UYARI! Son 10 bölüm kitap olacağımız için kaldırılmıştır, bizi Parola yayınları hesabından takip edebilir, basıldığımızda kitapçılardan ulaşabilirsiniz. Dilerim kitaplığınızda yer edinebiliriz.
❝Mürekkebin soluk rengi beyaz kağıdı kirletirken, roll...
SİZE BAYILIYORUM YANİ GERÇEKTEN 200 OLMASAK DA 200 GİBİ DAVRANACAĞINIZI BİLİYORUM. ÇOK SEVİYORUM SİZİ😭😭
Her an heyecandan bayılabilirim. Uzun konuşma yapmayacağım şaka yapmıştım. Bölüme bırakayım sizi😔
Teşekkür ederim. Her şey için. Varlığınız, desteğiniz, benimle birlikte bu yolda yürüdüğünüz için. İyi ki siz! ❤
Paragraf arası yorumlarınızı, #matruşka tagiyle attığınız tweetleri okuyor olacağım🥺
İyi okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AA
❝Zaafını gösterme sevdiğine, Öfkelendiğinde basar yaranın en derinine. Yaralar seni en sevdiğin, Yarası kapanmaz, izi örtülmez; Kanar da durur, acısı hiç dinmez.❞
On beş yaşında, Ahu'yla kavga ederken annemin alındığım bir hareketini önüme koymuş, haklı değil mi, diyerek yaramın üzerine basmıştı.
Aslında bu her kardeşin, ikizin yaptığı kavgalardı. Olması gereken oydu. Bu yüzden Ahu'ya kızmamıştım, ona yaramın üzerine bile bile bastığı için kızmıştım.
Sonrasında o kadar üzülmüştü ki, günlerce benim yerime ağlamıştı. Ben unuttuğumda bile hatırlatıp beni affettin değil mi, diye sormuştu. Üstüne annemle kavga etmiş, sinirini benden çıkardığını söylemişti. Onun sayesinde annem benden özür dilemişti. Sorun değildi. Olurdu böyle şeyler.
İnsanı en çok sevdiği yaralar. Çünkü insan en çok sevdiğine izin verir, en çok ona açar kendini, gösterir yarasını.
Hayatın kuralı bu, olması gereken de bu.
Sevdiklerinden de kendini saklayacaksan, kime açacaktın ki?
Bilmiyordum.
Milan'a, hayır Avcı'ya, yaramı göstermemiştim. Göstermiştim ama zaaflarımdan haberi yoktu. En azından ben öyle düşünüyordum. Milan'ın olmasa da, Avcı'nın benim tüm zaaflarımdan haberdar olduğunu öğrenmiştim. Acı bir şekilde.
Ona kızabilirdim, bu benim en doğal hakkımdı.
Ama hatalarım, ona kızmama engel oluyordu.
Suçluydum çünkü. O bu operasyon için birçok şeyi feda etmişti, bense zaafım uğruna, neredeyse tehlikeye atıyordum. Hatta atmıştım.
Başarılı olduğumu düşünüyordum, kartların dağıtılmasına engel olmak konusunda. Ama yanılmıştım. Başarısızdım.
