Jared's POV
I can't read her.
I realize that habang nakaupo ako sa harap ng bonfire. Her face illuminated by the fire. Making it her facade look fierce.
Tumingin siya sa akin sabay iwas ng tingin. Her eyes the color of amber because of the fire.
Pagpasok ko sa classroom napako ang tingin ko sa maamo niyang mukha.
"Jacques Rider Sison"
Kung pinupukol na titig na iba sa akin ay paghanga ang sa kanya ay iba. I only glanced at her seat.
Her aura speaks mystery and authority. She lures me to her presence.
Para siyang magnet, attracting me just by looking at her.
Celestine Artemis L. Jacinto
Nabasa ko sa I.D. Niyang nakasabit sa collar ng uniform niya.
I sat beside her I don't know why. Her warmth gave way to the coldness I have. I didn't dare talk to her. I wait for her to talk to me but I feel it will come later.
Her cold facade greeted me. I'm way colder to my very own core.
Nagusap sila ng kaibigan niya. Hindi siya lumilingon sa tabi ko.
Pumasok ang teacher namin sa Literature. She's stout jolly woman.
May dala siyang record book para sa mga estudyante."You will host the play of the year. All of you know such annual event that exists in our school."
Annual play?
I am void of emotion. Thearical plays don't get my attention. I consider it a waste of time.
This is the first one if I get the a leading role.
I can feel her stare. Is she reading me?
The unexpected twist of my first day of school...
...the role of a hunter.
During the Physical Education she became different. She has a physique of a lady but a strength of a man. The way she take the match seriously tells me she's no ordinary.
Palihim ko siyang tinitignan.
She is mesmerized by the forest. Tinamaan ng sinag ng araw kanyang mukha.
Muntik na siyang madapa dahil doon.
An akward air passed between us.
Her piercing gray eyes showing a hint of cerulean blue, thick long lashes. Our faces closer.
Napalunok ako. An unknown feeling grope my chest.
Nabasag lang ang katahimikan nang magsalita ang kasama namin.
"Hoy anong nangyari?"
She faked a cough bago ko siya naiayos ng tayo.
"She almost lost her balance."
Ibinaling ko ang tingin ko sa gubat na nakapalibot sa amin.
The green and brown surroundings almost orange because of the sunset.
May nakita akong pouch sa ulunan ko. Kinuha ko ito at binuksan. A dud. Frowning I keep it inside my jacket.
Inobserbahan ng babaeng kasama ko ang magiging reaksyon ko. Bumitaw din siya ng tingin nang marining si Daniel.
"Hoy sinong pumutol ng lubid?"
"Let's go back..." sinadya kong hilahin ang pulso niya.
She's stubborn.
"Kayo muna hahanapin ko muna ang pinsan ko."
"Sasama kami."
Kailan pa ako nautusan?
Walang emosyon akong sumunod sa kanila. Kusang gumalaw ang paa ko.
Dalawa kami ni Daniel na naghanap ng kaibigan niya. Screaming is useless baka malaarma ang iba.
Naghiwalay kami ng daanan.
Nakita ko si Justin—ang kaibigan nila.
Pinababalik siguro nila sa camp site.Makulit talaga.
I heard a growl from a distance. Anger stirred inside me. Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganito.
Flashes of memory came to me.
My mom's voice echo in my head
"Tumakbo ka na!"
I am shaking with fear watching them.
Dad's body laid in the pool of blood. His blood is in my mother's hand with her own from the wound on her arms.
Tumakbo ako pero hinarangan ako ng isang Lobo.
Natumba ito bago ako mahagip ng malalaki nitong ngipin. A brown wolf tackled it to the ground. Black eyes glowing.
Isang babae ang yumakap sa akin. Bago ako ilayo sa lugar na iyon.
Pumunta ako sa direksyon na pinanggalingan nito. Adrenaline rush and anger run in my head.
I can hear them in the clearing.
A cry of pain from a wolf made me flinch. I don't know whose cry is that close to the clearing a lies unconcious.
Nilapitan ito ng babaeng nakatali ang mahabang buhok.
May lalaking naghagis ng kutsilyo. It missed the wolf landing on the tree near me. Ganoon din ang pangalawa.
Tinantya ko ang kilos at oras bago ibato ang kutsilyo sa lobong lumaban sa puting Lobo.
Tumama ang una sa tagliran ng Lobo ang pangalawa sa hita ng lobo. Umalis ako pagkatapos gawin iyon. Ayokong madamay sa kanila.
Heroic actions can be your own death sentence.
Nauna ako sa kanila sa paglabas sa clearing. Sumunod siya sa pinsan niyang akay-akay ang kaibigan nila. She maintained a small distance bago alalayan ito.
Naguusap sa harap ng bonfire ang magpinsan. Tulad ng ginawa nila kahapon.
What are they up to?
Pagkatapos makinig sa kwento at magayos ng mga kasama ko ay hindi ako makatulog.
The zipper of my tent is half closed.
Naaninagan ko ang ilaw galing sa labas. Sa sobrang tahimik ng camp site ay rinig ko ang pagtapak nila sa tuyong dahon.
Papunta sila sa direksyon ng gubat.
The cold wind blow in my tent.
Pabalik na sila ng tent nila ng marinig ko ang yabag. Saka ko sinara ng tuluyan ang tent. The wind made the tent colder with the ground where my tent is placed.
I never thought my messy life could still be messier.
BINABASA MO ANG
Mist and Moonlight
FantasyEvery generation the eclipse choose those who will lead. A tradition of ascendance to be the leader. To identify the chosen one. What if there are two instead of one? Plots of revenge and seeds of evil will rise. Secrets, lies and betrayal collide w...