My Love My Hero, Montañez (UNEDITED) (COMPLETED)

24

HALOS isang oras nang pinag-aaralan ni Roseanne ang kopya ng financial statement na dala ni Robert subalit wala siyang matukoy na discrepancy. Lumabas siya ng silid at tinungo ang silid ng tiyahin. Kumatok siya.

"Come in. Bukas iyan."

She pushed the door open. Nakita niyang naglalagay si Louise ng night cream. Ritual ng tiyahin niya iyon. Hindi ito natutulog nang hindi inilalagay sa mukha ang lahat ng uri ng pampabata.

"Where's Eric?" tanong niya nang makitang nag-iisa lang ito.

Umangat ang mga kilay nito. "Anne, dear, silid ko itong kinatok mo, hindi sa kanya."She rolled her eyes.

Isang malakas na tawa ang pinakawalan ni Louise. "Okay, okay," wika nito, nakangiti pa rin. "Nasa dagat. He said he'd like to take a walk. Magpapatunaw ng kinain. May kailangan ka ba?"

Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya. Ibinaba niya sa harap ng dresser ang librong dala. 

"Tingnan mo ito. Kanina ko pa ito pinag-aaralan. Natitiyak kong may diperensiya, hindi ko lang matukoy. On the surface, ayos ang mga figures. Pero parang may hidden discre­pancies."

Hindi agad sumagot si Louise, tila biglang nailang. Nawala ang ngiti sa mga labi. Nakita ni Roseanne na inilayo nito ang tingin sa libro. Makalipas ang ilang sandali ay muling tumawa.

"Natural na hindi mo matukoy dahil tama iyan," wika nito, ipinagpatuloy ang paglalagay ng night cream. "Besides, paano mo naman nasabing may diperensiya ang financial statement na iyan gayong hindi ka naman accountant. You're a doctor, my dear. I'm sure the record's okay."

"You took up Accountancy, Louise, bago ka naging TV personality. Natitiyak kong alam mo ito."

"A few units forever ago don't make an expert." Marahas ang pagbuntong-hininga nito. "Ano ba naman ang nakain mo at hiningi mo kay Nancy ang financial statement ng farm?"

"I have the right to check the book, Louise. Isa pa, nitong nakalipas na taon ay sixty percent lamang ng usual remittances ang tinanggap ng bangko ko sa Maynila. Napakalaki ng ibinagsak. I've discussed this matter to you two months ago, haven't I?"

"At sinabi ko na rin sa iyo na hindi gaanong maganda ang ani ng farm nitong nakalipas na mga buwan. Lalo at nag-uulan. Nalaglag lahat ang mga bulaklak. At huwag mong puyatin ang sarili mo sa katititig diyan sa mga figures. Tinitiyak ko sa iyong tama iyan."

"Without even looking at it?" she said in exasperation.

"I trusted Nancy. Manager na siya ng papa mo noon pa man. If your father had trusted her enough to hire her to handle the farm's finances before he died, then leave that to her."

"No. You're wrong. If you remember, it was Attorney Librado, her husband, who had been the farm's manager. Kinausap mo ako na si Nancy na ang humawak ng farm nang mamatay ang asawa nito noong nakaraang taon."

"Totoo naman." Tinitigan siya nito mula sa salamin. "Dahil may kakayahan si Nancy na pangasiwaan ang farm. Siya ang assistant ng asawa niya noong nabubuhay pa ito. So, if I were you, quit worrying. At sinabi ni Nancy na mahusay na accountant si Robert. He handles the account of some of her friends, too. So stop worrying, intact ang mana mo mula kay Tiyo Quentin."

Kumunot ang noo niya. There was a hint of bitterness in her aunt's voice. Kahit kailan ay hindi ipinaghili ni Louise sa kanya ang katayuan niya sa buhay. Ngayon lamang niya ito nahimigan ng ganoong tono.

She sighed. Marahil ay talagang masama ang loob nito sa hindi pagkakuha ng inaasahang TV contract. She wished she could show the book to Luke. Baka makita nito ang hindi niya makita.