Kabanata 3

381 9 0
                                    


I shyly smile sa mga bumabati sa akin. Hindi ko alam kung kailan sila nag-umpisa but these people are starting to notice me even though there's nothing related to acads. And to be honest, I hate it. I don't like the thought that a person should qualify their standards first before noticing her unique beauty.

Pimples and other imperfections does not make any people less beautiful. It should be normalized!

"Sobrang blooming mo talaga, dai. Parang each day goes by namumukadkad 'yang mga petals mo."

"Share ka ng secret, teh. Mamaya mukha na kaming alalay mo ng pangit na 'to!"

"Mukha ka naman talagang alalay, Iza. No need na."

"Tangina mo ka talaga."

Kahit na ayoko'ng sumang-ayon sakanila, hindi naman ako ganoon kamanhid para hindi mapansin na nagbabago ang paligid ko. I'm not interested. Seriously. Stop wasting your time.

Siguro kung related sa acads ang convo namin baka kahit four hours pa kaming mag-usap okay lang but if it is something na romantic things, just get lost.

"Oh bakit ayaw mo pumunta? Last sub na natin 'to," I asked Trisha.

"You are so busy kasi. She broke up with Vin. Ang kapal ng mukha?"

Nanlaki at namilog ang mata't bibig ko.

"What? Why!"

"Aish. Look, I know this will sound pathetic but I always beg for his time. He's always in his game. I get it, okay? Na ganoon talaga silang mga lalaki but come on, they should have their limits!" She said in frustration. "This is hard for me but pag ganito lang din ang mangyayari, ayoko na lang din."

"Baka naman naglilibang lang. Alam mo naman hindi naman required na from time to time magkausap kayo, teh." 

Tumango ako sa pag sang ayon. I agreed with Iza kahit na wala akong experience sa relasyon.

"I know! Kaya nga hinahayaan ko naman siya. Supportive nga ako pero ang akin lang, I hate the feeling na kailangan ko pang humiling sakaniya na tama na at ako naman. Ano ako? Ako ata libangan niya!"

Sa totoo lang, noong una I find it lame. I thought it was just a petty thing pero naiitindihan ko na si Trisha. A girlfriend should never feel this. Your partner should never beg for anything, especially for the bare minimums. Trisha knows how to handle a relationship, maybe she just really got hurt.

"He should set his limits. Ayoko ng ako ang sabi ng sabi. It's his life and his intentions are reflecting!"

She's too driven by her emotions, kaya naman hindi na kami umattend ng  class. Ito ang first time ko mag cut ng class. Hindi ko alam kung ano pumasok sa isip ko at pumayag ako. Maybe I just want to explore lalo ngayon na last year ko na 'to sa pagiging high school.  Kakatapos lang naman ng preliminaries. I did a great job so I believe I deserve this?

Yes.

Pumunta kami sa place ni Iza. She's living alone in her condo.

"Oh shit." Napangiwi ako sa init at sakit sa lalamunan ng iniinom namin.

"Gosh, you are changing but I love you still!" natatawang puna sa akin ni Iza. "You are really blooming, Alya."

"Stop it!" natatawa kong pigil sakanila.

"Come on, tell us. Meron ba ha?"

"Anong meron?"

"Nanliligaw? Nagpaparamdam? Kumikindat kindat diyan sa tabi?"

"Ano? Wala ah! I'm not interested, alam niyo 'yan." 

Sabay silang napairap. Sa tagal ba naman naming magkakaibigan, we surely know each other. Alam nila kung kailan ako nagsisinungaling. 

Behind the skies and liesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon