UYARI! Son 10 bölüm kitap olacağımız için kaldırılmıştır, bizi Parola yayınları hesabından takip edebilir, basıldığımızda kitapçılardan ulaşabilirsiniz. Dilerim kitaplığınızda yer edinebiliriz.
❝Mürekkebin soluk rengi beyaz kağıdı kirletirken, roll...
Instagramdaki kitap hesabında (@matruskaofficiial) bölüm fotoğrafları paylaşacağım.
Bölüm şarkısı koymuyorum ama playlistimizin linkine profilimden ulaşabilirsiniz. Sürekli güncelliyorum.
He bir de bölüm sonunda +17'lik bir sahne var. Yavaş yavaş artırıyoruz nasıl espri ama :dddd
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AA
Aden Kuznetsova.
Eşi Demir Kuznetsov, annesi Türk, babası Rus petrol kralı olan, zengin hayata doğmuş bir veliahttı. Rusya'daki petrol şirketlerinin çoğu onlara bağlıydı. Petrol, doğalgaz; kısaca yakıt ihraç ediyorlardı ve milyar dolar değerinde servetleri vardı.
Aden Kuznetsova hakkında çok bilgi yoktu. Liseyi Yakut okullarında okumuştu. Ben Ankara'dayken, benden iki dönem büyük olacak şekilde İstanbul'daki Yakut'taydı. Çok başarılıydı. Fizik dalında daha lisedeyken yaptığı proje, dünyaca konuşulmuştu. Üniversiteyi neden daha iyilerinde okuyabilecekken, Moskova Fizik ve Matematik Enstitüsünde okudu bilmiyordum. Bölüm birincisiydi.
En azından Milan Balandin o okula gelene kadar.
Kitaplar okurdum küçükken, iki başarılı öğrencinin çekişmesi zamanla aşka dönüşürdü. Herkes onları severdi. Ya da üniversiteden sonra ayrılırlar, yıllar sonra birbirlerini gördüklerinde o çocukça hislerini hatırlar, özlemle tekrar birleşirlerdi. Saçma hikayeler işte. Değil mi? Saçma hikayeler sadece. Milan'ın olduğu hikayedeki başrol olmayı ne kadar istediğimi fark ettim bir an.
Yüzümü buruşturdum. Metaforla kendimi sinirlendirmeyi bırakmalıydım. Çıktığım gibi merdivenleri inerek kapıdakinin görüş alanına girdiğimde, Milan'ın çatık kaşları altında parlayan mavileri beni buldu.
Aden'i kolundan tuttuğu gibi içeri çekti ve kapıyı sertçe çaptı.
Saçlarını salık bırakan, üzerindeki siyah takımın bedenini sardığı, dışarıdaki kara rağmen yüksek topuklarıyla kendini aniden evin içinde bulan Aden bir an şaşkınca ikimize baktı. Boğazını temizleyip, "Kusura bakmayın," dedi ve elindeki çantayı daha da sıkı tuttu. "Acil olmasaydı gelmezdim." Milan çatık kaşlarla Aden'e bakarak, "Bu kadar acil ne olabilir?" dedi.
