UYARI! Son 10 bölüm kitap olacağımız için kaldırılmıştır, bizi Parola yayınları hesabından takip edebilir, basıldığımızda kitapçılardan ulaşabilirsiniz. Dilerim kitaplığınızda yer edinebiliriz.
❝Mürekkebin soluk rengi beyaz kağıdı kirletirken, roll...
Lütfen oy ve yorumlarınızı benimle paylaşmayı unutmayın! Bölüm sonunda görüşürüz🥺
51. KRAL TACI DÜŞÜRDÜ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beyaz gecelerde dağıtılan kartlar el değiştirdi, sahibine ulaştı; kader tekrar yazıldı, kral tahttan düşürüldü. Tak tak, kaos kapıda. Tik tak, zaman herkesin aleyhine. Kaos da bir düzen midir sahiden? Yaşamadan bilinmez."
Koşuyordum. Gülüşlerim kendi kulaklarımda yankılanıyordu. Peşimden koşan kimdi bilmiyordum ama gülmekten koşamıyordum. Üzerimdeki elbise bacaklarıma dolanıyordu, ellerimle elbisenin eteklerinden tuttum ve daha hızlı koşmaya başladım.
Sahildeydim, ayaklarım kumlara gömülüyordu.
En sonunda dayanamadım ve gülerek yere düştüm. Vücudum titredi.
Kalktığımda karanlık bir ormandaydım. Bu sefer gülmüyordum, kalbim heyecandan atmıyordu; korkuyla doluydu her yanım.
Ormanın içinden gelen kurt ulumaları, ürkütücü seslerle kalktım ve nereye gittiğimi bilmeden koşmaya başladım.
"Kaçma devochka," dedi bir kadın sesi.
"Hayır," diye inledim. "Gerçek değil bu. Uyan, uyan!" Çığlık atıyor, yine de koşuyordum. Ayaklarıma batan dallar kesiyordu, canım acıyordu.
"Gün gelecek ve sen değil, başkaları senden kaçacak. Kaçma güzel Lara."
"Bırak peşimi!" diye bağırdım. Durdum, nefes nefese etrafa bakındım. Uzun, çıplak, ürkütücü ağaçlardan başka bir şey göremiyordum. "Bırak beni!"
"Ben senin içindeyim devochka," dedi. "Benden kurtulamazsın." Tiz kahkahayla yüzümü buruşturdum. "Sen bir gün o tahta oturacaksın ve emin ol, ben de seninle oturmuş olacağım. Tik tak, rolüne gir kız çocuğu, kaos kapıda." Güldü tekrar. "Kaos sensin, doğduğundan beri gittiğin her yere kaosu götürüyorsun."
"Hayır," diye ağladım. "Hayır ben bir şey yapmıyorum!" Ellerimle başıma vurdum. Uyanmaya çalıştım, yapamadım. Burada sıkıştım kaldım.
"Bayu bayushki bayu..." Olduğum yere çöktüm. Soğuk, karlı gecede, karların üzerinde ince bir elbiseyle duruyordum. Korkuyordum. "Ne lozhisya na krayu. Pridot seren'kiy volchok. I ukusit za bochok."
Gri kurdun sesi gittikçe yaklaşıyordu.
"Hayır, hayır, hayır," diye korkuyla ağlamaya devam ettim. Uluma sesleri arttı, yaklaştı, yaklaştı, korkudan ölmek üzereydim ama korkuyla gözlerimi açtım.
Hızla yattığım yerden doğrulduğumda, tüm vücudum terden sırılsıklamdı. Kalp atışlarım hızlıydı, soluklarım kesik kesikti.
