HER KIŞIN SONU BAHAR

446 19 20
                                    

MultiMedya : 
Canım çiftim #YavBah🌸

Gelen telefon ile erkenden kalkmıştı Bahar. Saat henüz 07:00 bile değildi halbuki. Ama alal acele kampa gitmesi gerekiyordu. Yavuz aramış ve onu kampta beklediğini söylemişti. Heyecanla kalktı Bahar. Bir güzel giyindi. Taksiye binerek kampın yolunu tuttu. Yavuz'un onu ne için kampa çağırdığını az çok tahmin edebiliyordu aslında.. Bahsettiği çocukları getirmişti herhalde. Kampa geldiğinde ücreti ödeyerek taksiden indi Bahar. Yavuz, ondan önce gelmiş, onu kampın giriş kapısında bekliyordu. Baharsa kimseye haber vermeden çıkmanın tedirginliğini yaşıyordu. Bahar da girişe kadar geldiğinde Yavuz gülümsedi.

Yavuz : Günaydın.

Bahar : Günaydın.

Yavuz :  Eee ne haber Doktor Hanım?

Bahar : İyidir. Sizden ne haber Üsteğmen Yavuz Bey?

Güldü Yavuz. Yandan bir bakış attı Bahar'a. Yeni doğan gün ışığı yüzüne vuruyor, kısılan gözleri ile kedi gibi gözüküyordu.

Bahar : Yavuz.. Buraya neden geldiğini sorsam.. Kabalık etmiş olur muyum?

Etrafına bakındı Bahar ne çocuk vardı ortada ne de Yavuz'un elinde gerekli olan bir kaç belge? Eğer buraya gelme sebebi bahsettiği çocuklar değilse neydi peki? Bahar'ı görmeye gelecek hali yoktu ya..

Yavuz : Hayır. Çünkü çok haklı bir soru olur. Baksana seni sabahın köründe kaldırdım. Apar topar buraya çağırdım ve sonra hiç bir şey olmamış gibi sohbete başladım. Bence çok haklı bir soru.

Bu seferse Bahar güldü.. Yavuz gülüşünde takıldı Bahar'ın. İzledi bir süre. Daha sonra ise kızdı kendine. Ne yapıyordu? Saçmalıktı bu yaptığı.. Evet evet, saçmalıktı..

Bahar : Yavuz o zaman buraya gelme sebebin ne? Hanii köy okulundan çocuklar getirecektin onun için mi?

Yavuz : Aslında hem evet hem hayır.

Anlamamıştı tabiki Bahar. Bu tuhaf  cevap karşında ne diyeceğini bilemedi. Yavuz da bunu fark etmiş olacak ki açıklamaya başladı.

Yavuz : Sana bahsettiğim o çocukları getiremedim Bahar.. Üzgünüm. Yanii Ateş vurulunca apar topar dönmek zorunda kaldık. Bu yüzden de.. Operasyonu tamamlayamadık, Bahar o çocuklar orada kaldı.. Biz yardım eli uzatamadık.

Bahar : Yavuz, bunun için kendini suçlamıyorsun değil mi?

Ses çıkmadı Yavuz dan. Pekala da tek suçlu Yavuzdu.

Bahar : Yanii Yavuz kızma ama..
Salak mısın sen? Burada senin suçun ne tam olarak? Senin canını emanet ettiğin askerin, dostun, kardeşin vurulmuş be! Ne yapacaktın ki Ateş'in canını hiçe mi sayacaktın? Onu öylece bırakıp devam mı edecektin Yavuz?

Yavuz : Yanlış düşünüyorsun Bahar. Bencillik bu! Sırf kendi askerim için o çocukları orada bırakarak tehlikeye attım ben! Bu timim komutanı benim ve buna müsaade etmemeliydim.. Hata yaptım!.

Bahar : Yavuz.. Ateş'in durumu iyiye gidiyor. Bak, o iyileştiğinde tekrar operasyona çıkabilirsiniz ama.. Eğer dönmeseydiniz Ateş'i kaybede bilirdin Yavuz? Bunu ister miydin?

DELİBELALI ||Tamamlamdı|| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin