Mist and Moonlight

CHAPTER 38: Tight Grip

Daniel's POV

Kinakabahan ako.

I am nervous na magkakamali ako ng sasabihin kapag siya ang kasama ko sa stage. Shame if I stutter saying my lines.

"Daniel at Jared kayo na ang aayusan."

Pumunta na ako sa dressing room bago ako umupo ay narinig ko ang pagtawag kay Artemis.

"Artemis may gustong kumausap sayo." hindi ko na narinig ang sinabi niya paglabas ng dressing room.

Dahil malapit sila sa dito I saw in my peripheral vision a blonde hair, Si Rafael. Bumalik siya dala ang isang bouquet ng bulaklak.

I shouldn't be jealous. Maswerte pa nga ako't halos kasama ko siya araw-araw. Wala nga pala akong karapatang bakuran siya. We are not in a relationship. Our status: Friends.

The play started. All eyes on them but mine stays glued on one person—Artemis.

Should I court her after this? Magpapalaam ako sa Kuya niya personally. Lalo na kila Tito at Tita.

That is out of the script and their heads are too close. Halos malukot ang pagkahawak ko sa kurtina. The scene made me sigh.

Before the opening act ends. Terry tap my shoulder to get my attention. "Be ready. The next scene will be yours."
Jared's eyes is on our direction too.

His eyes look dull. Does it ever change?

We orchestrated the confrontation scene. Some of the bruises still hurts pero para sa play na ito isinakripisyo namin ang katawan namin too perfect this scene.

"Let me eat what you have before I eat you..." nakakabulag ang spotlight na ito.

"Who's there?" He stand holding his dagger.

"Your nightmare." I stood behind his back.

My abdomen hurts from all the stabbing of the dagger. Masakit ito sa katawan dahil manipis na kahoy ang ginamit nila. Hindi kami makangiwi for the sake of showmanship.

Gumagala ang mata niya sa pinaggagawa namin.

Ang mga pasa ang magpapaalala ng ginawa namin.

Is putting on a dress necessary?

May flash ng camera akong nakita.
Some of my classmates giggled. My mother will enjoy seeing his son wear a dress.

"Grandmother here are some jams and fruits from mother." nilagpasan niya ang makeshit bed papunta sa bilugang lamesa malapit dito.

"Leave it at the table and come to me."

"What is it grandmother?"

If Jared can do that on stage so can I.
I purposely hold her hand tightly. Susulitin ko na habang nasa stage pa kami. Call it whatever you like... This still part of the scene.

Tinitigan niya ako ng ilang segundo bago magsalita.

"Grandmother what big eyes you have, what big ears you have..." her eyes large as an owls.

"Help! My grandmother has been eaten by the wolf."

The spotlight is focused on us in the last scene. The three of us on stage.
The last act before the curtains close.

The lines that they speak is laced with emotion. Para talaga silang nagkoconfess sa isa't-isa. I felt an unknown feeling rise in my chest.

"Fools! Love cannot save you. You injured me now you take my prey away?!"

An intense emotion burned in me. Parang ayokong makita ang susunod eksena pagkatapos nito.

Inatake ko si Jared his dagger pointing on my chest. I fell to the floor clutching my blood blotted chest. Humandusay ako sa paanan niya for a dramatic effect.

Narinig ko pa ang mga linya nilang bininitawan. I keep reminding myself na nasa isang play kami at hindi totoo ang sinasabi nila.

"After confessing their love, they became married and teach the villagers how to protect themselves."

The curtains draw around us.

Nagtipon-tipon muna kami sa gitna bago buksan ulit ito. We bowed, the crowd gave us a round of applause may pumito pa akong narinig.

Pagbalik sa dressing room ay kinuha ko ang buoquet na binili ko kanina.

"Congratulations!" nagangat ang tingin niya sa akin.

"Thank you!" she accepted it. "Sa'yo din!"

She picked her phone pagkababa ng buoquet. May kausap siguro. I change my clothes at lumabas ng ng dressing room. Nakasalubong ko ang pamilya niya. Tita Minerva greeted me. Tinanguan ako ni Tito at kuya ni artemis.

"Congrats!" Naia has one buoquet in her arms.

"Thank you!" I smiled.

Nagpahinga ako saglit sa parking lot. Ininom ko ang tubig na binili sa malapit na convenience store. Dinadama ko pa ang hangin.

I decided to court her. Napangiti ako sa naisip.

Nakita kong may naguusap sa lobby.
Isang mataba at maliit na lalaki kausap ang isang babae. Her stature and clothes are familiar.

Paalis na sila ng lobby nang sundan ko sila. I maintained my distance to observe them. Saan niya dadalahin si Artemis?

"Doon po kasi yung parking lot eh..."

"Sa malayo kasi nakaparada yung sasakyan eh."

I heard them talking. Oo, nga naman doon ang parking lot sa kabila. My eyes roamed the area. I saw a silhouette hidden in the trees.

May lumabas na lalaki sa dilim. Tall and muscular. Gumalaw din ang dalawang lalaki sa puno. Kahit madilim ay may liwanag naman galing sa buwan. Halos ka-edad ko ang mga ito.

May liwanag na dumaan sa mga mukha nila.

Anong ginagawa nila dito?

Lalapitan ko sila ng may naramdaman ako sa likod ko. Nakatutok ang nguso ng baril sa likod ng ulo ko.

A sudden commotion happened. Nilabas nila ang dagger na hawak nila at sinugod ang mga lalaki sa dilim. Pinalo ng lalaki sa likod ko ang baril na hawak niya bago ako makakilos.

Binuhat niya ako ng parang sako sa balikat niya.

Anong nangyari sa dalawang iyon?