Don't leave me (Υπό Διόρθωση)

TEN

Άρχισα να κλαίω.

Όλοι λένε πως οι άντρες δεν κλαίνε.

Μαλακίες!

"Yoongi!?"άκουσα τη φωνή της Savinas να με φωνάζει.

Δίπλα της ήταν ο Jimin.Δεν άντεξα να τους βλέπω μαζί και απλά έφυγα.

Θα την κάνω δικιά μου!

Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν.

Δεν ήθελα να την βλέπω μαζι με τον Jimin.

~δυο εβδομάδες αργότερα.~
~Savina's POV"

Είναι Δευτέρα και είμαι στη σχολη
Βαριέμαι το μάθημα και περιμένω πως και πως το διάλειμμα.

Με τον Yoongi μιλάμε όλο και πιο πολύ μέρα με τη μέρα.

Έχουμε έρθει πολύ κοντά έχουμε γίνει σαν αδερφια.

Με τον Jimin κρατάω μια μικρή απόσταση πλέον γιατί έτσι όπως κάνει σε εμένα κάνει και σε όλα τα κορίτσια στην αρχή με πείραξε λίγο αλλά είχα τον Yoongi που με έβλεπε στεναχωρημένη και με έκανε να γελάω.

Ο Jungkook έχει αλλάξει.

Δεν είναι ο γλυκός αδερφός που με προστάτευε συνέχεια.

Αντιθέτως έχει γίνει εχθρικός.

Ο Seojoon μάλλον μας έχει ξεχάσει.

Δεν επικοινωνεί μαζί μας πλέον.

Καλύτερα για εμάς.

Η μητέρα μου έκανε την επέμβαση και ευτυχώς όλα πήγαν καλά.

Ο πατέρας του Namjoon πήγε να επισκευθεί την μητέρα μου μετά την επέμβαση.

Πρώτη φορά είδα την μαμά μου τόσο χαρούμενη.

Εκείνη τη μέρα η μαμά μου μας ειπε πως ο πατέρας του Namjoon ήταν η πρώτη της αγάπη και ποτέ δεν πίστευε πως μετά από τόσα χρόνια θα τον ξανά έβλεπε.

Από εκείνη τη μέρα ο μπαμπάς του Namjoon και η μαμά μου μένουν μαζί.

"Ντριινν"

Το κουδούνι χτύπησε και με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

Βγήκαμε έξω στο προαύλιο με τον Yoongi και μιλάγαμε.

Ξαφνικά ο Yoongi έφυγε και ήρθε δίπλα μου o Kim(Tae).

"Έχει αρχίσει και πέφτει η επίδοση σου στα μαθηματικά"

"Ναι και τι με αυτό?"του ειπα χωρίς να τον κοιτάζω.

"Θα σου κάνω ιδιαιτερα!"

Τι θα μου κάνει είπε??
Έμεινα κόκαλο για λίγη ώρα προσπαθώντας να επεξεργαστώ αυτό που μόλις ξεστόμισε.