DELİBELALI ||Tamamlamdı||

DOKUNMA ONA, İNCİTİRSİN

MultiMedya : Tam olarak mood..🥺

🦋

Nazlı, kapıdan çıktığı anda, onu kapının önünde bekleyen Ateş'e doğru koşmaya başladı.

İkili sokağın ortasında sarılmış, birbirlerine hasret kaldıkları günlerin acısını çıkartıyorlardı.

Ateş : Ömrümü boyun girintinde geçirebilirim kelebeğim..
Dedi kafasını, kızın boynuna gömmüş küçük öpücükler kondururken.

Nazlı ise ince parmaklarını, Ateş'in sarı saçları arasına daldırmış, okşuyordu.

Nazlı : Nasıl özledim seni, haberin var mı?
Dedi ağlamaklı bir sesle.

Yavuz ve Bahar'ın düğününden sonra, tim on günlük bir operasyona çıkmışlardı. Ve o kadar yoğunlardı ki, Ateş'in Nazlı'yı arayacak vakti olmamıştı bile.

Ateş : Sen gel, bir de bana sor..

Nazlı : Hiç aramadın beni! Öldüm meraktan Ateş..

Ateş : Affet kelebeğim, operasyon çok kritikti.. Hiç fırsatım olmadı.

Nazlı : Kızmıyorum ki, ben sana..
Dedi gözlerinden akan bir kaç damla yaşa aldırmadan.

Ateş, genç kızın başını avuçları arasına aldı. Baş parmaklarıyla yanaklarına süzülen yaşları sildi.
Ve yanağında iz bırakan gözyaşı yolunun üzerine küçük öpücükler bıraktı.

Ateş : Geldim bak.. Buradayım. İyiyim. Sen iyisin, buradasın.. Bundan daha güzel bir şey olabilir mi? Ağlama lütfen..

Nazlı başını sallayıp, Ateş'e bir kez daha sarıldı.

İkili evin önünden ayrılıp, Karabayır sokaklarında gezmeye başlamışlardı.

Nazlı : Sen yokken düğün için mekan baktım.

Ateş : Ya.. Peki, bulabildin mi?

Nazlı : Buldum ama sana da göstermek istiyorum. Bence sen de beğeneceksin!

Ateş : Sen beğendiysen mesele yok kelebek. Benim için nerede veya ne şekilde evlendiğim önemli değil ki.. Benim için önemli olan seninle evleniyor olmak! Her sabah seninle uyanıp, her gece yastığa birlikte koymak başımızı.. Seninle yemek yemek, seninle televizyon izlemek benim için önemli olan..

Nazlı duydukları karşısında ne diyeceğimi bilemedi biran için.

Nazlı : Ateş.. Sen bana hangi iyiliğimin mükafatısın bilmiyorum ki.. Ben senin aşkını hak edecek ne yaptım? Sen.. Sen çok güzel seviyorsun Ateş Açar.. Ve ben çok şanslıyım.

Ateş, Nazlı'yı kolunun altına alıp, saçlarına derin bir öpücük bıraktı.

Ateş : Ee neresiymiş bakalım bu mekan?

Nazlı : Bak şu kafeye oturalım.. Sonra sana dergileri gösteriyim. Ha bu arada beyaz eşyada buldum ben. Bir de mobilyalar var ama merak etme hepsinin kataloğunu getirdim yanıma.

Nazlı bir şeyler anlatmaya devam ederken Ateş kısık sesle bir küfür mırıldandı. Nazlı şaşkınca ona baktığında, Ateş kızı kendine daha çok yaklaştırdı. Hatta fark etmeden Nazlı'nın belini öylesine sıkı tutmuştu ki, kızın canı acıyordu.

Nazlı : Ateş canımı acıtıyorsun.. Bıraksana belimi!
Dedi isyanla.

Ateşse ne yaptığını fark edip, ellerini biraz daha gevşetti.