2=1 ーhyunin

1

jeongin

"Jeongin!"

"Efendim."

Arkamdan koşarak gelen kız bana yaklaştığında yavaşlayıp soluklanmaya başlamıştı. Ellerini dizlerine götürüp hızlı bir şekilde nefes alıp verirken çantamdan suyumu çıkarıp ona uzattım.

"İyi misin?" derken o gülümseyerek elimdeki suyu alıp bir yudum içmişti.

"Sana bir şey söylemem gerek."

Merakla "Söyle." dedim. "Önemli bir şey mi oldu?"

"Birisi sana bunu vermemi istedi." deyip çantasına uzandı. Çantasını ters takıp içine bakmaya başlamıştı. Bulması biraz uzun sürmüştü açıkçası.

"Al." deyip uzattı zarfı.

"Ne bu?"

"Kendin bakmalısın bence."

Kaşlarımı çatıp zarfı aldım. Ben zarfı açarken kız su şişesini bana uzatıp "Ben gidiyorum o zaman." demişti.

Kafa sallayıp "Sende kalsın." dedim. O da aynı şekilde kafasını eğerken çoktan uzaklaşmıştı ve ben zarfı kimin verdiğini sormayı unutmuştum.

Zarfın içindeki kartı okurken çoktan yürümeye başlamıştım.

"Sevgili Jeongin, bugün çıkışta seni kampüsün futbol sahasında bekleyeceğim. Sana söylemem gereken bir şey var."

Yüzüm alaycı bir ifadeye bürünmüştü bir anda. Açıkçası daha önce böyle kartlar almıştım ama ortaokulda.

Kartı arka cebime koyarken futbol sahasına doğru yürümeye başlamıştım. Ben oraya giderken Jisung beni aramıştı. Arka cebimden telefonumu çıkarırken kart da yere düşmüştü. Telefonu açıp kulağıma götürürken yerdeki kartı almaya çalıştım.

"Efendim?"

"Nerdesin kardo?"

Kartı alıp ayağa kalktım ve nefes verir gibi çıkan bir ses eşliğinde gülmüştüm. "Sanırım biri aşk itirafı yapacak."

"Ne diyorsun?" dedi uzatarak. "Yine kimi düşürdün?"

"Ne bileyim oğlum?" deyip sahaya giden yola girdim.

"İyi biz yurda geçiyoruz. Gelirsin sen sonra."

"Okay gidin siz."

Jisung öpücük atıp telefonu kapatmıştı. Ben de sahaya girip etrafıma bakınarak bekleyen birini aramıştım ama kimse yoktu.

Direğe yaslanıp beklemeye devam ederken çok geçmeden mor saçlı bir çocuk yanıma gelmişti. "Merhaba." dedi. Selam vererek "Merhaba." diye karşılık verdim ben de.

Bana bakmaya devam ederken "Bir şey mi soracaktınız?" dedim. Kafa sallamıştı. Bir şey demeden sorusunu beklerken o aniden arkasındaki ellerini bana doğru uzatıp "Erkek arkadaşım olur musun?" diye bağırdı. Elinde de kalp şeklinde bir kutu tutuyordu.