Affection 28

619 11 0
                                        


SOUNDS of tapping keyboards are heard in the whole department. The normal and busy days are now back. Tapos na rin ang tatlong araw na bakasyon nila. Speaking of vacation, after the dinner date, Zary ushered her in her room. Of course, Reith knew that, Zary wouldn't just ushered her and bid a goobye. He kissed her with intensity and Reith responded. They just stopped when both of them felt that they out of breath and was already past midnight.

Remembering those intimate moments with Zary, Reith felt like something flying inside her stomach. just like now. She's now excited to see him. Naalala pa niyang panay tukso nang mga kaibigan niya. Napailing na lang siya habang panay pa rin ang pagtatrabaho niya.

Habang nagtitipa siya sa keyboard ay nakatanggap siya nang text. Agad naman kinuha ni Reith ang cellphone sa tabi lang nang laptop na gamit at kaagad namang lumaki ang ngiti niya nang mabasa kung sino ang nag text.

Fetch you at lunch.
                       

Reith shooked her head. Kahit kailan talaga ang tipid nang text nito. Kaagad naman siyang nagreply.

Ok, see yah.
           

Kung patipiran lang rin, hindi siya papatalo. And. of course Zary just texted her back, with not so long but not so short message, with some emojis.

Really? No i love you? Your suitor slash boyfriend here is now heartbroken and sad.

Shut up. Sino ba'ng unang nag text nang tipid?

Minsan talaga gusto niyang kutusan ito. Sometimes, he's overreacting. Then Zary replied with sad emoji.

Me. ☹️

Ibinalik na niya ang cellphone sa table. Reith couldn't expected him to be this way. Well, at first, talaga namang nakakaintimidate ang awra nito, dagdagan pa na masyadong seryoso ang pananalita at mukha nito. She's glad that, she's the only reason why he's being warm and childish. He maybe irritating and scary sometimes but, he's a man with words, who love her unconditionally.

Masaya siyang, siya ang babaeng nakilala nito.

Napabuntong hininga na lang siya. Kailangan na niyang tapusin ang mga trabaho. Hindi na niya inabala pang tingnan muli ang text nito dahil baka mapagalitan pa siya nang Head department nila.

******

Lunch came, when Reith just got out from their department when she saw Zary patiently waiting in the lobby, sitting while keeping glancing at his wrist watch. A smile drawn her lips then Reith started walking towards him.

"Hey," tawag atensyon niya na kaagad rin naman itong nilingon siya saka tumayo. "kanina ka pa?" Tanong niya sabay hinawakan naman nito ang kamay niya.

"2 minutes."

Kanina pa nga...

"hindi mo sila kasama?" Tinutukoy nito sina Yessa at Nikaila.

Umiling naman siya, "Hindi na sumama, nalaman nilang maglulunch tayo, eh... Alam mo naman ang mga iyon."

Natawa naman ito at tumango. "True..."

Kapagkuwan ay naglakad na sila palabas nang lobby at nang gusali. Akala niya ay sa malapit lang sila ng pumunta naman sila sa parking lot at naroon ang sasakyan ni Zary.

"Saan tayo?" Kapagkuwan ay tanong niya.

Binigyan lamang siya ni Zary nang ngiti at pinagbuksan siya nito ng pinto nang kotse. Naguguluhan naman siya rito. Pinaningkitan naman niya ito nang mata.

"Just hop in..."

Napabuntong-hininga naman si Reith saka sumakay na lamang nang kotse  katabi ng driver's seat. Agad namang sumakay si Zary, saka sinimulan nang imaneho ang sasakyan.

The Greek's Affection  ✔ COMPLETEDWhere stories live. Discover now