İKİLEM

176 11 13
                                    

Tam o sırada  makul bir açıklama yapmak için beynimi zorluyordum. Taksi gelmişti ve şoför bekleyecek gibi değildi.
-Biniyor musunuz?
Tam bu an bir karar vermem gerekiyordu. Ya arkama bakmadan çekip gidecektim.Ya da anneme bi yalan söyleyip Buğrayı yüzüstü bırakacaktım. Gidip yeni bi hayat kurmak mı yoksa hep istediğin hayatın bir parçası olmak mı? Gerçi ben bu hayatı istemiyordum tek istediğim annemdi. Ama annem bu hayatı yaşıyordu ve ben de yaşamak zorundaydım. Eğer onunla kalmak istiyorsam...
Annemin böyle tepki vereceğini biliyordum ama sandığımdan daha zordu gitmek şimdi. Annem bana gitme der gibi bakarken üstelik. Annem donmuş gibiydi. Öylece bana bakıyordu. En sonunda çözüldü.
-Burçak?
-Anne, bak...
Ne diyeblirdim ki?
-Hayatım!
Kalabalığın ve karanlığın içinden kalın bir ses yükseldi. Bu Onurun sesiydi ve buraya geliyordu.

-Gidin. dedi soğukkanlı bir sesle annem.
Bunu beklemiyordum.
Annem kalabalığın arasına girdi ve bu tarafa doğru gelen Onurun elinden tutup başka tarafa götürdü ve bu sayede bizi görmesini engelledi.

-Binmeyecekseniz, gidiyorum ben ablacım.
-Geliyoruz.

***

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 06, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YAN KOMŞUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin