Behind The Poles

015

Unang araw ng panibagong pangyayari sa buhay ko. Maaari na kaming i-table at pagkatapos ay siguraduhin na maaaliw namin ang kustomer kapalit ng salapi.

Kailangan lang namin umaligid-aligid sa loob ng club at ang iba naman ay sa may entrance upang i-welcome ang mga kustomer.

Maghihintay lamang kami na dumami ang kustomer hanggang sa may makapansin sa'min at ayain sa upuan.

Ngunit ang iba ay tila ba propesyonal sa trabahong ito ang siya na mismong umaakay sa mga kustomer papasok hanggang sa lamesa.

Hindi ko alam kung maaatim ko na 'yun...

Pagkatapos ng huling pag-uusap namin ay hindi ko na muling nakita pa si Xander.

Sabi niya ay hihintayin niya raw na libre na ako at pwede na niyang makausap bilang pagpapasalamat ngunit hindi ko nakikita ngayon miski na ang anino niya.

Pisil-pisil ko ngayon ang dalawang kamay kong magkapatong upang maitago ang pagkakaba.

Maya-maya ay nakita kong pumasok ang Hepe na noon ay naka-salong palad ko na.

Naglalakad siya papunta sa direksyon ko at hindi inihiwalay ang tingin niya.

Akala ko ba ay wala siyang naaalala sa nangyari. Namumukhaan niya ba ako?

Napaatras ako at napagpasyahan na pumunta muna ng banyo. Ngunit huli na sapagkat may humawak na sa braso ko na pumigil sa pag-alis ko.

"Miss Beautiful, may kasama ka na ba sa lamesa?" Walang duda na hindi na nga niya ako naaalala sapagkat kung sakali ay sinaktan niya na ako dahil sa nangyari rati.

Nakangiti siya ngayon na seryoso sa pagyaya sa akin.

"Ah-eh," Pilit akong ngumiti kahit iba ang reaksyon ng buong katawan ko sa simpleng hawak niya.

Tila ba kilala na siya ng katawan ko at ang takot na naramdaman ko nung gabing iyon.

Sasagot sana ako na wala ngunit magbibigay ng palusot na kailangan ko magbanyo nang may tumawag sa akin na aking ikinabigla.

"Meisha, akala ko ba ay mag-babanyo ka lang, kanina pa kita hinihintay," saad ng boses mula sa likod kasabay ng naramdaman kong pag-yakap sa may bewang ko.

Alanganin namang ngumiti na parang napahiya at bumitaw ang hepe sa pag-aakalang may nauna na sa kanya sa pagdating sa club.

Nilingon ko naman ang katabi ko at nakita ko ang sarkastikong ngiti ni Xander habang matamang pinagmamasdan ang pagtalikod ng Hepe palayo sa amin.

Dahan-dahan namang lumuwag ang pagkakakapit niya sa akin, agad siyang bumaling sakin upang tignan kung ayos lang ako.

"Sinaktan ka ba niya, ayos ka lang?" tanong niya.

Napatigil lang ako sa nangyari at napatulala sa kanya.

"Pasensya na sa biglaang pag-hawak ko sa'yo, 'yun lang naisip kong paraan para maniwala siya na hindi ka na pwede at may nauna na." pagpapaliwanag niya pa.

Bagama't kinakabahan man sa muntik ko na namang kahihinatnan ay pinilit kong iayos ang sarili ko.

Sinabi ko naman na sakto lamang ang dating niya upang hindi ako tuluyang masaktan nang may bakas pa rin ng pag-aalala sa mukha niya.

Ramdam ko naman ang saya sa puso ko nang mapagtantong dumating muli siya sa tamang oras para iligtas ako tulad lamang nung una naming pagkakakilala.

Tinupad niya ang pangako niyang pumunta rito at ilibre ako.

Umupo kami sa lamesa na medyo malayo sa gitna ng stage, umorder lang siya ng isang bote ng beer dito na hindi rin namin ginagalaw.