YAN KOMŞUM

DELİ OLAN KİM?

Babam tekli koltukta oturmuş otoriter bir tavırla bana bakıyordu. Yeter Hanım az önce ağladığını belli etmeyerek babam içtenlikle gülümsedi.

"Hoşgeldin Önder"dedi elini uzatırken. Beye ne oldu? Ne samimiyet bu.
Babam Yeter Hanımın elini kavradı.
"Hoşbuldum."dedi.
Charlie sinirli bir şekilde annesine bakmaya devam ediyordu.
Charlie odasına gitmek için kalktığında ben de dayanamayıp onun peşinden gittim.
O odasına girer girmez kapıyı tıklamadan içeri daldım.
Karşısında beni gören Charlie şaşırdı.

"Ne var?"dedi bana.
"Yeter Hanım sana çok kırıldı, haberin olsun."dedim.
Hiç konuşmadı ama gözleri çok şey anlattı.
Charlie hemen ayağa kalktı.
"Bak nasıl söylerim bilmiyorum ama annem deli!"dedi.
Ben Charlieye daha çok kızmaya başlamıştım. Nasıl olur da annesime böyle bir iftira atabilirdi?
"Asıl deli olan sensin!"deyiverdim birden. Onu kırmak istemiyordum ama beni çok zorlamıştı.
Charlie hafifce gülümsedi.
"Sen ne saçnalıyorsun?"dedi garip bakışlar eşliğinde.
Ortaya bir laf atmıştım ve devamını getirmeliydim.
"Yeter Hanım bana her şeyi anlattı. Senin psikolojik sorunların varmış işte!"dedim biraz sert çıkarak.
Charlie konuşmaya başladı.
"Bunu sana Yeter mi söyledi?"diye sordu.
Bende kafamın yukarıya ve aşağıya doğru salladım.
"Hâlâ göremiyor musun olanları? O odadaki sesleri sende duydun. Biri var işte orada."dedi Charlie.
Evet, sesler geliyordu o odadan.
Ama bu bir insan olmayabilirdi.
"O sesleri bende duydum ama..."diyecek bir şey bulamadım haklı olabilirdi.
"Aması ne? Bak eğer anahtarı bulup o kapıyı açarsak sana ispatlayabilirim her şeyi."dedi.
Beynim durmuştu.
"Ben o anahtarı kapının arkasından yuvarladım."deyiverdim çabucak.
Charlie belli ki çok kızmıştı.
"Ne?! Allahım! Nasıl açacağız o kapıyı şimdi?"dedi yatağına tekrar otururken.
Sonra aynı telaşla yatağından kalktı.
"Annemin deli olduğunu ispatlamam için kapıyı açmama gerek yok"dedi sevinçle.
"Ne diyorsun? Anlamıyorum."dedim.
Charlie odanın içinde birkaç tur attıktan sonra
"Bak Rüya var ya! İşte o sandığın gibi bir bebek..."daha sözünü bitiremeden içeri Yeter Hanım girdi.
"Canım gidiyorsunuz"dedi bana.
Bende hemen Yeter Hanımın yanından geçip kapıda beni bekleyen babamın yanına gittim. Tam heyecanlı yerinde yarım kalmıştı konuşmamız. Kapıyı son bir kez baktım. Kimsin??