MultiMedya : Tim..👊
🦋
Tim operasyona çıkacaktı. Ateş'te bunun haberini alır almaz, Nazlı'yı görmeye ve ona haber vermeye gelmişti.
Ateş : Bak kelebek, ben yokken yemeklerini yiyorsun bu bir, ilaçlarını aksatmadan içiyorsun bu iki , yatağından kalkmadan dinleniyorsun bu üç, bir de Güler Annem ve Bahar' ın sözünden hiç çıkmıyorsun bu da dört. Anlaştık mı?
Nazlı : Ayy tamam Ateş ya.. Zaten fırsat vermiyorlar ki annemler. Zebani gibi dikildiler başıma.
Ateş : İyi yapıyorlar. Aferin onlara.
Nazlı : Asıl sen söz ver..
Dedi derin bir iç çekişle. Yine yüzü düşmüş, gözleri dolmuştu.Nazlı : Çok bekletmeyeceksin beni. Çok özletmeyeceksin de, bir de kendine dikkat edeceksin! Lütfen, Ateş.. Lütfen sapasağlam dön..
Dedi titreyen sesiyle. Ne kadar ağlamamak için uğraşsa da son yaşananlardan sonra birbirlerine o kadar sıkı bağlanmışlardı ki, şimdi ayrılmak çok zor geliyordu.Ateş, Nazlı'nın sağ gözünden düşen bir damla yaşı baş parmağı ile sildi. Yüzünü avuçları arasına aldı ve burnunun ucundan öptü sevdiği kızı.
Ateş : Söz veriyorum kelebeğim.. Söz veriyorum sana geri döneceğim. Ateş Acar sözü!
Nazlı : Seni çok seviyorum Ateş..
Dedi artık gizleyemediği göz yaşlarının arasından.Ateş : Ben de seni seviyorum canımın içi.. Hem de öyle böyle değil. Deli divane..
🦋
Tim operasyon için hazırlanırken, Eylem ne yapacaklarını anlatıyordu.
Mücahit : Adamın eşgali var değil mi elimizde?
Eylem : Var. Geçen gün aldığımız adam bildiği her şeyi öttüğünde Derman denen herifin sağ koluna ulaştık. Onun üzerinden ise Derman'a. Şimdi sınır dışında bir depoda, birkaç saat sonra kaçak uyuşturucu çıkartacaklar.
Fethi : Vay arkadaş! Ne Derman'ı biter.. Ne Çolağı biter..
Ateş : Bitmez dayıoğlu, bitmez. Bu ülke var oldukça bizim düşmanımız falan bitmez.
Yavuz : İşte bizde bu yüzden varız ya.
Eylem : Yavuz haklı. Hadi çıkalım. Helikopter hazır.
Tim helikoptere bindiğinde, yola çıkmışlardı.
Yakşalık iki, üç saat içinde ise iniş yaptılar.Eylem : Bir saatimiz kaldı. Yürüyün!
Hepsi onun peşine takıldığında yirmi dakika kadar daha yürüdüler.
Eylem : Adamımız içeride.
Mücahit : Ee dalalım o zaman. Ne bekliyoruz ki?
Yavuz : Saçmalama Keşanlı! Profesyonel askeriz biz.. Dikkatli hareket etmemiz lazım.
Herkes anı kollarken, içeride bir hareketlilik sezildi.
Yavuz : Sanırım adam çıkıyor. Fethi hemen kendine bir yer bul! Aşık, Keşnalı, Hafız siz sağ tarafa! Eylem ve Karbatak siz benimle sol tarafa!
Herkes Yavuz'un dediği şekilde mevzi aldığında beklemeye başladılar.
Ateş : Komutanım bize daha yakınlar!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELİBELALI ||Tamamlamdı||
أدب الهواةHayat bu, zor şeyler yaşanır.. Üzülünür, acı çekilir, yeri gelir hıçkıra hıçkıra ağlanır.. Ama yanında yüzünü güldürecek, acını dindirecek ve gözyaşlarını silecek insanlar varsa, bunların önemi yoktur. Onların hikayesi de tıpkı böyleydi. Çok acı çe...