ko. Nakakakuryente. Yung mapalapit palang ako sa kaniya ng pulgada, malakas na boltahe na ang dumadaloy sa katawan ko.

He started moving, kissing the top of my lip. After just a second, I didn't know I'm doing the same thing, kissing his bottom lip.

I heard him moaned.

Nakakabingi pero gusto ko iyon. Marahan niyang idinadampi sa akin ang mga labi niya habang buong puso ko iyong dinadama. Nalalasahan at naamoy ko pa nga ang alak na kanina pa namin pinagsasaluhan.

"Whooooooh!"

Nakakabingi ang ingay nila. Panay sila sa pagsisigawan.

Hindi ko magawang alisin ang labi ko sa labi ni Rex. I've been wishing for this to happen. Para niya akong hinihila lalo to more deeper. Parang ayoko ng bumitaw sa kaniya.

My arms were running through his face, then locked them around his neck. Mas lalong lumalalim ang bawat halik. Para bang walang nakakakita sa amin.

Lasing na ako.

"Stop." Agad ko siyang itinulak.

"Ooooow, bakit parang iba naman iyong halik na 'yon?" Bryan said, teasing us.

"Okay na? Masaya na kayo?" I rolled my eyes at them.

They just laughed.

When I decided to look back at Rex, nakahawak siya sa labi niya. Nakakunot ang kaniyang noo pero perfect pa rin. Kahit saang anggulo tignan ang lalaking ito, gwapo talaga.

Patuloy pa rin sila sa pagtatawanan. Mapang-asar talaga ang tawa ni Bryan. Patuloy pa rin niyang inuusal iyong nangyari kanina. Our kiss has meaning daw. Smack lang naman daw ang ipinagagawa nila.

Well, that was not my fault anyway, they should told me clear the instruction.

"Mag-ingat kayo sa pag-uwi."

"Oo. Salamat ah? Bukas ulet." Bryan said.

"Mag-ingat ka sa pagda-drive Bryan. Baka mapaaga ang burol mo." Pang-aasar ko sa kaniya.

"Wala pa akong tama, Caz. Baka itong si Rex ang may tama sayo."

Binatukan siya ni Rex kaya't natawa ako ng bahagya.

Nang makaalis na sina Bryan, hindi pa rin umuwi si Rex.

Nagpalinga-linga muna ako.

May hinihintay ba siya?

Para lang kaming baliw rito na tinititigan ang bawat isa.

Matutunaw na ako, malapit na.

"Uwi ka na." Pagbasag ko sa katahimikan.

He didn't responsed, staring at me.

I coughed. "Uuwi ka pa ba?" I said, regretting the question I made.

"Ha? Oo, sige."

Pagkatapos noon ay tumalikod na siya. Biglang sumakit ang ulo ko kaya't napahawak akong bigla doon.

Shit! Lasing na talaga ako.

"Rex, I'm sorry kanina." Sigaw ko sa kaniya.

Hindi na niya ako nilingon. Patuloy lang siya sa paglalakad. Nagbu-blur na rin ang paningin ko kaya't tumalikod na rin ako para pumasok sa bahay.

Napakagat ako sa labi ko. I could still feel it.

His lips.

*

"Czarina, late ka na naman." Sigaw ni ate Sofia.

"Nandiyan na po ate."

Dali-dali akong bumaba. 7:30 AM ang time, 7:15 AM na. Medyo sumasakit pa rin ang ulo ko.

Nakakainis!

Hindi ko na nagawang kumain. Dali-dali akong nagpahatid kay Manong Boy sa school. Nang makarating na ako roon, tila hinahabol ako ng sampung aswang dahil sa bilis ng takbo ko.

I stucked standing outside the room. Naghahabol pa nga ako ng hininga. Nakakapagod palang tumakbo.

I should think smarter next time. I shouldn't run hoping to arrive on time, when I know I'm going to be late, though.

How fool.

I could hear the teacher inside starting the lesson. Napapikit ako ng mariin dahil doon.

I sighed.

BABALIKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon