2=1 ーhyunin

15

jeongin

"Bilim kurgu filmi açıyorum. Sana film öner derdim ama baksana daha bölümünden haberin yok."

Hyunjin'i umursamadan gidip yanına oturdum ve kafamı yatak başlığına dayadım. Cevap bekler gibi bana baktıktan sonra kafasını kucağındaki laptopa çevirmişti.

"Jeongin ya, Harry Potter mı izlesek? Bayadır izlemiyorum."

"Ne istiyorsan aç."

"Anime sever misin?"

"Hoşuma gideni izlerim. Türüne ve konusuna bağlı."

"Marvel sever misin?"

"Evet."

"Açlık oyunları serisi?"

"Evet."

"Labirent serisi?"

"Severim."

"Dc?"

"Bazılarını."

"Hangilerini sevmezsin?"

Kafamı ona çevirip amacın ne der gibi baktım. İfadesini bozmadan bakmaya devam edince "Batman sevmem," dedim.

"O zaman Batman açıyorum."

"Ama Robin'i severim."

Laptopın ekranını pat diye kapatıp bana dönmüştü. "Of sevmediğin bir şey yok mu?"

"Cidden sevmediğim şeyi açmak için mi uğraşıyorsun? Benimle uğraşmaya mı başlayacaksın şimdi de?"

"Bu önyargıyı kırmamız gerek. Bana sürekli kötü davranıyorsun."

"Davranmıyorum." Cidden ona kötü davrandığımı mı düşünüyordu. Bunu düşündürecek ne yapmıştım ki? Kimseye olmadığım kadar minnettardım ona. Sevgilim gibi davranmayı kabul etmişti ve cidden elinden gelenin en iyisini yapıyordu.

"İyi Batman aç. Batman sevmem."

Laptopı yeniden açarken bana bakıyordu. "Sevmediğin şeyi seni kızdırmak için açmıyorum. Aksine..." dediğinde ben de ona döndüm. "Benimle izlersen seversin belki."

Neeeeeeeeeeeeeeeeeeee.

Yüzümü buruşturup "Minhyuk gibi davranma," dedim ve onun yüzünü de elimle çevirerek bana bakmasını engelledim. Bu neydi şimdi?

Batman'in ilk filmini açıp kafasını yatak başlığına dayadığında yorgun gözlerle ekrana bakmaya başladım.

"Işığı kapatayım mı?"

"Olur."

Laptopı kucağıma itip ışıkları kapatmış ve tekrar gelmişti. Daha sonra sessizce film izlemiştik. Esnemelerim sıklaştığında "Uykun mu geldi," diye mırıldanmıştı.

"Biraz."

"Kapatayım mı?"

"Az kaldı zaten, sıkıntı değil," dedim ama sonrasında dalıp gitmiştim. Ara ara uyanıyordum. Gözlerimi açık tutarak filme odaklanmaya çalışıyordum ama yeniden dalıp gidiyordum. En son Hyunjin dürttüğünde ekranda bitiş jeneriği oynadığını görmüştüm.

"Yorganın altına gir," deyip yataktan kalkmıştı. Laptopı oralarda bir yere bırakıp yorganı benim için kaldırdı. Kendimi direkt içeri atmıştım. Uykum açılsın istemiyordum bu yüzden çabucak uykuma devam etmek için kafamı yastığa koydum. Sırtımı ona dönüp uyuma cesareti göstermiştim. Hyunjin sapığına belli olmaz sonuçta.

O da yorganın altına girdikten sonra "İyi geceler," demişti. "Sana da," diye mırıldanıp kendimi iyice yatağa bıraktım.

"Hyunjin."