BABALIK

36

Goodbye

~♡~

"Mabuti naman kung gano'n."

"Kayo po, tita? Kumusta po kayo?"

"Maayos naman. Kinakaya ang buhay."

She smiled. Wrinkles everywhere over his gorgeous face. Maedad na rin si Mommy pero hindi katulad ng Mama ni Rex. Masyado nang matanda ang itsura nito kung ikukumpara sa edad.

"Nasaan po si tito?" I asked, sounded like already part of the family.

She stopped for a while. "Nasa labas lamang iyon, hija."

"Ma, huwag mong iku-kwento sa kaniya kung paano ako nahulog sa tulay noon, ha?" Sigaw ni Rex mula sa kusina.

Ako ang nag-utos sa kaniyang magluto. Mabilis naman siyang pumayag. Hindi na nga niya nakuhang magpalit muna ng damit.

I was surprised, inwardly. Knowing he could cook, as well.

"Mabuti at naparito ka ulit." She said.

I was meant to ask more about his husband. I didn't see even a glimpse of him. Not even his shadow.

"Si Rex po kasi, ayaw akong papuntahin rito."

She didn't response.

"I guess, mabait din ang asawa n'yo po." I said.

Rex was currently returned placing the foods on the table.

Tila pareho silang natigilan sa tanong ko at tinignan ang isa't-isa.

I noticed the awkward moment.

My brows contracted. "Hindi po ba?"

"A-ah, oo naman, hij--"

"Nasa'n si Rex?"

Suddenly, a male voice echoed around the house. We all stopped. And took a look at the man leaning at the door.

Obviously, drunk.

His eyes dropped on mine.

"Shit!" Rex murmured.

"What?" I whispered. "Sino 'yan?"

"Sino naman 'yang babaeng 'yan?"

Muli akong napatingin sa lalaking nakatayo sa pintuan. Hindi na gaanong maintindihan ang salita niya. His eyes were red. Tila hindi na rin niya kayang dalhin ang sarili dahil sa kalasingan.

Sino ba ang isang ito?

"Tay." Panimula ni Rex.

It took a while before it registered to me. Iyan ang Tatay niya? I was expecting the opposite. Buong akala ko'y katulad rin siya ni Rex. Nagkamali ako roon.

But then, I don't have right to judge someone that easily.

"Girlfriend po ako ni Rex."

Dahan-dahan nitong muling pinagsalubong ang aming mga mata. Tila sinisipat niya ako. May kung anong lumukso sa dibdib ko, ngunit mabilis ko ding binawi iyon.

Tumawa siya. "Wala kang mapapala diyan sa anak ko. Walang kwenta 'yan."

Nakita ko ang pagyuko ng ulo ni Rex. Batid kong nahihiya siya sa mga nangyayari.

Muli kong ibinaling ang tingin ko sa Tatay niyang lasing na lasing at pasuray-suray na umupo sa isang tabi.

"Mali po kayo."

Hindi yata kayang tanggapin ng utak at dibdib ko ang lahat ng sinabi niya. I don't want my man to be treated like that. Lalo't kilala ko siya. He didn't deserve all of these.