Mist and Moonlight

CHAPTER 59: Trade

Artemis' POV

Nagdidiscuss ang teacher namin sa unahan. My mind is somewhere else.
Nakatulala ako sa labas ng bintana. White fluffy clouds float on the clear blue sky.

After what I learned about her. I doubt that I can trust her any more.

"Let's pretend na hindi naloko niya tayo." Kuya suggested. Sila ni Jared ang unang nakaalam ng totoo. Lucian warned me but I ignored it.

"Ms. Jacinto..." may ballpen na tumusok sa tagliran ko. I glared at him for doing it.

"She's pissed." he silenty said. Naguguluhan akong tumingin sa kanya.

"Ms. Jacinto. Are you with us?" nagaalalang tanong ng teacher sa unahan.

"I'm sorry." nakakahiya "Can I go to the clinic? Nahihilo po kasi ako." I ask for her permission.

"Yes, you may. Pakisamahan mo na siya Mr. Sison" utos niya sa katabi ko.

We leave the room using the backdoor. All eyes are on us hanggang sa makaalis kami sa tapat ng room.

I thought about her kidnapping is the worse but it's not. She is possesed by an evil entity all of a sudden.

"Let's cut classes." he offered. While bringing my bag.

"Akala ko natutulog ka lang sa klase, now you are offering me of cutting it."
Kontra ko dito.

"Just this once. You can't concentrate. Wala ka sa loob ng classroom mentally." Now he is lecturing me.

"Says someone who always sleeps." I guipped.

"Let's go." hinila niya ang kamay ko papunta sa motor niya. Nilagay niya ang helmet at jacket sa bewang ko. Deja vu. Lucky us there's no guard.

Tumunog ang cellphone ko sa bag habang nasa isang ice cream parlor kami. It's an unregistered number.

"Hello?" nakatingin siya sa akin ng seryoso.

"Artemis Jacinto." his voice is not familiar.

"Sorry po wrong number ang nakuha niyo." he mouthed 'Sino yan?' may pagtaas pa ng kilay.

"May ipaparinig kami sayo." This creep. What does he want? "Artemis...wag kang papayag sa gusto nila."

I shivered si Mama. I hear the dog's angry bark far from them

"What do you want?" tinatagan ko ang boses ko kahit nanginginig na ako.

"Let's have a trade. You for your Mama." Mother screamed at them. "You love her right? Bring no one."

Binaba ko ang cellphone sa tenga ko. Jared is reading my face. Isang address ang sinend nila sa akin.

"Hawak nila si Mama." tears spring to my eyes clapping my hands on my mouth.

"What do they want?" his voice is firm almost angry.

"Trade." nanghihina kong sagot "Ako para sa kaligtasan ni Mama."

Father will go berserk if he know's about this.

Tinawagan niya si Kuya. He's so angry on the other line. Pumunta pa siya dito para kausapin kami. He looks pissed and dangerous. Nagulo lalo ang buhok niya kakasabunot dito.

"I'll go..." hinahanap ko ang mga mata nila. They are thinking too deep.

"No./ You can't!" sabay nilang sagot.

"Ako ang gusto nila." I argue with them "Nadamay lang si Mama dito."

"I won't let you." Jared hold my hand. My brother gives me a stern look calculating what to do.

"I have a plan." Kuya looked so serious. Sinabi niya sa amin ang plano.

We went to the address oero ako ang naunang maglakad. They distance themselves nagmamasid. I can feel their presence hidden.

"Akala ko hindi ka tutupad sa usapan." isang nakasuit na lalaki ang sumalubong sa akin.

"Where's my mother?" tanong ko.

"Inside." tinuro niya ng hintuturo ang bahay.

"Ilabas niyo na siya." utos ko. "Ako ang hinahanap niyo di ba?"

Mother was gagged. Her hands tied to her back. Her face tear stained. Hindi nila ginalawa si Mama. Ako nga ang pakay nila.

"Kaliwaan tayo." he negotiated "Pero mukhang may bisita pa kami." dala ng dalawang lalaki ang mga kasama ko. Walang malay na nakayuko.

"Let them go." In pleaded. My fist is balled already, knuckles white in color. "S-sama ako." umiiling si Mama but I have to do this.

Ayaw ko ng may mamatay pa dahil sa akin. Ngumiti na lang ako sa kanya.
Giving her my I-will-be-safe look.

How did things end up like this? Did Naia planned all of this o may kasabwat pa siya? I don't know what to think anymore. Overloaded na ang utak ko kakaisip ng kung ano-ano.

"Iwan niyo na yan." iniwan nila si Mama sa tabi ng dalawang kasama ko. Kung may dagger lang akong dala but we are not allowed to bring it in the school grounds.

Sumakay kami sa isang van. Nakapalibot sila sa akin. Nobody moves. Piniringan pa nila ako at tinali para hindi makakilos.

Saan na naman ako dadalahin ng mga ito? Kulang pa yata ang pagbabanta sa akin.

They dragged me once na marating na namin kung saan ako iiwan. Nanigurado ang nagplano nito na malayo kami sa mataong lugar.

Magnet na yata ako ng kidnapping at patayan.

Iniwan nila ako sa isang kwarto. I know it because of the matress I sat on. Bago sumarado ang pinto ay narinig ko ang mga yabag galing sa labas.

"Leave us." isang baritonong boses ang narinig ko. The door slammed shut. "Do you likey gift son?"

Gift? Ano ako manikang paglalaruan?

"She's all yours." sabi nito at lumabas ng kwarto.

Tinanggal niya ang pirig ko sa mata. Naniningkit ko pa itong tinignan. My eyes grow wider. This can't be. I thought...

Napailing ako sa nakita ko. What a joke.

But jokes are half meant.

Siya ang anak nila? How did this happened?

The family of traitors is complete. Ready to claim what is taken from them.