Hoofdstuk 15 - De val

37 1 3
                                    

Stomverbaasd kijk ik hem aan. 'Wacht, Micah? Micah Bell?' Hij knikt. 'Micah Bell werkt voor jullie?' Vraag ik nogmaals. 'En jullie vertrouwen hem?' Nogmaals knikt Grey. 'Hij heeft meerdere dingen gedaan voor ons waarbij hij ons vertrouwen heeft gewonnen.' Mijn mond valt open van verbazing, er gaan momenteel zoveel vragen door mij heen. 'We konden je niks vertellen, sorry.' Zegt Sheriff Jones. Boos kijk ik op naar Sheriff Grey. "Hoe kunnen we je dan vertrouwen als jij met de grootste bende leeft?" Herhaal ik zijn woorden. Boos loop ik de kamer uit, ik voelde me aan het lijntje gehouden, ik heb alles opgegeven, dan kan je me niet zo behandelen. 'Selena!' Zonder ergens op te reageren loop ik door. 'Wacht nou even!' Sheriff Grey pakt mijn arm beet, ruw trek ik mij los. 'Raak me niet aan! Ik heb alles op moeten geven, en jullie vertrouwen die rat wel?! Hij heeft mijn leven alleen maar zuur gemaakt!' Ik loop stug verder. 'Wat ga je nu doen? Je hebt niks meer!' Roept Grey mij achterna. 'Mijn gang zoeken!' Roep ik door de hallen. 'Als je nu naar die gang gaat zal meer dan de helft je niet geloven, dan ben je gewoon weer terug bij af!' Plots sta ik stil. Met een diepe zucht draai ik mij om. 'Laat het ons uitleggen, alsjeblieft.' Boos kijk ik hem aan. 'Ik hoop dat jullie een goede reden hebben.' Zeg ik en ik loop terug naar de vergaderruimte. 'Micah heeft zich om laten kopen door ons en is te vertrouwen, hij doet alles wat wij zeggen.' Vertelt Sheriff Jones. 'Was het ook jullie plan mij daar weg te krijgen?' Ik kijk ze allemaal een voor een aan. 'Nee, dat was iets persoonlijks denk ik, daar hadden wij niks mee te maken.' Sheriff Grey legt zijn plan met Micah uit en iedereen luisterd geïnteresseerd, behalve ik. Ik ben ik gedachten verzonken, ik begrijp het gewoon niet, waarom hij wel en ik niet. Uit het niets spring ik op en sla op tafel. 'Waarom vertrouwen jullie hem?! Er is niks betrouwbaars aan hem!' Roep ik luid. Iedereen kijkt me geschrokken aan. 'Hij rooft en moord er op lost, hij werkt iedereen uit de weg die niet in zijn straatje past!' Ik zie verbaasde blikken. 'Selena, doe eens rustig. Waar heb je het over? Hij doet alleen wat wij hem vragen.' Vraagt Sheriff Grey. 'Dus hij mag cadetten van jullie doden, mensen ontvoeren en mishandelen? En dan ook nog samenwerken met Colm O'driscoll?' 'Ik begrijp even niet waar je het over hebt.' Zegt Grey verbaasd. 'Hij doet niks anders dan dat.' Ik leg ze alles uit en vertel ze alles over Micah, over zijn samenwerking met Colm O'driscoll, het ontvoeren van Arthur, alles wat hij mij heeft aangedaan en alle andere dingen die ik over hem weet. Ik zie verbaasde blikken mij aankijken. 'Hoe weten we dat dit waar is?' Ik zucht. 'Dat is geloven op mijn woord, ik kan jullie nu geen bewijsstukken geven. Maar als jullie willen dat de gang minder rooft en moord moet je Micah eerst uit de weg ruimen.' Zeg ik met een overtuigende stem. Iedereen schudt zijn hoofd. 'Ze heeft gelijk...' Hoor ik een zachte stem zeggen, een van de cadetten staat op. Iedereen kijkt hem aan. 'Toen Dutch van der Linde vast zat in Strawberry, en hij gered werd. Toen heeft Micah Jameson neergeschoten, ik heb het gezien.' Hij gaat weer rustig zitten. Ik kijk hem aan en zie het verdriet in zijn ogen. 'Ik zat in het kantoortje, ik heb alles gehoord en gezien.' Hij zucht. Ik kijk hem aan met medelijden. 'Dat verandert de hele zaak, Micah Bell heeft nu onze prioriteit.' Zegt Grey. 'Maar de gang zelf dan?' Vraagt sheriff Jones. 'Daar kan ik jullie mee helpen, ik kan de gang wel zover krijgen om zich beter te gedragen, maar dan moeten jullie beloven ze daarna met rust te laten.' Zeg ik zelfverzekerd. De Sheriffs schudden hun hoofden. 'Kom op, zo krijgen jullie Micah te pakken, die jullie verraden heeft, en een rovende gang minder om je zorgen om te maken. Ik zie het probleem niet.' Zeg ik overtuigend. 'De afspraak was dat jij jouw gang niet meer zou zien.' Zegt een van de sheriffs. Hij kijkt me vals en streng aan. 'Afgesproken.' Zegt sheriff Grey. Ik kijk hem verbaasd aan, die zag ik niet aankomen. 'Maar, de afspraak?' Zegt Sheriff Jones verbaasd. Grey steekt zijn hand op en er valt een stilte. 'Selena helpt ons met het pakken van Micah en zal vervolgens terugkeren om ervoor te zorgen dat de van der Linde gang geen probleem meer is.' De verbazing op mijn gezicht veranderde in een lach van oor tot oor. 'Maar mochten er ooit nog eens problemen voorkomen met de gang, ben jij de eerste die daarvoor terecht gesteld wordt.' Hij kijkt me met een serieuze blik aan. 'Ik zal jullie niet teleurstellen.' Zeg ik met een beetje angst in mijn stem. 'Hoe gaan we dit aanpakken baas?' Iedereen kijkt Sheriff Grey aan. 'We schrijven hem een brief dat hij klaar moet staan om het kamp via de achterzijde te verlaten. Daar staan wij hem op te wachten met zogenaamde goede bedoelingen.' Iedereen knikt enthousiast. 'Ik zou er ook bij zetten dat hij niemand mag doden uit de gang, mocht hij dat wel doen, dan gaan we niet meer akkoord met de deal.' Zeg ik. Grey kijkt me vragend aan. 'Ik wil geen slachtoffers als dat niet nodig is, dat zou alleen maar meer onrust geven binnen de gang.' Hij knikt begrijpelijk. 'Iedereen akkoord met het plan?' Vraagt Grey terwijl hij iedereen nog een keer aankijkt. 'Ik heb nog een vraag. Waarom zou Micah de gang ineens achter laten als wij hem dat vragen. We moeten wel met iets beters komen.' Zegt de Sheriff van Strawberry. 'We beloven hem een plekje voor zichzelf.' Zegt Sheriff Jones met een lach. 'En dat is in dit geval een eigen kamertje hier op Sisika.' Zeg ik lachend. Iedereen begint te lachen en toost op het plan. Voor ik het weet ben ik vrij, terug bij de gang, terug bij Arthur. 

Met zijn allen wachten we in het kantoor van de sheriff in Annesburg. We zijn nu vlakbij het kamp van de gang en vandaag is de dag dat ik Arthur weer zie. Hoe langer het duurt, hoe ongeduldiger ik word. 'Hoelang duurt het om een brief af te geven?' Vraag ik ongeduldig. 'Het duurde bij jou bijna een dag, weet je nog?' Ik kijk Grey aan en schud mijn hoofd met een zucht. 'Hij heeft de brief geaccepteerd.' Een van de kadetten komt binnen gelopen. Ik spring op en pak mijn spullen, iedereen kijkt me aan. 'Kom op, we gaan. Geen tijd te verliezen.' Een aantal beginnen te lachen, enthousiast loop ik achter de rest aan naar de deur. Plots pakt Sheriff Grey mijn arm beet. 'Kunnen we je vertrouwen?' Hij kijkt me streng en doordringend aan. 'Je kent me Grey, ik kom mijn afspraken na.' Zeg ik overtuigend. 'Een fout van de gang, en jij bent de eerste, onthoudt dat.' Ik knik met een strakke blik. Samen lopen we naar buiten en stappen op onze paarden. Met een grote groep rijden we Annesburg uit richting het kamp van de gang. Een paar honderd meter bij het kamp vandaan steekt Sheriff Grey zijn hand op. Iedereen houdt halt en kijkt hem aan. 'Iedereen kent het plan? Iedere sheriff met omringt samen met zijn kadetten een deel van het kamp.' Iedereen knikt. 'Ik sta met Selena en mijn kadetten Micah op te wachten op het afspreekpunt achter hun kamp, achter de rotsen van de berg.' Iedereen rijdt zijn eigen kant op. Zenuwachtig kijk ik om mij heen, zoekend naar het kamp, zoekend naar een spoor van de gang. 'Hier is het.' Achter een paar grote rotsen houden we onze paarden stil. 'Blijf op je paard zitten.' Zegt Sheriff Grey terwijl ik af wil stappen. 'Zo ben je groter en in het voordeel.' Ik knik begrijpelijk. Plots horen we een schreeuw. 'Laat hem los, Micah!' Die stem herkende ik direct, dat is Arthur. 'Dutch heeft ons niks fout gedaan!' Ik kijk geschrokken naar Grey. 'Hij heeft Dutch.' Fluister ik. Grey sust naar me en ik draai me weer om. 'Ben je echt zo stoer, cowboy?' Hoor ik Micah uitdagend zeggen. Even klinkt het alsof er een gevecht aan de gang is in het kamp. Alles wat Micah mij en de gang heeft aangedaan, nu is het zijn beurt om daar voor te boeten. Ik word steeds bozer en bozer bij iedere zin die ik hem hoor zeggen. 'Dat geld is van de gang! Je bent een verrader!' Hoor ik een van de vrouwen roepen. Ik kijk boos naar Grey. 'Doe dan wat, geef hem het signaal!' Fluister ik. Hij zucht diep en fluit vervolgens luid. We horen Micah overmoedig lachen. 'Weet je juffie, er zijn winnaars en er zijn verliezers. Vul jij maar in wie dat zijn.' Ik hoor een paar vlugge voetstappen onze kant op komen en ik richt mijn wapen zijn richting in. Enthousiast komt hij de hoek om rennen, zodra hij mij en de sheriff ziet stopt hij en staat er geschrokken bij. Ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht en kijk hem aan. 'Hallo Micah, heb je me gemist?'

Wild West DiaryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu